Ընդամենը մեկ տարի առաջ Հանրապետական կուսակցությունը առողջապահական վոյաժներ էր կազմակերպում հանրապետության մարզերում` նշելով իր 20-ամյակը: Մարդկանց տանում էին, բուժհիմնարկների դռների մոտ կուտակում` իբր անվճար բուժօգնություն ցուցաբերելու համար: Այսօր էլ դրանով զբաղվում է «Բարգավաճ Հայաստան» կուսակցությունը կամ, այսպես ասած, «Գագիկ Ծառուկյան» հիմնադրամը, որը նույնպես առողջապահական մարզային վոյաժներ է կազմակերպում և մարդկանց կուտակում ձրի «պանրի» համար, որն, իհարկե, միայն թակարդում է լինում, ինչն էլ փակվում է ընտրությունների ժամանակ:
Իսկ այս ընթացքում հայաստանյան տարբեր լրատվամիջոցներում և սոցիալական ցանցերում տեղեկություններ են հրապարակվում հիվանդ և կարիքավոր երեխաների մասին, որոնցից մեկը շտապ բուժօգնության կարիք ունի արտասահմանում, որպեսզի փրկվի նրա կյանքը, մյուսը շտապ բուժօգնության կարիք ունի Հայաստանում, որպեսզի դարձյալ կյանքը փրկվի, երրորդը մեկ այլ բուժօգնության կարիք ունի, որ հաշմանդամ չդառնա, ու այդպես շարունակ: Կարելի է հանդիպել այդպիսի տասնյակ տեղեկությունների, որտեղ նշվում է այս կամ այն մանկահասակ երեխային օգնելու անհրաժեշտության մասին, ֆինանսապես աջակցելու, նրա բուժման հարցում ընտանիքին օգնելու անհրաժեշտության մասին, քանի որ նրանք բոլորը սոցիալապես անապահով ընտանիքների զավակներ են:
Երբ այս ամենը համադրում ենք ՀՀԿ-ի և ԲՀԿ-ի առողջապահական վոյաժների հետ, որոնք ամեն օր գովազդվում էին և գովազդվում են մամուլի տարբեր միջոցներով, ապա ստանում ենք խայտառակ մի պատկեր՝ երեխաները կանգնած են ծանր առողջական խնդիրների առաջ, իսկ այս քաղաքական կուսակցությունները ինչ-որ պոպուլիստական ակցիաներ են իրականացնում` մարզային առողջապահական շրջագայություններ կազմակերպելով, իսկ իրականում ընդամենը շնորհակալություններ և երախտագիտություններ նկարելով:
Եթե առողջապահության մասին մտածող են, եթե հանրության առողջության մասին մտածող են, ապա առողջապահական վոյաժների փոխարեն այդ կուսակցությունները և նրանց առաջնորդները ավելի լավ է ինտերնետային վոյաժներ անեին սոցցանցերով և մամուլով ու ծանոթանային կարիքավոր երեխաների մասին տեղեկատվական լրահոսին, և օգնություն ցուցաբերեին հասցեական, կոնկրետ և առանց քարոզչական մանիպուլյացիաների: Եթե օգնող են, թող օգնեն երեխաներին, որոնք արդեն վաղ տարիքում կյանքի ու մահվան միջև են հայտնվել, որոնք ողբերգական ճակատագրի սպառնալիքի տակ են և ունեն իրական օգնության կարիք: Պոպուլիստական ակցիաների փոխարեն լավ կլինի անաղմուկ օգնություն ցուցաբերել այդ երեխաներին: Անաղմուկ, որպեսզի նրանց, փրկելով հիվանդություններից, չդարձնեն իրենց քաղաքականության և ընտրությունների «զոհեր»: