Մալաթիա-Սեբաստիա վարչական շրջանի ընդհանուր իրավասության դատարանում Կարեն Ֆարխոյանի նախագահությամբ ավարտվել է Լալա Բ.-ի (անունը փոխված է) գործի դատական քննությունը:
40-ամյա Լալան մեղավոր է ճանաչվել հիմա արդեն նախկին ամուսնուն դանակահարելու, նրա առողջությանը ծանր վնաս հասցնելու համար՝ ՀՀ քրեական օրենսգրքի 112 հոդվածի 1-ին մասով:
Այս ընտանիքի ողբերգությունը շատ հայ ընտանիքներում առկա, հիմա էլ, միգուցե, շատ ընտանիքներում հասունացող ողբերգություն է:
Լալայի ամուսինը՝ Մնացականը (անունը փոխված է), «խոպանչի» է: Լալայի հետ 18 տարվա ամուսնական «համատեղ» կոչվող կյանքի ընթացքում իրապես համատեղ նրանք շատ ավելի քիչ են բնակվել: Բայցևայնպես՝ երկու երեխաների ծնողներ են դարձել՝ տղայի և աղջկա:
Ըստ մեղադրանքի՝ «տարվա կտրվածքով»՝ Մնացականը ժամանակի մեծ մասը գտնվել է Մոսկվայում, իսկ Լալան բնակվել է Երևանում՝ ամուսնու ծնողների տանը, խնամել է երեխաներին ու ամուսնու ծնողներին՝ տարածված հայկական իրավիճակ, որը հղի է հոգեբանական և այլ կարգի բազում բարդություններով:
Ամուսնության դեռ առաջին տարիներին Լալան իմացել է, որ Մնացականը Ռուսաստանում մի կնոջից երեխա ունի:
Ամուսինը հավատացրել է, թե ինքը նրանց հետ ոչ մի կապ չունի:
2013 (կամ 2012՝ դատական ակտում այս երկու տարեթվերի խառնաշփոթ կա) թվականի ապրիլի 3-ին Մնացականը հերթական անգամ վերադարձել է Հայաստան: Մնացել է մինչև ապրիլի 14-ը, հետո կրկին մեկնել է Ռուսաստան: Այդ ժամանակ Լալայի ու Մնացականի հարաբերություններն արդեն լարված են եղել:
Լալան վերջապես իմացել է, որ Մնացականը Ռուսաստանում ապրում է իր ռուս կնոջ ու նրանից ունեցած դստեր հետ: Լալայի համբերությունը հատել է, նա առաջարկել է, որ իրենք ամուսնալուծվեն:
Մոսկվա մեկնելով՝ Մնացականը հաճախ զանգել է Երևան: Հարազատների հետ խոսակցությունների ընթացքում այս անգամ զգացել է, որ «մի բան էն չի», ապա իր քրոջից տեղեկացել է, իբր Լալան սիրած է գտել: Մնացականը հեռակա կնոջ «դավաճանության» լուրը հիվանդագին է ընդունել և ապրիլի 21-ին նորից ժամանել է Երևան:
Մինչ ամուսնու այս ժամանումը Լալան նրա հայրական տնից հեռացել է, գնացել է իր հայրական տուն, որպեսզի ամուսնու վերադարձից հետո իրենց միջև վիճաբանություններ չլինեն: Բայց այդ տեղափոխումով նա, իհարկե, հնարավոր վիճաբանությունների հարցը փակել չէր կարող, քանի որ կնոջ հետ տարիներով չապրող ամուսինը չէր կարող համակերպվել լսած լուրի հետ: Ընդ որում՝ Լալայի երեխաները նախընտրել էին մնալ հայրական տանը, նրանք մոր հետ չէին գնացել, մորը թողել էին մենակ…
Հայաստան գալով՝ Մնացականը զանգել է կնոջը, կանչել է իր տուն, որպեսզի քննարկեն ստեղծված իրավիճակը: Լալան հանդիպման է գնացել իր մայրիկի հետ: Հանդիպման ժամանակ Լալան, միգուցե, ամուսնուց «ազատվելու» մտքով կամ խաբված կնոջ ինքնասիրության թելադրանքով՝ ասել է, թե ճիշտ է, ինքը հանդիպում է այլ տղամարդու հետ…
Այս հանդիպումից հետո Լալան դիմել է դատարան՝ Մնացականից ամուսնալուծվելու պահանջով: Երեխաները շարունակել են մնալ հոր տանը:
Այս ընթացքում Լալան, հոգեկան ծանր ապրումների մեջ գտնվելով, երկու անգամ ինքնասպանության փորձ է արել: Մի անգամ՝ ապրիլի 11-ին մեծ քանակությամբ դեղահաբեր է խմել, երկրորդ անգամ ածելիով վնասել է երկու նախաբազուկները:
2013 թվականի մայիսի 16-ին Մնացականը մի քանի անգամ զանգահարել է Լալայի հեռախոսին, պահանջել է, որ հանդիպեն: Նա հանդիպել է Լալայի մորաքրոջ որդուն, վրդովմունքով տեղեկացրել է, թե Լալան դավաճանել է իրեն: Նույն օրը Մնացականը ոգելից խմիչք է օգտագործել, գիշերը նորից զանգել է Լալային, ով նորից մերժել է հանդիպելու պահանջը:
Կեսգիշերին վրդովված Մնացականը զանգել է Լալայի եղբորն ու հորաքրոջը, պահանջել է, որ հանդիպեն: Ապա իր անչափահաս որդու հետ նա պատահական տաքսի է նստել և գիշերվա ժամը 2-ն անց 30-ին, հասնելով «Բանգլադեշ», զանգել է Լալայի եղբորը: Խոսել են փոխադարձ հայհոյանքներով:
Հետո Մնացականը որդու հետ ուղևորվել է Լալայի հայրական տուն: Գիշերվա ժամը 3-ի սահմաններում նա տաքսին կանգնեցրել է Լալայի հայրական տնից ոչ հեռու, որդուն թողել է մեքենայի մեջ, ինքը մոտեցել է ցանկապատին ու ձայն է տվել Լալային, հետո քար է նետել տնակի տանիքին:
Լալայի մայրը թույլ չի տվել, որ Լալան կամ եղբայրը դուրս գան, ինքն է դուրս եկել տնից՝ պարզելու, թե գիշերվա այդ ժամին Մնացականն ինչո՞ւ է անհանգստացնում իրենց:
Նախկին զոքանչը բացել է ցանկապատի դուռը, իսկ Մնացականը վառվող ծխախոտը նետել է նրա դեմքին: Հետո նրանք սկսել են միմյանց քաշքշել:
Լալայի եղբայրը, տեսնելով դա, դուրս է վազել, մոտեցել է նրանց: Այդ ընթացքում Մնացականն ու նախկին զոքանչն ընկել են գետնին: Լալան նույնպես դուրս է վազել՝ հետը վերցնելով ծալովի դանակը:
Նա տեսել է, որ մայրն ընկած է գետնին, իսկ Մնացականը նրա վրա է՝ «կիսաընկած վիճակում»:
Լալան ու եղբայրը գտնվել են ընկածների աջ և ձախ կողմերում: Նրանք հարվածներ են հասցրել Մնացականի մեջքին, փորձել են ազատել իրենց մորը: Հնչել են փոխադարձ հայհոյանքներ:
Ըստ դատական ակտի՝ Լալան, «վախենալով, որ ամուսինը կարող է վնասել մորն ու եղբորը», իր մոտ եղած ծալովի դանակով հարվածներ է հասցրել Մնացականի մարմնի տարբեր մասերին, թվով՝ 9 հարված, մի հարվածը՝ թիկունքից, մյուսները՝ առջևից:
Մնացականը, տեսնելով իր վերքերից հոսող արյունը, բացականչել է. «Էս ինձ խփեցի՞ք»:
Այդ ընթացքում մայրն ու եղբայրը Լալայի ձեռքից վերցրել են դանակը, իսկ տաքսու միջից վազելով եկել է Լալայի ու Մնացականի անչափահաս որդին: Նա գոռացել է, որից հետո կռիվը դադարել է: Տղան օգնել է հորը, բարձրացրել է, գնացել են դեպի տաքսին, բայց տաքսու վարորդը, տեսնելով կատարվածը, նրանց չի սպասել, քշել-հեռացել է:
Որդին վիրավոր հորն օգնել է՝ նրանք քայլելով հասել են ասֆալտապատ ճանապարհին: Եվ Լալան, իր հոգում առկա ընտանիքի մտապատկերի թելադրանքով, միգուցե, գնացել է նրանց հետևից: Բայց Մնացականի ու որդու պահանջով նա կանգ է առել, ապա վերադարձել է իր հարազատների մոտ, նրանց հետ գնացել է հորաքրոջ տուն, որտեղ լվացվել է, լվացել է դանակը, ապա որոշ ժամանակ անց կամովին ներկայացել է ոստիկանություն ու ներկայացրել է ծալովի դանակը, որով հարվածներ էր հասցրել Մնացականին:
Մնացականն էլ որդու հետ կարողացել է ի վերջո պատահական տաքսի կանգնեցնել, դեպքից մոտ մեկուկես ժամ անց հասնել «Նաիրի» բժշկական կենտրոն և ստանալ բուժօգնություն:
Լալա Բ.-ն իրեն մեղավոր է ճանաչել նախկին ամուսնուն դանակահարելու համար: Նա ասել է, թե ծանր հոգեվիճակի մեջ է հայտնվել դեպքից առաջ չորս ամիսների ընթացքում, երբ իմացել է, որ Մնացականը Մոսկվայում ապրում է ռուս կնոջ ու նրանից ունեցած 26-ամյա դստեր հետ…
Մնացականը այն կարծիքն է հայտնել, թե Լալան չէր կարող իրեն դանակահարել, դանակով հարվածները երևի Լալայի եղբայրն է հասցրել, իսկ Լալան մեղքն իր վրա է վերցրել:
Լալայի և Մնացականի անչափահաս որդին ծնողների ամուսնալուծության պատճառ է համարել այն, որ հայրը հաճախակի է մեկնել Ռուսաստան, իսկ մայրը խանդել է նրան… Երբ մայրը տեղեկացել է, որ հայրը վերադառնում է Երևան՝ դեպքից մոտ քսան օր առաջ, գնացել է իր հայրական տուն… Դեպքի օրը ինքը գիշերով գնացել է հոր հետ՝ չցանկանալով նրան մենակ թողնել… Ըստ անչափահաս տղայի՝ երբ ինքը մոտեցել է կռվողներին ու գոռացել է՝ կռիվը դադարել է, այդ ժամանակ ինքը արյունոտ դանակը տեսել է քեռու ձեռքին…
Լալան հայտնել է, որ մինչև որդու մոտենալը եղբայրը կամ մայրը՝ ինքը չի հիշում, թե ով, իր ձեռքից վերցրել են արյունոտ դանակը…
Դատարանը Լալա Բ.-ին մեղավոր է ճանաչել մեղսագրված արարքի՝ տուժողի առողջությանը ծանր վնաս հասցնելու համար: Որպես մեղմացնող հանգամանք դատարանը հաշվի է առել, որ արարքը կատարվել է տուժողի հակաօրինական ու հակաբարոյական գործողությունների հետևանքով: Եվ, այնուամենայնիվ, Լալա Բ.-ն դատապարտվել է իրական ազատազրկման՝ 3 տարի 6 ամիս ժամկետով:
Լալայից հօգուտ նախկին ամուսնու՝ տուժողի, կբռնագանձվի 1 միլիոն 95 հազար դրամ՝ որպես բուժման ծախսեր, իսկ հօգուտ պետբյուջեի՝ 143 հազար 74 դրամ՝ որպես դատական ծախսեր՝ կատարված փորձաքննությունների արժեքը:
Պատժի սկիզբը կհաշվվի Լալային փաստացի արգելանքի տակ առնելու օրից, երբ դատավճիռն ուժի մեջ մտնի…
