Ռուսաստանի Դաշնությունը հարգանքով է վերաբերվում Հայաստանում տեղի ունեցող իրադարձություններին և պատրաստ է փոխգործակցության միջոցով զարգացնել երկկողմ հարաբերությունը: Այդ մասին ՌԴ դեսպան Սերգեյ Կոպիրկինը հայտնել է Հայաստանի արդարադատության նախարար Ռուստամ Բադասյանին՝ նրա հետ տեղի ունեցած հանդիպմանը:
ՌԴ դեսպան Կոպիրկինը վերջին շաբաթներին հայտնվեց Հայաստանի հանրության մեծ ուշադրության կենտրոնում և, թերևս, քննադատական ուշադրության կենտրոնում: Ավելին, այդ ուշադրությունը քննադատական էր նաև իշխանության շրջանակից: Ռոբերտ Քոչարյանի հետ հայտնի հանդիպումից հետո ՌԴ դեսպանին հրավիրել էին Հայաստանի ԱԳՆ՝ ներքին գործերին չմիջամտելու համատեքստում զրույցի համար: Հետո իհարկե ՌԴ դեսպանը հանդիպեց ՍԴ նախագահ Հրայր Թովմասյանին, որը դարձյալ բավականին առանցքային դերում էր հայտնվել Հայաստանի ներքին գործերի համատեքստում: Դրան հաջորդեց Ռոբերտ Քոչարյանի վերստին կալանավորումը, իսկ նույն օրը ՌԴ դեսպանը հանդիպեց Հայաստանի գլխավոր դատախազին, որը նրա հետ զրույցում «ընդգծել» էր Հայաստանից դուրս բերված անօրինական հարստության վերադարձի խնդիրը:
Եվ ահա, այդ շարքից հետո կամ այդ շարքում ՌԴ դեսպանը հյուրընկալվում է Հայաստանի արդարադատության նոր նախարարին և նրա հետ հանդիպմանը նշում, որ Ռուսաստանը հարգանքով է վերաբերվում Հայաստանում տեղի ունեցող իրադարձություններին: Դա նշանակում է, որ Ռուսաստանը չի՞ միջամտում դրանց, թե՞ հարգում է, բայց միջամտում: Թե՞ գուցե Մոսկվայից են միջամտել ՌԴ դեսպանի «ներքին գործերին»՝ նրան հորդորելով քիչ ավելի զգույշ լինել հայաստանյան անցուդարձի հարցում:
Հատկանշական է այն, որ դեսպանի ու արդարադատության նախարարի հանդիպումը և դրա ընթացքում Կոպիրկինի հայտարարությունը հաջորդել են Սլովակիայում ԵԱՀԿ նախարարական համաժողովի շրջանակում Զոհրաբ Մնացականյան-Սերգեյ Լավրով հանդիպմանը: Ի դեպ, դա առաջին հանդիպումն էր այն բանից հետո, երբ Հայաստանի ԱԳՆ-ն կատարեց աննախադեպ քայլ՝ հայտարարեց, որ ՌԴ դեսպանին հրավիրել են ներքին գործերին չմիջամտելու համատեքստում զրույցի: Հատկանշական է, որ ՌԴ ԱԳՆ-ն այդ կապակցությամբ լռություն էր պահպանել: Անդրադարձե՞լ են թեմային Մնացականյանն ու Լավրովը դրան հաջորդած իրենց առաջին հանդիպմանը՝ մի քանի շաբաթ անց: Համենայնդեպս, խորհրդանշական է, որ դրանից հետո Հայաստանում իր հերթական հանդիպմանը ՌԴ դեսպանը խոսում է Հայաստանում տեղի ունեցողի նկատմամբ հարգանքի մասին:
Իհարկե, հարգանքը պետք է լինի ոչ միայն խոսքով, ըստ այդմ՝ դեռ պետք է հետևել Ռուսաստանի և դեսպանի գործերին: Մասնավորապես, օրինակ, Հայաստանից դուրս բերված անօրինական ունեցվածքի վերադարձի առումով: Որովհետև Ռուսաստանի հարգանքի օրինակ, ակնառու ցուցիչ է Միհրան Պողոսյանը, և Պողոսյանի գործի ընթացքից պարզ կլինի՝ հարգանքո՞վ է վերաբերվում Ռուսաստանը Հայաստանում տեղի ունեցողին, թե՞ ոչ: