Վարչապետի պաշտոնակատար Նիկոլ Փաշշինյանի հետ հանդիպմանը արգենտինահայ մեծահարուստ, բարերար Էդուարդո Էռնեկյանը հայտարարել է, որ ունի Հայաստանում մեծ ներդրումներ անելու ծրագրեր, այդ թվում օդանավակայանաշինության բնագավառում: Թե հատկապես ինչ կոնկրետ օդանավակայանի մասին է խոսքը, գուցե ավելի պարզ լինի առաջիկայում, սակայն ինքնին մեծ ներդրումների մասին Էռնեկյանի հայտարարությունը կարևորագույն ազդակ է թե Հայաստանի տնտեսական սպասումների միջավայրի, թե մասնավորապես սփյուռքահայության համար:
Հայաստանն անկախ ներքին քաղաքական իրողություններից և ուժերի հարաբերակցությունից, անկախ ներքաղաքական ստատուս-քվոյից ունի համահայկական ներուժի մոբիլիզացման անհրաժեշտություն և այստեղ յուրաքանչյուր սեգմենտ ունի իր անելիքը: Այդ իմաստով, Էդուարդո Էռնեկյանը կարևոր ազդակ է տալիս Սփյուռքի խոշոր կապիտալին: Ինչպես կընկալվի այդ ազդակը, իհարկե արդեն այլ հարց է, առանձին խոսակցություն, սակայն համահայկական ներուժի հայաստանյան մոբիլիզացիան ունի ոչ միայն տնտեսական, այլ նաև անվտանգային կարևոր նշանակություն: Այսօր Հայաստանում գործնականում բոլորն են ընդունում և խոսում անվտանգային համակարգի տեսանկյունից այլընտրանքի անհրաժեշտության ու դրան հասնելու կարևորության մասին:
Ամբողջ հարցն այն է, որ Հայաստանի համար թիվ մեկ «այլընտրանքը»՝ բառի պատկերավոր և բուն իմաստով, դա հենց Սփյուռքն է, իր բազմազանությամբ, իր բազմաշերտությամբ: Եթե Հայաստանը չի կարողանում, հայ ժողովուրդը չի կարողանում իր կարողությունները բազմազանեցնելու համար օգտագործել այդ ռեսուրսը, ապա միամտություն է պատկերացնել, թե հնարավոր է լինելու մանևրել աշխարհաքաղաքական շահերի այնպիսի սուր բազմազանության պայմաններում, որ կա այսօր թե մեր ռեգիոնում, թե լայն իմաստով եվրասիական անվտանգային համակարգի շուրջ, ինչը ահռելի ճնշում է կովկասյան օղակի վրա: Այդ իմաստով, հայկական սփյուռքը այն համաշխարհային բազմազանության խտացումն է, որը Հայաստանի համար ստեղծում է մանևրի յուրօրինակ «չեզոք գոտի»: Հասկանալի է, որ այն այդքան էլ չեզոք չէ ինքնին, այն իմաստով, որ կան երկրներ, որտեղ հայկական սփյուռքն այդ երկրների բնույթից ելնելով հարկադրված է սերտ համադրված լինել տվյալ պետական քաղաքականությանն ու շահին, ինչպես օրինակ Ռուսաստանի պարագայում: Այդուհանդերձ, անգամ այդ պայմաններում հայկական ռեսուրսը առնվազն մեկ աստիճան բարձրացնում է Հայաստանի ճկունության ներուժը, եթե մշակվեն այդ ռեսուրսի հետ աշխատանքի արդյունավետ մոդելներ: