Ոչ իշխանական ուժերի հետ համատեղ հանրահավաքից հրաժարումը առայժմ անկասկած գլխավորում է «թեժ աշնան» հիթ-շքերթի առաջին հորիզոնականը, որպես քաղաքական հնչեղ իրադարձություն: Իրականում, սակայն, եթե ավելի խորքային հայացքով ենք փորձում նայել պրոցեսներին, ապա տեղի ունեցած իրադարձությունն ընդամենը պրոցեսին արտաքին տեսք տվող դետալ է, իսկ խորքում իրավիճակը լիովին այլ է: Եվ այս տեսանկյունից շատ խոսուն է նախկին արտգործնախարար, ԲՀԿ-ական Վարդան Օսկանյանի հայտարարությունը այն մասին, որ ԲՀԿ-ն միայնակ էլ կարող է անել այն, ինչ քառյակով են անում, սակայն ԲՀԿ-ն ուզում է կիսվել, Ծառուկյանը կիսվող է, նա իշխանություն կիսելու խնդիր չունի: Մի կողմ թողնենք այն, որ գրեթե նույն բանը ասել է ՀՀԿ-ն, երբ իշխանությունը ամեն կեղծված ընտրություններից հետո, ըստ էության, կիսել է այլ ուժերի, այդ թվում և ԲՀԿ-ի հետ, և ԲՀԿ-ն էլ վերցրել է կեղծիքով ձևավորված ու կիսված իշխանությունը:
Խնդիրն այն է, որ Վարդան Օսկանյանն ընդամենը ազդարարում է, թե ով է քառյակում կամ արդեն եռյակում տանտերը, և արձանագրում, որ հեռացողներն են կորցնելու, ոչ թե ԲՀԿ-ն: Եվ սա իսկապես պարզ իրականությունն է, եթե դիտարկում ենք ԲՀԿ-ի և մեկնարկային պայմանները, և այսպես ասած՝ ոչ իշխանական միավորման ձևավորման պայմանները, և ԲՀԿ-ի ռեսուրսները: ՀՅԴ-ն, փաստորեն, չի հավատացել, որ Գագիկ Ծառուկյանը կկիսվի, կամ չեն պայմանավորվել այդ կեսի չափի շուրջ, կամ ՀՀԿ-ն ավելի շատ է առաջարկել: Այս ամենն, ըստ էության, էական էլ չէ: Չի բացառվում, սակայն, որ ՀՅԴ-ն չի հավատացել, որ Ծառուկյանը իշխանության կգա: Կամ չի հավատացել, որ իշխանափոխություն կլինի ընդհանրապես, կամ չի հավատացել, որ դրա արդյունքում եկողը Ծառուկյանն է լինելու՝ որ հետո կիսի իշխանությունը:
Ըստ որում՝ երկու դեպքում էլ կասկածների տեղիք ՀՅԴ-ն իհարկե ունի, առավել ևս երկրորդի, ինչի մասին որոշակի ենթատեքստ կա Վարդան Օսկանյանի նույն հայտարարությունների մեջ: Նա, օրինակ, հայտարարում է, որ 12 կետերը կառավարությունը չի կատարել, սակայն ոչ թե որովհետև վարչապետը չի ցանկանում՝ ցանկանում է, այլ որովհետև նրան խանգարողներ կան: Պարզվում է, որ նախկին վարչապետին խանգարող պատ, հանգամանքներ չկային, իսկ ահա ներկայիս վարչապետն, ըստ ԲՀԿ-ի, ուզում է, սակայն նրան խանգարում են: Իսկապես բավական ջերմ ու հոգատար վերաբերմունք է ներկայիս վարչապետ Հովիկ Աբրահամյանի հանդեպ: Այս առումով ԲՀԿ-ի դեմքը փրկողը ՀԱԿ-ն է, որի վրա դրված է վարչապետին քննադատելու ֆունկցիան՝ ոչիշխանականների այսպես ասած՝ դեմքը փրկելու համար: Սակայն ակնհայտ է, որ ԲՀԿն այս ֆոնին առանձնահատուկ վերաբերմունք է տածում վարչապետի հանդեպ:
Եվ ոչ միայն զուտ վերաբերմունք, այլ ըստ էության առաջ է քաշվում այն գաղափարը, որ եթե Հովիկ Աբրահամյանի համար պայմաններ ստեղծվեն, ապա նա ուզում է, նա կարող է: Այս իրավիճակում բոլորովին զարմանալի չի լինի, եթե ՀՅԴ-ն իսկապես կասկածներ ունենա ԲՀԿ-ի «կիսվելու» մասով: Այսինքն, որ ԲՀԿ-ն կիսվելու է, այս առումով չկան և չեն կարող լինել կասկածներ նույնիսկ ՀՅԴ-ի մոտ, սակայն ահա թե ո՞ւմ հետ է կիսվելու ԲՀԿ-ն, սա է հարցը և այստեղ է երևի թե, որ Դաշնակցությունը համոզվում է, որ ՀՅԴ-ն պատրաստվում է Հովիկ Աբրահամյանի, ոչ թե Դաշնակցության հետ կիսվելուն: Սակայն, խոշոր հաշվով ՀՅԴ-ի համար ինչ տարբերություն:
Խոշոր հաշվով կիսված է քաղաքական դաշտը, համակարգը ամբողջությամբ՝ ՀՀԿ-ի և ԲՀԿ-ի միջև: Կիսված է ըստ շահերի և ռեսուրսների, որոնք ինչ-որ տեղ խաչվում են, ինչ-որ տեղ՝ բաժանվում, սակայն այս վայրիվերումներով հանդերձ ամուր դիրքերում են և ըստ էության պահում են իշխանության մուտքը՝ մեկը առջևից, մյուսը՝ հետևից, և ինչում էլ խանգարեն կամ հակադրվեն միմյանց, այդ հարցում նրանք միմյանց չեն խանգարում: Համենայն դեպս, անցած երկու համապետական ընտրական ցիկլերը՝ 2007-08թթ. և 2012-13թթ., երրորդից առաջ վկայում են այս մասին:
Լուսանկարը` PanARMENIAN Photo-ի
