ԱԺ ԲՀԿ խմբակցության պատգամավոր Նաիրա Զոհրաբյանը անցնող 2010 թ. արտաքին քաղաքականության ոլորտում երկու շեշտադրում արեց. «Չնայած հայ-թուրքական հարաբերությունները բարելավելու գործընթացը հաջողությամբ չպսակվեց, այդուհանդերձ, միջազգային հանրության համար Հայաստանը հաստատեց վստահելի գործընկերոջ իր վարկանիշը, ինչը ես շատ կարևոր եմ համարում: Միջազգային տարբեր կառույցներում ներկայացնելով Հայաստանը՝ ես այս ընթացքում տեսա, թե ինչպիսի էական իմիջ ձեռք բերեց Հայաստանը միջազգային հանրության աչքում: Համաշխարհային հանրությանն ի տես թուրքական քաղաքական էլիտան հերթական անգամ ապացուցեց, որ իրենց մենթալիտետը նույնն է, ինչ եղել է 1915-ին: Այժմ միջազգային հանրությունը հասկանում է, թե ով է հայ-թուրքական գործընթացի ձախողման պատասխանատուն, և հասկանում է, թե այս հարաբերություններում ով իրեն պահեց որպես ճիշտ և խաղի որևէ կանոն չխախտող գործընկեր»:
2010-ին արձանագրված մյուս կարևոր հանգամանքը, որ առանձնացրեց տիկին Զոհրաբյանը վերաբերում էր արտաքին խնդիրների կարգավորմանը խորհրդարանական ուժերի մասնակցությանը. «Ես միշտ ասել եմ, որ մեզ շատ է պակասում համակարգված աշխատանքը միջազգային կառույցներում: Պիտի ասեմ, որ վերջին ամիսներին այստեղ ևս զգալի բեկում նկատվեց, և պատահական չէ, որ միջազգային տարբեր կառույցներում, ինչպես, օրինակ, դեկտեմբերի 1-2-ը Բրյուսելում կայացած Հայաստան-ԵՄ միջխորհրդարանական համագործակցության 11-րդ նիստի ժամանակ մենք ունեցանք բավականին լուրջ համատեղ հայտարարություն, որտեղ Հայաստանի համար կարևորագույն ձևակերպումներով արձանագրված էին մեր գերակա խնդիրները: Սա ես համարում եմ Հայաստանի խորհրդարանական պատվիրակության և Բրյուսելում մեր ներկայացուցչության համատեղ ճիշտ աշխատանքի արդյունք: Մենք վերջապես հասկացանք, որ չպետք է սպասենք, թե երբ են ադրբեջանցիները մի բան ասում, որպեսզի մենք էլ պատասխանենք, այլ պիտի լինենք նախաձեռնող, քանզի վերջին շրջանում, ցավոք, ադրբեջանական նավթադոլարները ազդում են միջազգային կառույցների բանաձևերի վրա»:
Ներքաղաքական զարգացումների մասին խոսելով՝ Նաիրա Զոհրաբյանը նկատեց, որ մենք դեռևս ունենք չհաղթահարված խնդիր` հասարակության մեջ առկա անջրպետը դեռևս չի վերացել. «Իհարկե, մարտի 1-ից հետո մենք էականորեն կարողացանք հաղթահարել ներքաղաքական ճգնաժամը, բայց ես արդար չեմ լինի, եթե ասեմ, որ մենք ամբողջովին հաղթահարել ենք հասարակության հատվածների միջև հակազդեցության մթնոլորտը: Առջևում մենք երկու լուրջ համապետական ընտրություններ ունենք, և պիտի կարողանանք լսել միմյանց` նույնիսկ եթե համաձայն չենք դիմացինի կարծիքի հետ: Միայն փոխվստահության մթնոլորտում մենք կկարողանանք առաջ շարժվել, այլ ճանապարհ ուղղակի չունենք»:
