Պաշտոնական Երևանը հույս ունի, որ ինչ-որ պահի Հայաստանն ու Ադրբեջանը կգան ընդհանուր հայտարարի՝ խաղաղության օրակարգի շուրջ։ Այդ մասին հայտարարել է Անվտանգության խորհրդի քարտուղար Արմեն Գրիգորյանը՝ շեշտելով՝ խաղաղության օրակարգը չի կարող միակողմանի լինել։
Գրիգորյանը վերահաստատել է Երևանի դիրքորոշումը՝ Ադրբեջանի և Հայաստանի առաջարկած փաթեթները պետք է միացնել և դրա արդյունքում սկսել բանակցություններ խաղաղության օրակարգի շուրջ։
Այս կոնտեքստում ուշագրավ է Հայաստանի արտաքին քաղաքական գերատեսչության ղեկավար ղեկավար Արարատ Միրզոյանի Բրյուսելում արված հայտարարությունն առ այն, որ Ադրբեջանն առայժմ չի ընդունել Հայաստանի հետ հարաբերությունների կարգավորման օրակարգում նաև Ղարաբաղի հետագա կարգավիճակն ու անվտանգությունը ներառելու՝ Երևանի առաջարկը։ Արարատ Միրզոյանը միաժամանակ ակնարկել է, թե վաղ է հարցը վերջնականապես փակված համարել։
Քաղաքագետ Դավիթ Հարությունովը կարծում է, որ այս պահին մտածել, թե Ադրբեջանը կցանկանա բանակցային պրոցեսում ներառել Արցախի կարգավիճակի հարցը՝ միամտություն է։ Նրա դիտարկմամբ՝ եթե տարածաշրջանում կտրուկ փոփոխություններ տեղի չունենան, ապա նման հեռանկարը հնարավոր չէ․ «Ադրբեջանական կողմի ռազմավարությունը հենց այն է, որ այդ հարցը չլինի քննարկումների, բանակցությունների ու առհասարակ պայմանագրի շրջանակներում։ Այնպիսի տպավորություն է, որ հայկական կողմն ավելի շատ ներքաղաքական հարց է լուծում այդ հարցը բարձրացնելով կամ գուցե տարբերակ է նաև ժամանակ ձգելը, քան ռեալ հույս ունենալ, որ Արցախի կարգավիճակի հարցը կարող է քննարկվել», «Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում ասաց նա։
Մեր զրուցակցի դիտարկմամբ՝ Բաքուն համարում է, որ հակամարտությունն ավարտված է և եթե ստորագրվի խաղաղության մասին պայմանագիր այդ հայտարարությունները իրավաբանական ուժ կստանան։ Հենց դա է մեր զրուցակցի կարծիքով պատճառը, որ Բաքուն շտապողականություն է ցուցաբերում․ «Իհարկե հասկանալի է, որ եթե այդպիսի պայմանագիր ստորագրվի, ադրբեջանական կողմին ինչ-որ բանակցությունների մեջ ներքաշելը Ղարաբաղի հարցով շատ ավելի դժվար կլինի։Սահմանի ճշգրտումները ևս դրա մասն են կազմում։ Այսինքն՝ ադրբեջանական կողմը հասկանում է, որ այս պահին իրենք ավելի ձեռնտու պայմաններ կարող են ստանալ։ Ընդհանրապես իրենք հասկանում են, որ այժմ և՛ ներքաղաքական լարված իրավիճակ է Հայաստանում և՛ պատերազմում պարտություն ենք կրել։ Ուստի հնարավորինս փորձելու են այս իրավիճակից իրենց համար առավելագույնը ստանալ»։
Դավիթ Հարությունովի խոսքերով՝ հայկական կողմն այժմ զիջումների չգնալու շատ քիչ հնարավորություններ ունի, մանևրելու հնարավորությունները սահմանափակ են և այս իրավիճակը պատերազմում պարտության հետևանք է․ «Իրականում ռազմավարական առումով շատ բարդ իրավիճակ է և բարդ է գտնել այլընտրանքներ, որոնք իրենց մեջ լուրջ ռիսկեր չպարունակեն։ Միջազգային հիմնական կենտրոնների մոտ այս հարցում կա կոնսենսուս։ Չնայած արևմուտքի ու Ռուսաստանի միջև հակասություններ կան, իրենք հստակ դիրքորոշում ունեն այս իրավիճակի հետ կապված»։
Մեր զրուցակիցը նշում է, որ ֆորմալ առումով համանախագահող երկրներն ասում են, որ Արցախի կարևգավիճակի հարցը պետք է քննարկվի, բայց գործնականում այդ հայտարարությունները հազիվ թե Ադրբեջանին ինչ-ճոր բան պարտադրեն․ «Այստեղ ավելի լուրջ հարց կա։ Գործնականում Հայաստանը չի վերահսկում Լեռնային Ղարաբաղը։ Երևանի մոտեցումներից մեկը հենց այն է, որ կարելի է գնալ ինչ-որ զիջումների, որոնք տեղում հետևանքներ չեն ունենա, քանի որ ռուսական կողմը ներկա է։ Այսինքն խնդիրը հիմա ավելի շուտ Հայաստանի դիրքորոշման, հետագա իրավիճակներում Ադրբեջանին ինչ-որ ձևով բանակցությունների մեջ ներգրավվելու խնդիրներ է առաջացնում։ Բուն Արցախի շուրջ իրավիճակն այս պահին նույնն է մնում՝ հաշվի առնելով ռուսական ներկայությունը, բայց ադրբեջանական կողմի համար պայմանագրով ամեն ինչ հաստատելը կնշանակի դիրքերի ամրապնդում»։
