Փետրվարի 15-ին տեղի ունեցավ «Սարդարապատ» շարժման նախաձեռնող խմբի կողմից ստեղծվելիք Ազգային Խորհրդարանի «Սոցիալ–տնտեսական» հանձնաժողովի նիստը «ՀՀ պետական կառավարման համակարգի փլուզման սոցիալ-տնտեսական արդի դրսևորումները» թեմայով։
Բանախոսը՝ տեխնիկական գիտությունների թեկնածու, կառավարման փորձագետ Հարություն Մեսրոբյանը ներկայացրեց, թե ինչպես է ձևավորվել ՀՀ պետական կառավարման համակարգը, որը տևել է 3-4 տարի (1991-1994թթ.-ին), իսկ համակարգի փլուզման ողջ գործընթացն ընթանում է շուրջ 15-16 տարի:
Ըստ բանախոսի, համակարգի փլուզման գործընթացը բաղկացած է հինգ փուլերից՝ 1995–98թթ.–ին քարացման, 1999–2003թթ.–ին անմրցունակության, 2004–2007թթ.–ին դեգրադացման, 2008–2009թթ. ճգնաժամային և 2010թ.–ից փլուզման, և այսօր գտնվում է փլուզման ընթացքում, որի արդյունքում, վաղ թե ուշ պետությունը դառնում է սնանկ, երկրի և ժողովրդի համար բոլոր աղետալի հետևանքներով։ Ընդ որում փլուզման գործընթացն ուղղորդվում է կառավարման համակարգի ինքնավերարտադրմամբ (ՀՀ-ում այն սկսվել էր 1995թ.-ին), երբ որակապես այլ մարդկանց դեպի կառավարման բուրգ ներթափանցման հավանականությունը դառնում է նվազագույն: Սա այն է, ինչի ականատեսն ենք բոլորս։
Հարություն Մեսրոբյանը ներկայացրեց կառավարման համակարգի փլուզման հատկանիշները։ Այն է.
ա/ Բնակչության համատարած անվստահությունը պետական կառավարման համակարգի, կառավարիչների և հայտարարված քաղաքականության նկատմամբ,
բ/ Անկանխատեսելի կադրային փոփոխություններ կառավարման բուրգում,
գ/ Վերնախավի կողմից ներքին և արտաքին իրականությանը ոչ համարժեք պատկերացումներ, հայտարարություններ և գործողություններ,
դ/ Վերնախավի տարբեր խմբերի համատարած փոխադարձ անվստահություն,
ե/ Երիտասարդության շրջանում պետությունից փաստացի և վիրտուալ փախուստի հոգեբանության ձևավորում,
զ/ Պետության կողմից կանխատեսվող (հայտարարվող) անիրական սոցիալ-տնտեսական մակրո- և միկրո- նպատակներ,
է/ Բնակչության սոցիալ-տնտեսական անկառավարելի վիճակ:
Բանախոսի կողմից հիմնավոր ներկայացվեց նաև փլուզման սոցիալ–տնտեսական արդի դրսևորումները ։ Որոնք են.
1. Ըստ Համաշխարհային բանկի տվյալների` 1991-2010թթ.-ին Հայաստանը լքել են մոտ 925 հազ. մարդ, իսկ ՀՀ ազգային վիճակագրական ծառայության տվյալներով 2010թ.-ի հուլիսի 1-ի դրությամբ երկրի բնակչությունը կազմել էր 3.254.600 մարդ: Այսպիսով, արտագաղթը կազմել է 28,42%:
2. Ըստ ՀՀ ազգային վիճակագրական ծառայության տվյալների` 2010թ.-ին Հայաստանում ծնելիության ցուցանիշը կազմել էր 1,38 (պարզ վերարտադրության համար անհրաժեշտ է 2,11): Այսպիսով, վտանգված է ազգային անվտանգության հենասյուներից մեկը:
3. Ըստ Վրաստանի հանրային ռեեստրի գործակալության տվյալների` 2010թ.-ին Վրաստանում վերագրանցվել են Հայաստանի 103 բիզնես-միավոր (ըստ REGNUM-ի` 2009-2010թթ.-ին մոտ 4.000 տնտեսվարողներ բիզնեսը մասնակի կամ ամբողջությամբ Հայաստանից տեղափոխել են Վրաստան): Այսպիսով, առկա է բիզնեսի արտագաղթը:
4. 2010թ.-ի ՀՀ բյուջեով նախատեսված էր գնաճ` 4% ± 1,5% (այսինքն` 2,5-5,5%%), սակայն, 2010թ.-ի պաշտոնական գնաճը ՀՀ-ում կազմեց 9,4%: Այսպիսով, սխալ կանխատեսման տիրույթը կազմել է` 71%-ից մինչև 3,76 անգամ:
5. Ըստ ՀՀ կենտրոնական բանկի տվյալների` 2007-2010թթ.-ին դեպի Հայաստան ուղղված մասնավոր տրանսֆերտների ծավալները (մլրդ. ԱՄՆ դոլար) կազմել են $1,319 (2007թ.), $1,635 (2008թ.), $1,124 (2009թ.) և $1,293 (2010թ.): Այսպիսով, մասնավոր տրանսֆերտների 2010թ.-ի ծավալները չեն հասել անգամ 2007թ.-ի ծավալներին:
6. Ըստ ՀՀ ֆինանսների նախարարության տվյալների` 2007-2010թթ.-ին Հայաստանի արտաքին պարտքի ծավալները (մլրդ. ԱՄՆ դոլար) կազմել են $1,369 (2007թ.), $1,577 (2008թ.), $2,967 (2009թ.) և $3,795 (2010թ.): Այսպիսով, 2010թ.-ի արտաքին պարտքը (44,4% ՀՆԱ-ի նկատմամբ) Հայաստանը մոտեցել է վտանգավոր տիրույթին (50-60%%), որի ժամանակ պետությունը ճանաչվում է սնանկ։
Քննարկման մասնակիցները ընդհանուր առմամբ համաձայնվելով բանախոսի հնչեցրած մտքերին և բերած փաստարկներին հանգեցին այն եզրակացության, որ Հայաստանում առկա ճգնաժամը կասեցնելու և հետագայում այն վերացնելու համար անհարժեշտ է երկրում օր առաջ իրականացնել համակարգային փոփոխություններ։