Բելառուսը հայտարարել է Եվրամիության Արևելյան գործընկերության ծրագրից դուրս գալու մասին: Մինսկը հայտարարել է, որ պատժամիջոցների պայմաններում չի կարող կատարել իր պարտավորությունները: Բելառուսը ակնհայտորեն դիմում է քաղաքական շանտաժի, Բրյուսելին ու եվրոպական մյուս մայրաքաղաքներին ակնարկելով, կամ պարզապես ուղիղ տեքստով ասելով, որ մնա ԵՄ Արևելյան Գործընկերության ծրագրում, եթե Եվրամիությունը չեղարկի պատժամիջոցները և ճնշումը Մինսկի վրա։
Քաղաքագետ Ռուբեն Մեհրաբյանի կարծիքով՝ Լուկաշենկոյի մարդակեր ռեժիմն այլևս Եվրոպայում անելիք չունի․«Եվ այդ պատժամիջոցները, դրանց կառուցվածքը խոսում են հենց դրա մասին։ Այո՛, դրանք պատժամիջոցներ են ուղղված ռեժիմը լիկվիդացնելու համար։ Իսկ այդ պատասխանի մասին կասեմ միայն հետևյալը՝ մի ձևով պետք է պատասխանեին, թե ոչ։ Ասում են՝ մենք էլ սա ենք կանգնացնում, կարծես թե այնտեղ ինչ-որ բան էր շարժվում, իրենք էլ կանգնեցնում են։ Ընդ որում ասեմ, որ Բելառուսն ու Ադրբեջանը Արևելյան գործընկերության այդ վեցյակում երկու բացառություններ են այս պահին, որտեղ զանգվածաբար խախտվում են մարդու իրավունքները»,-«Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում ասաց նա։
Բելառուսի այս որոշումն, ըստ մեր զրուցակցի, Հայաստանի վրա ուղիղ անդրադարձ չի ունենա․ «Բայց կարող է անդրադառնալ յուրովի։ Սա Հայաստանի արդեն երկրորդ այսպես կոչված դաշնակիցն է, որը քաղաքակիրթ աշխարհի կողմից պատժվում է պատժամիջոցների միջոցով։ Այսինքն՝ մեր դաշնակիցները հանցագործ ռեժիմներ են։ Սա կարող ենք համարել անդրադարձ Հայաստանի վրա»։
Հայաստանի Եվրոպական կուսակցության նախագահ Տիգրան Խզմալյանի կարծիքով՝ Եվրամիությունը Հայաստանին հետ է պահում «բելառուսացումից»․«Փաստորեն Հայաստանը Քոչարյանի հաղթանակի դեպքում դառնալու էր Չեռնոռուսիա, Բելառուսի հայկական տարբերակ։ Դատելով Քոչարյանի նախընտրական խոստումներից, կարելի է չկասկածել, որ սկսվելու էին ռեպրեսիաներ, սկսվելու էր ռուսականացում, լուկաշենացում։Լուկաշենկոյի այս քայլը նշանակում է, որ նա դուրս եկավ արևմտացման գործընթացից։ Դա բնական է, իրեն դուրս մղեցին ու իր քայլն ավելի շատ խորհրդանշական էր։Կարելի է չկասկածել, որ նույնը կաներ նաև Քոչարյանը»,-«Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում ասաց նա։
Խզմալյանն ընդգծեց՝ այն մարդիկ, ովքեր դա չեն հասկացել և շարունակում են մտացածին պատճառներով հրաժարվել քաղաքական գործունեությունից՝ ձեռք սեղմելու մասին խոսելով, պետք է Լուկաշենկոյի օրինակով հասկանան, թե մենք ինչից ենք խուսափել և թե ինչ կարող էր լինել Քոչարյանի հաղթանակի դեպքում․ «Փաստորեն հայ ժողովուրդն ավելի իմաստուն բնազդով գործեց, քան հայկական քաղաքական դաշտը։ Կարծում եմ, որ Լուկաշենկոյի օրինակը հենց դա է մեզ հուշում»,-եզրափակեց նա։