Համաշխարհային բանկի Doing Business 2016 զեկույցի համաձայն՝ Հայաստանն էլ ավելի է բարելավել բիզնես սկսելու պայմանները՝ հայտնվելով 189 երկրների շարքում 5-րդ տեղում: Եթե այս տեմպերով շարունակվի, ապա Հայաստանն, իհարկե, շուտով բիզնես սկսելու պայմանների առումով չեմպիոն էլ կհռչակվի, բացարձակ չեմպիոն: Սակայն ինչքան Հայաստանում հեշտ է դառնում բիզնես սկսելը, ըստ համաշխարհային զեկույցների, այնքան ապրելն է Հայաստանում դառնում ավելի ու ավելի դժվար: Ըստ որում՝ դա արդեն ոչ թե զեկույցներով, այլ մարդկային իրական ճակատագրերի վկայությամբ: Հայաստանը աստիճանաբար դառնում է բիզնես սկսելու դրախտավայր, սակայն դժոխքի է վերածվում ապրելու հնարավորությունների իմաստով:
Շատերը միգուցե այս գնահատականը ծայրահեղ կհամարեն, սակայն ոչ այն մարդիկ, որոնք ապրում են աղքատության շեմից ներքև: Իսկ այդպիսի վիճակում Հայաստանում ապրում է ամեն երրորդ քաղաքացին, որովհետև աղքատության ցուցանիշը Հայաստանում ավելի քան 32 տոկոս է: 32 տոկոս աղքատության պայմաններում կառավարության և ողջ պետական կառավարման համակարգը գրեթե 100 տոկոսով լծվում է սամանադրական հանրաքվե կոչված միջոցառումը կազմակերպելուն, որով ՀՀԿ-ն ու Սերժ Սարգսյանը մտադիր են փոխել Հայաստանի կառավարման մոդելը և հաստատել խորհրդարանական կառավարում:
Վարչապետ Հովիկ Աբրահամյանն ու տարածքային կառավարման և արտակարգ իրավիճակների նախարար Արմեն Երիցյանը հանդիպել են մարզպետների հետ և հանձնարարել մարզպետարաններին տեղերում ձևավորել «այո»-ի շտաբներ: Այսինքն՝ պետական կառավարման ողջ համակարգը լծված է սահմանադրական փոփոխությունների «այո»-ն ապահովելուն: Հետո կառավարությունը կհամոզի միջազգային փորձագետներին, որ կառավարության և մարզպետարանների ստեղծած շտաբները ոչ թե կուսակցական քարոզարշավի շտաբներ են եղել, այլ բիզնես սկսելու հոգեբանական կենտրոններ, որոնց միջոցով կառավարությունը փորձել է տեղերում «այո» ասել բիզնես սկսելու ցանկություն ունեցող բոլոր մարդկանց: Հավանաբար այդպիսով Doing Business 2017 զեկույցում Հայաստանը կառաջադիմի ևս մի քանի կետով, և կարձանագրվի, որ Հայաստանում կառավարությունը ստեղծել է սկսնակ բիզնեսմենների «այո» ասող տասնյակ և հարյուրավոր շտաբներ:
Իրավիճակն իսկապես զավեշտալի է՝ երբ ընդամենը 3 միլիոն, իսկ գուցե նույնիսկ դրանից էլ պակաս բնակչության մեկ երրորդի աղքատության պայմաններում ինչ-որ «մրցաշարային» հաջողություններ են արձանագրվում բիզնեսի մեկնարկի պայմանների ոլորտում, և ողբերգական է՝ երբ այդ երկրում կառավարությունը ողջ կազմով պատրաստվում է մեկ ամիս շարունակ աշխատել սահմանադրական «այո»-ն ապահովելու համար, երբ երկրում բնակչության մեկ երրորդը իր համար գրեթե չի կարողանում նույնիսկ ամենօրյա չոր հացն ապահովել: Մարդիկ հաց չեն գտնում ուտելու, իսկ այդ երկրում կառավարությունը ժամանակ է գտնում աշխատանքից հետո ինչ-որ քարոզարշավով զբաղվելու համար:
Հանրապետականները հայտարարում են, որ քարոզչական շտաբի աշխատանքներով զբաղվելու են իբր թե աշխատանքային ժամերից հետո: Եվ սա ասվում է մի երկրում, որտեղ սոցիալական անգամ տարրական, մարդասիրական բնույթի խնդիրներն անգամ այնքան շատ են ու բազմազան, որ թվում է՝ կառավարության համար նույնիսկ օրվա 24 ժամն անգամ քիչ պետք է լիներ այդ խնդիրների լուծմամբ զբաղվելու համար, և աշխատունակ ամեն մի րոպեն պետք է տրամադրվեր թեկուզ ևս մեկ քաղաքացու խնդիր մի փոքր թեթևացնելուն: Բայց Հայաստանի կառավարությունը մեկ ամիս շարունակ զբաղվելու է թիթեռ, ներողություն՝ թվեր նկարելու աշխատանքով:
