Մշակութային մարդաբան Աղասի Թադևոսյանը դժվարանում է միանշանակ գնահատական տալ Հայոց լեզու, Հայ գրականություն, Հայոց պատմություն առարկաները բուհերում պարտադիր ուսուցման ցանկից հանելու մասին կրթության, գիտության, մշակույթի և սպորտի նախարարության որոշմանը։
«Խնդիրն այն է, որ Հայոց լեզվի, Հայ գրականության և Հայոց պատմության գիտելիքները պետք է մարդուն տալ դպրոցում, ոչ թե բուհում։ Ես ինքս սովորել եմ բուհում, ԵՊՀ-ի պատմության ֆակուլտետում, և այն ժամանակ մենք չենք ուսումնասիրել Հայոց լեզու և Հայ գրականություն։ Ես լավ եմ տիրապետել Հայոց լեզվին և Հայ գրականությանը, ես այդ ամենը սովորել եմ դպրոցում։ Ես կարծում եմ, որ բուհն այն հաստատությունը չէ, որտեղ պետք է նման ընդհանուր գիտելիքներ տան։
Այլ բան է, որ մարդիկ մտածում են, որ մարդիկ մտածում են, որ ուսանողները չեն ստանում դպրոցում անհրաժեշտ գիտելիքներ, և դրանք պետք է տալ բուհում։
Այդ դեպքում ո՞րն է երաշխիքը, որ նրանք բուհում էլ կստանան անհրաժեշտ գիտելիքներ։ Պետք է իմանալ այսօրվա բուհերի իրավիճակը և ուսանողների մոտեցումը լրացուցիչ առարկաներին։ Ո՞րն է երաշխիքը, որ հնարավոր է այդ ամենն այնպես դասավանդել, որ այդ առարկաները նպաստեն ուսանողի ընդհանուր գիտելիքներ ձեռք բերելուն, զարգացմանը։ Ես խնդիր չեմ տեսնում բուհերում այդ առարկաների դասավանդումը ոչ պարտադիր դարձնելուն»,- ասում է Աղասի Թադևոսյանը ։
Նա կարծում է, որ Հայոց լեզվին տիրապետել պետք է մինչև բուհ ընդունվելը, բուհում քննություն հանձնելիս էլ ստացել է բարձր գնահատականներ։ Այդ իսկ պատճառով էլ նա կարծում է, որ Հայոց լեզվին տիրապետելը պետք է մինչև բուհ ընդունվելը։
