ՀՀ Ոստիկանության պետ Վլադիմիր Գասպարյանին
Դիմում
Պարոն Գասպարյան,
2012թ. փետրվարի 23-ին Կառավարության շենքի դիմաց` սպանված զինվորների ծնողների հետ կազմակերպել էինք բողոքի ակցիա, որի ժամանակ խաղաղ պայմաններում սպանված զինվորների ծնողները և «Բանակն իրականում» քաղաքացիական նախաձեռնությունը ուղևորվեցին դեպի նախագահական` պահանջելով բանակային գործերի դատաքննության թափանցիկության ապահովումը:
Ես` Ղարաբաղում սպանված զինվորի մայր Նանա Մուրադյանս, քիչ ուշացումով հասա նախագահական, մոտեցա դարպասներին, պարզեցի որդուս լուսանկարը, որպեսզի ճաղերից այն կողմ մեր երկրի նախագահը տեսնի և հիշի, որ ինքը 2011թ-ի հունվարի 27-ի իր տված խոստումները չի կատարել և ոչ մի զինվորի սպանության գործ չի բացահայտվել, մեղավորները չեն պատժվել: Այդ ժամանակ 4-5 ոստիկան մոտեցան ինձ և հրելով ասացին, որ փողոցն այն կողմ անցնեմ: Ես նրանց ասացի, որ հիմա կանցնեմ, միայն թող իմ որդու նկարը տեսնի Սերժ Սարգսյանը, որ հիշի մեզ ու իր տված խոստումները: Այդ ժամանակ ոստիկանները սկսեցին հրել ինձ: Երբ ես ասացի` դուք ո՟վ եք, որ ինձ հրում եք, նրանցից մի ոստիկան հարվածեց թևիս, որդուս նկարը ձեռքիցս խլեց ու ճմռթեց: Ես նրա ձեռքից քաշեցի որդուս նկարը. բարեբախտաբար նկարը շատ չէր ճմռթվել: Ես ոստիկանին ասացի, որ միգուցե իրեն կներեի ինձ հարվածելու, հրելու համար, բայց երբեք չեմ ների իմ սրբությունը, որդուս` Վալերի Մուրադյանի, նկարը անարգելու, անխղճաբար ճմռթելու համար: Ես պահանջեցի մի քանի անգամ, որպեսզի այդ ոստիկանը ներկայանա, սակայն, նա չներկայացավ:
Այժմ ես դիմում եմ Ձեզ, որպեսզի պատժվի և գործից հեռացվի այն ոստիկանը, որը անարգել է որդուս հիշատակը:
Կից ներկայացնում եմ լուսանկարները, որում պատկերված է այդ ոստիկանը:
Ղարաբաղում խաղաղ պայմաններում սպանված զինվոր`
Վալերի Մուրադյանի մայր` Նանա Մուրադյան:
25.02.2012