Վերաքննիչ քրեական դատարանի վարույթում է Գարեգին Հ.-ի գործով բերված վերաքննիչ բողոքի քննությունը:
Գործը քննվել է Կենտրոն և Նորք-Մարաշ վարչական շրջանների ընդհանուր իրավասության դատարանում Մնացական Մարտիրոսյանի նախագահությամբ:
Մեղսագրված արարքի կատարման պահին Գարեգինը եղել է անչափահաս՝ 17 տարեկան:
Նրան մեղադրանք է առաջադրվել ՀՀ քրեական օրենսգրքի 34-177 հոդվածի 3-րդ մասի 1-ին կետով այն բանի համար, որ ուրիշի գույքի գաղտնի հափշտակություն կատարելու համար նախնական համաձայնության է եկել քննությամբ չպարզված անձի հետ և 2014 թվականի մայիսի 24-ին, գիշերվա ժամը 4-ն անց 11-ից մինչև 4-ն անց 23 րոպեն ընկած ժամանակահատվածում Երևան քաղաքի Վ. Սարգսյան և Դեղատան փողոցների խաչմերուկում տեղադրված «Ամերիաբանկի» բանկոմատի դուռը երկաթե առարկայով կոտրելու եղանակով փորձել է գաղտնի հափշտակել բանկոմատում առկա՝ առանձնապես խոշոր չափի՝ 10 միլիոն 500 հազար դրամը, սակայն հանցագործությունն ավարտին չի հասցրել իր կամքից անկախ հանգամանքների բերումով՝ քանի որ չի կարողացել կոտրել բանկոմատի դուռը:
Դատական քննության արդյունքում ընդհանուր իրավասության դատարանը հիմնավորված է համարել հետևյալը: Արարքի կատարման պահին անչափահաս՝ 17-ամյա Գարեգինը սնունդ և դեղորայք գնելու համար 100 հազար դրամ գումար ձեռք բերելու նպատակով համաձայնության է եկել գործով չպարզված անձի հետ՝ «Ամերիաբանկի» բանկոմատից 100 հազար դրամ հափշտակելու վերաբերյալ: Նա երկաթե առարկայով փորձել է կոտրել հիշյալ բանկոմատի դուռը, սակայն չի կարողացել:
Գործի նախաքննության ժամանակ պարզվել է, որ հանցանքի կատարման պահին բանկոմատում առկա է եղել առանձնապես խոշոր չափի գումար՝ 10 միլիոն 500 հազար դրամ:
Դատարանն ուսումնասիրել է անչափահաս Գարեգինի կյանքի պայմանները: Գարեգինն ապրել է ծնողների հետ, ովքեր զբաղվել են նրա դաստիարակությամբ ու խնամքով:
Գարեգինի մայրը վատառողջ է՝ երրորդ խմբի հաշմանդամ: Վատառողջ է նաև ինքը՝ Գարեգինը:
Նախաքննության ժամանակ Գարեգինն իրեն մեղավոր է ճանաչել մասնակիորեն: Նա հայտնել է, թե դիտավորություն չի ունեցել հափշտակելու բանկոմատում եղած գումարի այն չափը, որը նշված է իրեն առաջադրված մեղադրանքի մեջ:
Օգտվելով իր իրավունքից՝ Գարեգինը հրաժարվել է ցուցմունքներ տալ գործի հանգամանքների վերաբերյալ:
Դատարանում Գարեգինն ասել է, թե իր ընտանիքը գտնվել է նյութական ծանր պայմաններում: Իրենց օգնել են հարազատները: Պարտքերը մարելու, վատառողջ մոր համար սնունդ և դեղեր գնելու նպատակով իրեն անհրաժեշտ է եղել միայն 100 հազար դրամ: Այդքան գումարի համար է ինքը կատարել հանցավոր արարքը: Ինքը չի մտածել, թե ինչքան գումար կարող է լինել բանկոմատում: Եթե անգամ այնտեղ լիներ 10 միլիոն 500 հազար դրամ, ու ինքը կարողանար բացել բանկոմատը, ինքը կվերցներ միայն 100 հազար դրամը:
Գարեգինն ասել է, թե արարքը կատարել է իրեն անծանոթ անձի հետ: Նրա հետ շփվել է ընդամենը 6 ժամ: Իրենք բանկոմատից մոտ տասը մետր հեռավորության վրա գտնվող տարածքից վերցրել են ամրանի կտոր ու դրանով փորձել են բացել բանկոմատի դուռը:
Գարեգինն ասել է նաև, թե ինքը չգիտի՝ հետի անձնավորությունն ինչքան գումար կվերցներ: Նա զղջացել է կատարածի համար:
«Ամերիաբանկի» անվտանգության ծառայության բաժնի ղեկավարը հայտնել է, թե մայիսի 26-ին, ժամը 9-ին բանկի աշխատակիցներից մեկը իրեն տեղեկացրել է, որ Վ. Սարգսյան և Դեղատան փողոցների խաչմերուկում գտնվող բանկոմատի դուռը կիսով չափ բաց է, բանկոմատի վրա առկա են վնասվածքի հետքեր: Ինքը մոտեցել է, համոզվել է դրանում, ապա զանգահարել է ոստիկանություն:
Այնուհետև ուսումնասիրել են բանկոմատի վրա առկա տեսախցիկների տեսագրությունը:
Տեսել են, որ երկու անձ, որոնցից մեկի ձեռքին եղել է երկաթե ձող, մոտեցել են բանկոմատին, մեկը փորձել է ձողով բացել բանկոմատի դուռը: Դա տևել է մոտ տասնհինգ րոպե: Չկարողանալով բացել բանկոմատի դուռը՝ այդ երկուսը հեռացել են:
Թե ինչքան գումար կար բանկոմատում, կարող են իմանալ միայն այն սպասարկողները: Դա բանկային գաղտնիք է, դա չգիտեն անգամ բանկի աշխատողները: ԿԲ-ի պահանջով բանկոմատներում միշտ պետք է գումար լինի:
Գարեգինի հայրը հայտնել է, որ դեպքի մասին իմացել է ոստիկանության բաժնում: Որդին իրեն պատմել է, որ մայիսի 24-ին գտնվել է Հանրապետության հրապարակում, մասնակցել է «Վերջին զանգի» միջոցառումներին: Պատահաբար ծանոթացել է մի տղայի հետ, ով իրենից ծխախոտ է խնդրել: Իրենք մոտ երկու ժամ միասին են եղել: Այդ տղան ասել է, որ մայրը մահացած է, ինքը գումար չունի՝ իր կարիքները հոգալու համար: Գարեգինը հորն ասել է, թե ազդվել է այդ տղայի պատմածից: Միջոցառումից հետո հրապարակից քայլել են դեպի Վ. Սարգսյան և Դեղատան փողոցների խաչմերուկ, փորձել են գողություն կատարել այնտեղ գտնվող բանկոմատից: Գարեգինը հորը հայտնել է, թե այդ արարքը կատարել է պահի ազդեցության տակ, սխալվել է: Նա ասել է, թե ցանկացել է գումար ձեռք բերել՝ մոր համար սնունդ ու դեղեր գնելու նպատակով:
Գարեգինի մայրը տառապել է թոքային հիվանդությամբ: Նա հայտնել է, որ իր բուժման համար անհրաժեշտ է եղել գումար և սնունդ: Մեկ ամսվա դեղերը ձեռք բերելու համար անհրաժեշտ է եղել 30 հազար դրամ…
Ընդհանուր իրավասության դատարանը եկել է հետևության, որ Գարեգին Հ.-ի արարքը ճիշտ չի որակվել նախաքննական մարմնի կողմից: Դատարանը նշել է, որ օրենքով՝ չփարատված կասկածները պետք է մեկնաբանվեն հօգուտ ամբաստանյալի: Անձի մեղավորության վերաբերյալ հետևությունը չի կարող հիմնվել ենթադրությունների վրա:
Գարեգին Հ.-ն ընդունել է, որ կատարել է գողության փորձը, սակայն պնդել է, որ դիտավորություն չի ունեցել հափշտակելու բանկոմատում եղած այն գումարը, որը վերագրվում է իրեն: Ի սկզբանե իր դիտավորությունը եղել է միայն 100 հազար դրամ հափշտակելը: Բանկոմատում առկա գումարի չափի մասին ինքը գաղափար չի ունեցել:
Ըստ դատական ակտի՝ մեղադրանքի կողմը բավարար ապացույցներ չի ներկայացրել, որ Գարեգինի ու նրա հանցընկերոջ դիտավորությունը եղել է առանձնապես խոշոր չափի գումար՝ 10 միլիոն 500 հազար դրամ հափշտակելը:
Դատարանը Գարեգին Հ.-ի արարքը վերաորակել է ՀՀ քրեական օրենսգրքի 34-177 հոդվածի 3-րդ մասի 1-ին կետից 34-177 հոդվածի 2-րդ մասի 1-ին կետով:
Գարեգին Հ.-ն դատապարտվել է 500 հազար դրամ տուգանքի: Դատարանը հաշվի է առել նախնական կալանքի տակ Գարեգինի անցկացրած 4 օրը և վերջնական պատիժ է սահմանել 450 հազար դրամ տուգանքը:
Այս դատավճիռը բողոքարկել է մեղադրանքի կողմը՝ սխալ համարելով դատարանի կատարած վերաորակումը:
Բողոքաբերը խնդրել է Գարեգին Հ.-ին մեղավոր ճանաչել նախնական համաձայնությամբ առանձնապես խոշոր չափի գումար հափշտակելու փորձի համար՝ ՀՀ քրեական օրենսգրքի 34-177 հոդվածի 3-րդ մասի 1-ին կետով, իսկ առանձնապես խոշոր չափի գումարի հափշտակման դիտավորությունը հաստատված չհամարելու դեպքում Գարեգին Հ.-ին մեղավոր ճանաչել նույն հոդվածի 2-րդ մասի 1-ին և 3-րդ կետերով ու նշանակել արարքին համաչափ պատիժ:
