Ես ինքս ինձ կոչում եմ մարմնի ճարտարապետ: Ես վերապատրաստվել եմ դասական բալետի ուղղությամբ եւ կրթություն եմ ստացել ճարտարապետության եւ նորաձեւության ոլորտում: Որպես մարմնի ճարտարապետ, ես հիանում եմ մարդու մարմնով եւ ուսումնասիրում, թե ինչպես ես կարող եմ վերափոխել այն: Ես աշխատել եմ Philips Electronics-ի հեռահար ապագայի նախագծային հետազոտական լաբորատորիայում, 20 տարի հետո դեպի ապագային նայելով: Ես ուսումնասիրել եմ մարդկային մաշկը, եւ թե ինչպես տեխնոլոգիան կարող է փոխակերպել մարմինը: Ես աշխատել եմ այնպիսի հասկացությունների վրա, ինչպիսիք են էլեկտրոնային դաջվածքը, որ դաջվում է հպման միջոցով, կամ զգստների, որ լվացվում և չորացվում էին լույսով: Ես սկսեցի իմ սեփական փորձարկումները: Դրանք իմ ունեցած բարձր տեխնոլոգիական զրույցներին ցածր տեխնոլագիական մոտեցումներն էին: Դրանք Q-խորհուրդներ են որ կպած են մնացել սենյակիս հարեւանի վրա: (Ծիծաղ) Ես սկսեցի համագործակցել իմ ընկերներից մեկի` Բարթ Հեսսի հետ (նա սովորաբար նման տեսք չունի) եւ մենք մեզ որպես մոդելներ էինք օգտագործում: Մենք փոխակերպեցինք մեր բնակարանները լաբորատորիաների, եւ աշխատում էինք շատ ինքնաբուխ եւ անմիջական կերպով:
Մենք ստեղծում էինք տեսողական պատկերներ, որոնք հարցեր էին առաջացնում մարդու էվոլյուցիաի վերաբերյալ: Մինչ ես Philips-ում էի, մենք քննարկել էինք «գուցե» տեխնոլոգիայի այս գաղափարը. մի բան, որ ոչ թե կամ միացված կամ անջատված էր, այլ դրանց միջև գնտվող վիճակում: Գուցե այն կարող էր գազի կամ հեղուկի ձև ստանալ: Եվ ես սկսեցի տառապել այս գաղափարով, որն էր` մարմնի պարագծային սահմանները խախտելը, այնպես որ չէիք կարող տեսնել, թե որտեղ է մաշկը ավարտվում եւ որտեղ է սկսվում միջավայրը: Ես ստեղծել եմ իմ արվեստանոցը կարմիր լապտերների թաղամասում եւ սկսեցի տառապել իմ փորձանոթներով և խողովակներով եւ գտա մաշկը վերաձևավորելու եւ այս դինամիկ տեքստիլը ստեղծելու միջոց: Ես ծանոթացա Ռոբինի հետ, ով շվեդական փոփ աստղ էր, եւ նույնպես ուսումնասիրում էր, թե ինչպես են տեխնոլոգիաները համագոյատևում տարրական մարդկային զգացմունքների հետ: Եվ պատմեց այս նոր փետուրների տեխնոլոգիայի, այս նոր դեմքի ներկի, այս պանկ ոճի, աշխարհի հետ մեր նույնականացման մասին և մենք ստեղծեցինք այս երաժշտական տեսահոլովակը:
Ես հիանում եմ այն գաղափարով, թե ինչ է տեղի ունենում, երբ կենսաբանությունը միաձուլում էս տեխնոլոգիաների հետ, և ես հիշում եմ, որ կարդում էի այս գաղափարի մասին, որ կարելի է վերածրագրավորել կենսաբանությունը այնպես, որ ապագայում, չլինեն հիվանդություններ և ծերանալ: Ես մտածում էի այս գաղափարի մասին… պատկերացրեք, եթե մենք կարողանայինք վերածրագրավորելմեր սեփական մարմնի հոտը, ձևափոխել և կենսաբանորեն փոփոխել այն, և թե ինչպես ենք մենք հաղորդակցվում միմյանց հետ: Կամ թե ինչպե՞ս ենք մենք գրավում սեռական զուգընկերներին: Արդյո՞ք մենք կվերականգնեինք մեր կենդանական բնազդը ու կենդանու կնմանվեինք, օգտագործելով ավելի պարզ հաղորդակցման եղանակներ:
Ես աշխատել եմ որպես սինթետիկ կենսաբան, և ստեղծել եմ մի օծանելիք, որ կարելի է կուլ տալ, այն մի կոսմետիկ հաբ է, որ կարելի է ուտել և բույրը դուրս է գալիս քրտնելու ժամանակ` զգացվելով մաշկի մակերեւույթի վրա: Այն ամբողջովին վերափոխում է օծանելիքի էությունը և ապահովում է ամբողջովին նոր մի ձևաչափ: Դա օծանելիք է, որ ներսից դուրս է գալիս: Այն վերասահմանում է մաշկի դերը և մեր մարմինները դառնում են ֆարսունկա:
Ես հասկացա, որ չկա ոչ մի սահման, եւ երբ ես հետևում եմ իմ աշխատանքի էվոլյուցիային, ես կարող եմ տեսնել թելեր ու կապեր, որոնք իմաստ ունեն:Բայց երբ նայում եմ դեպի ապագան, հաջորդ նախագիծը լիովին անհայտ է ու անսահմանափակ: Ես զգում եմ, որ այդ գաղափարները ներդրված մեջս, և այս զրույցներն ու փորձառություններն են, որ կապում են այս գաղափարները, և նրանք ինչ-որ կերպ բնազդաբար դուրս են գալիս: Որպես մարմնի ճարտարապետ, Ես ինձ համար ստեղծեցի այս անսահմանափակ և անսահման հարթակը որպեսզի բացահայտեմ այն, ինչ ես ուզում եմ: Եվ ես զգում եմ, որ դեռ նոր եմ սկսել: Այսպիսով, և՜ս մեկ օր գրասենյակում: (Ծիծաղ) (Ծափահարություններ) Շնորհակալություն Շնորհակալություն
