Հայաստանը ստանձնեց ՀԱՊԿ նախագահությունը: Այդ կապակցությամբ Տաջիկստանի մայրաքաղաք Դուշանբեում տեղի ունեցած նիստի ընթացքում ելույթ ունեցող Հայաստանի վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը խոսել է ՀԱՊԿ սպառազինության արդիականացման, մասնավորապես անօդաչուների ստորաբաժանումների, ՀԱՊԿ հեղինակության, այլ միջազգային կառույցների հետ աշխատանքի արդյունավետության բարձրացման կարևորության մասին: Միացյալ Նահանգները, Մեծ Բրիտանիան և Ավստրալիան Հայաստանի ՀԱՊԿ նախագահությունը ստանձնելու նախօրեին հայտարարել էր ռազմական-տեխնոլոգիական նոր ալյանսի մասին:
Երեք երկրները գործակցելու են հնդկա-խաղաղօվկիանոսյան գոտում ռազմական գերակայության համար, կայունության և անվտանգության վերահսկման, Չինաստանին զսպելու նպատակադրումով: Ավստրալիան կստանա ատոմային սուզանավատորմ ձևավորելու հնարավորություն: Եռյակի ալյանսի զարգացումը անկասկած լրջագույն գործոն է լինելու ռեգիոնալ ազդեցության իմաստով, ընդ որում տարածելով ազդեցությունը թերևս ոչ միայն Հնդկա-խաղաղօվկիանոսյան, այլ նաև ավելի լայն իմաստով եվրասիական գոտու ուղղությամբ: Այստեղ թերևս շատ կարևոր է, թե ինչ դիրքորոշում կունենա Հնդկաստանը, հաշվի առնելով այն, որ այդ երկիրը ոչ միայն պատմա-քաղաքական ծիրում եղել է բրիտանական ազդեցության դաշտում, այլ նաև ներկայումս՝ անկախ սուբյեկտի կարգավիճակով բավականին սերտ տեխնոլոգիական գործակցության մեջ է թե նույն Մեծ Բրիտանիայի, թե ԱՄՆ հետ: Ավելին, բավականին նկատելի է վերջին տարիներին Հնդկաստանի հետ աշխատանքը սերտացնելու ԱՄՆ քաղաքական ջանքը: Իհարկե երկու իրադարձությունները որևէ կերպ չունեն ընդհանուր կապ՝ ՀԱՊԿ Հայաստանի նախագահության ստանձնումն ու եռյակի նոր միության ձևավորումը, փաստորեն անվտանգային նոր կառույցի ձևավորումը, այն էլ բավականին հավակնոտ կառույցի: Սակայն, այլ իմաստով այստեղ խնդիրը միջազգային անվտանգային համակարգի ռեգիոնալ վերակառուցումների և վերադասավորումների գործընթացն է, որն անխուսափելիորեն շոշափելու է նաև այն տիրույթը, որտեղ գործում է ՀԱՊԿ, կամ որը համարվում է ՀԱՊԿ ազդեցության գոտի:
Միացյալ Նահանգների զինված ուժերի գլխավոր շտաբի պետն օրերս ժամանել է Ղազախստան՝ ՀԱՊԿ անդամ երկիր, որտեղ ՀԱՊԿ անդամ այլ միջինասիական երկրների զինվորականների հետ քննարկել է թե աֆղանական ճգնաժամը, թե այլ անվտանգային հարցեր: Զուգահեռ, վերափոխվելու է Թյուրքալեզու պետությունների գործակցության խորհուրդը, վերածվելով կայուն կազմակերպության, այլ կերպ ասած ավելի ընդգծված քաղաքական բաղադրիչով: Իսկ դա ևս ներառում է ՀԱՊԿ գոտում եղած երկրներ: Այդպիսով ակնառու է այն լայն և դինամիկ տրանսֆորմացիան, որին ենթարկվում է ՀԱՊԿ միջավայրը: Այս պարագայում, գրեթե անխուսափելի է դառնում այն, որ վաղ թե ուշ ՀԱՊԿ ևս կանգնելու է դինամիկ վերափոխման հրամայականի կամ անխուսափելիության առաջ: Ըստ այդմ, Երևանը իրական քաղաքական մակարդակում ունի թերևս բոլորովին այլ զարգացումների պատրաստվալու խնդիր, քան այն, ինչ շոշափվում է Հայաստանի վարչապետի ելույթում: Միաժամանակ իհարկե, պարզ է, որ ելույթում այլ բան շոշափելը կլիներ անարդյունավետ ու անպատեհ: Հայաստանին այս պարագայում ավելի շատ անհրաժեշտ է գործը:
