Անցած ամիս Բեյրութի փողոցներում գրված էր «խոշ ամադիդ», որը պարսկերենով նշանակում է «բարի գալուստ» և նվիրված էր Իրանի նախագահ Մահմուդ Ահմադինեժադին: Այս ամիս այդ պաստառները փոխարինվեցին «մերհաբանով», որը թուրքերենից թարգմանաբար նշանակում է «բարի գալուստ» և նվիրված են Թուրքիայի վարչապետ Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանի այցին Լիբանան: Էրդողանի այցի նպատակն է հանգստացնել ներիշխանական լարվածությունը արաբական այդ երկրում, որն առաջացել է ՄԱԿ-ի հատուկ տրիբունալի գործունեության հետ կապված, որը ստեղծվել է 2005թ. փետրվարին սպանված Լիբանանի նախկին վարչապետ Ռաֆիկ Հարիրիի սպանությունը քննելու համար: Թուրքիան հավանաբար կօգտագործի իր քաղաքական և տնտեսական տարածաշրջանային լիդերի դերը` ամրապնդելու համար երկու երկրների հարաբերությունները:
«Թուրքիայի համար շատ կարևոր է Լիբանանում կայունության հաստատումը»,- ասել է Թուրքիայի տնտեսական և սոցիալական ուսումնասիրությունների հիմնադրամի (TESEV) արտաքին քաղաքականության ծրագրի ղեկավար Մենսուր Ակգունը:
Թուրքիայի վարչապետը Լիբանան է ժամանելու չորեքշաբթի օրը, իսկ ուշ երեկոյան կհանդիպի լրագրողների հետ: Էրդողանի այցը Բեյրութ նախորդում է Հարիրի որդու այցելությանը Թեհրան: Թուրքիայի առաջնորդը հավանաբար կկարողանա օգնության ձեռք մեկնել Լիբանանին Իրանի և Սիրիայի հետ հարաբերությունների հարցում, քանի որ ՄԱԿ-ի վերոնշյալ տրիբունալը հավանաբար Ռաֆիկ Հարիրիի սպանության մեջ կմեղադրի Սիրիայի և Իրանի կողմից աջակցություն վայելող շիական Հիզբոլլահ կազմակերպությանը, մի իրադարձություն, որը Լիբանանի ազգային անվտանգության համար մեծ վտանգ կարող է հանդիսանալ:
«Ըստ էության, Թուրքիան զգում է, որ կարող է օգնել լիբանանյան իշխանություններին` ստեղծելով քաղաքական կայունություն տարածաշրջանում և ներգործելով Իրանի և Սիրիայի վրա, երկու երկրներ, որոնք մեծ ազդեցություն ունեն Լիբանանի ներքին զարգացումների վրա»,- ասել է Սինան Ուլգենը, որը Տնտեսական և արտաքին քաղաքական հետազոտությունների կենտրոնի անդամ է: «Թուրքիան այնպես է ազդում Իրանի և Սիրիայի վրա, որ դատավճռից հետո, որը կդառնա հանրության սեփականություն, Հիզբոլլահը չփորձի անկայունություն առաջացնել երկրում»:
Էրդողանը, ենթադրվում է, որ իր կարծիքը կարտահայտի տրիբունալի վերաբերյալ: Երբեմն այն ոչ կոմպետենտ են անվանում` մեղադրելով «իսրայելական պրոյեկտ» լինելու մեջ: Թուրքիան նաև մեծացնում է իր տարածաշրջանային ազդեցությունը` ներգրավվելով բանակցությունների մեջ շիական Իրանի և սունիական Եգիպտոսի հետ: Սա շատ կարևոր հմտություն է` հաշվի առնելով Լիբանանում առկա քաղաքական բաժանումները:
Երկու կողմերը քննարկելու են նաև տնտեսական խնդիրներ:
