Friday, 29 03 2024
Սուրեն Պապիկյանը հետևել է «Բաղրամյան» զորավարժարանում անցկացված զորախաղերին
10:15
Նավթի գներն աճել են. 28-03-24
Քարաթափում Լանջազատ գյուղի մոտակայքում
Սյունիքի միջանցքի հարցը չլուծվեց՝ անցան Տավուշ. ռուս-ադրբեջանական նոր խաղեր
Թթուջուր-Նավուր ավտոճանապարհը փակ է
Եվլախը իր ճակատին դաջած անձը գուցե հրահանգ ունի ազգամիջյան բախումներ հրահրելու
Տեղումներ չեն սպասվում
Կա ահաբեկչության վտանգ․ ՌԴ հատուկ ծառայությունները հիբրիդային պատերազմ են մղում Հայաստանի դեմ
Ոսկեպարցիներն անհամբեր սպասում են. «Հրապարակ»
Գյումրիում Նիկոլ Փաշինյանին շատ «ջերմ» ընդունելություն են ցույց տվել. «Ժողովուրդ»
Իշխան Սաղաթելյանի հոր նկատմամբ դատախազությունը հարուցել է քրեական հետապնդում. «Հրապարակ»
Դիանա Գալոյանը նոր պաշտոն կստանա՞. «Հրապարակ»
08:30
Live. «Առաջին լրատվական» տեղեկատվական-վերլուծական կենտրոն
Նոր դիվանագիտական սկանդալ է հասունանում արտգործնախարարությունում. «Ժողովուրդ»
Նիկոլ Փաշինյանը ոչինչ չի խնայում իր անձնական պաշտպանությունն անխոցելի դարձնելու համար. «Հրապարակ»
Բաղմանյանի մեղավորությունը չի հաստատվում, նրա դեմ ցուցմունք տվողը մեկ միլիոն դոլար պարտք է բանկին. «Ժողովուրդ»
Ովքե՞ր են ընդգրկված լինելու Հայկ Մարությանի նոր կուսակցությունում. «Ժողովուրդ»
Էրդողանի կասկածները եւ խաղաղությունն ու պատերազմը Կովկասում
Սուրեն Պապիկյանը ծանոթացել է նաև ՀՀ ռազմարդյունաբերության նորագույն նմուշներին
Հանրակրթության նոր չափորոշիչի ներդրմանը զուգահեռ դասարաններում կկրճատվի աշակերտների թիվը. Անդրեասյան
ՔՊ նիստում քննարկվել են եվրոպական կուսակցական միությունների գաղափարախոսությունները
«Դժվարին որոշում եմ կայացրել` չհավակնել Բարձրագույն դատական խորհրդի դատավոր անդամի թափուր տեղին». Վազգեն Ռշտունի
«Ռուսաստանը հաջողության է հասնում այնտեղ, որտեղ դրա կարիքն ունի»․ Պուտին
Հրազդանում մթնոլորտային օդում փոշու պարունակությունը գերազանցել է սահմանային թույլատրելի կոնցենտրացիան
Վլադիմիր Վարդանյանը կմասնակցի Մարդու իրավունքերի եվրոպական դատարանի դատավորների ընտրության հանձնաժողովի նիստին
Ծեծի է ենթարկել իր անչափահաս դստերը և փորձել սեռական հարաբերություն ունենալ նրա հետ
Այն, ինչ կներվի Բաքվին, չի ներվի Երևանին. Կրեմլը բաց է խաղում
ԵՄ ներկայությունը Բաքվին հանգիստ չի տալիս
Ադրբեջանը «կլրջացնի՞» ՀԱՊԿ-ի հետ ընկերությունը
Ազատագրվել ռուսական կախվածությունից. եվրաինտեգրման առաջնահերթությունները

Սպանված ընտանիքն ու Մոսկվայի անշնորհք արձագանքը. Հայերը չպետք է նեղանան Պուտինից. Deutsche Welle

Անկախ լրագրող Օլեգ Կաշինը, ով աշխատել է «Ռուսկայա ժիզն», «Էքսպերտ» ամսագրերում, «Կոմերսանտ», «Իզվեստիա» թերթերում, եղել է ռուսական ընդդիմության կոորդինացիոն խորհրդի անդամ, Deutsche Welle-ում հոդված է հրապարակել, որում անդրադարձել է հարցին, թե ինչու Ռուսաստանը թույլ տվեց, որ քրեական դեպքը (Գյումրիում Ավետիսյանների ընտանիքի 7 անդամների սպանությունը.- 1in.am) հարվածի տակ դնի հետխորհրդային տիրույթում իր գլխավոր դաշնակից Հայաստանի հետ հարաբերությունները:

«Երբ հունվարի 18-ին՝ Գյումրիի սպանությունից 6 օր հետո, Վլադիմիր Պուտինը զանգահարեց իր հայ գործընկեր Սերժ Սարգսյանին, Կրեմլի մամլո ծառայությունը, այնուհետև Ռուսաստանի բոլոր պետական ԶԼՄ-ները նշում էին՝ Պուտինը ևս մեկ անգամ ցավակցություն է հայտնել: «Եվս մեկ անգամ. հնարավոր է՝ հենց դրանք էին գլխավոր բառերը Կրեմլի հաղորդագրության մեջ, հատկապես եթե հաշվի առնենք, որ առաջին ցավակցության մասին, եթե այն իսկապես եղել է, հիշատակում չես գտնի ոչ Կրեմլի կայքում, ոչ լրատվական գործակալությունների արխիվներում: Հնարավոր է՝ Պուտինն ուզում էր անմիջապես ցավակցություն հայտնել, բայց ինչ-որ բան խանգարել է, շեղել: Ամեն դեպքում, դա «ևս մեկ անգամ» Կրեմլի առաջին հրապարակային հայտարարությունն էր Հայաստանում ողբերգության հետ կապված:

6 օր մինչև առաջին արձագանքը երկար է, անպարկեշտության հասնող երկար: Այդ 6 օրերին հայ հասարակությունը հասցրեց մահացու կերպով նեղանալ Ռուսաստանից: Փողոցներում, այդ թվում՝ Գյումրիում ռուսական հյուպատոսարանի մոտ բողոքի ցույցեր էին մոլեգնում: Ցուցարարների և ոստիկանության միջև բախումներ էին լինում, «շտապօգնությունը» տեղափոխում էր տուժածներին: Հայաստանից ռուսական 102-րդ ռազմաբազան անհապաղ հեռացնելու մասին կարգախոսներ էին հնչում, որտեղ ծառայում էր շարքային Վալերի Պերմյակովը, ով ավտոմատով սպանել էր հայ ընտանիքին:

Սպանված ընտանիքն ու Ռուսաստանի անշնորհք արձագանքը, որը հրաժարվել է հանձնել մարդասպանին, բոլոր հետխորհրդային տարիների ընթացքում ամենասուր ճգնաժամն են առաջացրել ռուս-հայկական հարաբերություններում՝ չնայած մինչև հիմա երկու երկրների դաշնակցային հարաբերություններին ոչինչ չէր սպառնում. ռուսական ռազմական ներկայությունն արդեն երկար տարիներ Հայաստանին ապահովագրում է Ադրբեջանի հետ պատերազմից: Եվ նույնիսկ այդպիսի պայմաններում հայ հասարակությունը պատրաստ էր վիճել Ռուսաստանի հետ: Եթե դաշնակիցը քողարկում է մարդասպանին (իսկ Պերմյակովին չհանձնելը շատ հայերի աչքում հենց այդպես էր դիտվում), ապա ինչի՞ համար է այդպիսի դաշնակիցը:

Հիմա, երբ իրավիճակը Հայաստանում փոքր-ինչ հանդարտվել է, կարելի է արձանագրել, որ Ռուսաստանը եզրահանգումներ արել է: Վլադիմիր Պուտինի ուշացած ցավակցությունից հետո առաջացած ճգնաժամի կարգավորմանը մասնակցել է մի ամբողջ «հրշեջ» թիմ Մոսկվայից: ՌԴ Քննչական կոմիտեի նախագահ Ալեքսանդր Բաստրիկինը իր հայ գործընկեր Աղվան Հովսեփյանի հետ պայմանավորվել է համատեղ հետաքննչական խումբ ստեղծել և խոստացել է բաց դատ իրականացնել Պերմյակովի նկատմամբ Հայաստանում: Գյումրիում ընտանիքի սպանության հետ կապված ցավակցություն հայտնեց ռուսական ԱԳՆ-ն: Զոհերի հիշատակը հարգելու համար ռուսական Պետդումայի մեծ պատվիրակություն մեկնեց Գյումրի…

Հայկական ուղղությամբ ակտիվությունը հասավ իր նպատակին՝ ռուսական հյուպատոսարանի առջև այլևս ոչ ոք չի դիմակայում ոստիկանությանը, Հայաստանը սպասում է Պերմյակովի դատին:

Ինչո՞ւ Ռուսաստանը թույլ տվեց, որ թեև հրեշավոր, բայց միևնույն ժամանակ զուտ քրեական, քաղաքականության հետ չկապված դեպքը հարվածի տակ դնի ամբողջ հետխորհրդային տիրույթում գլխավոր դաշնակցի հետ իր հարաբերությունները: Ի՞նչը խանգարեց Գյումրիում սպանությանն արձագանքել ոչ թե 1 շաբաթ հետո, այլ մի քանի ժամ հետո: Նախագահի զանգը, Բաստրիկինի մեկնումը, պաշտոնական ցավակցությունները, խորհրդարանական պատվիրակությունը՝ եթե այս բոլոր լուրերն ամիջապես հաջորդեին զինվորի ձերբակալությանը, ճգնաժամ չէր լինի: Բայց ակնհայտ է՝ ոչ ոք Մոսկվայում ոչ մի այդպիսի բանի մասին պարզապես չի մտածել: Կրեմլի օրգանիզմի այն օրգանը, որը պատասխանատու է արտակարգ իրավիճակներին արձագանքի համար, վաղուց է քայքայվել:

Դժվար թե դա հանգստացնի հայ հասարակությանը, բայց Վլադիմիր Պուտինն իր նախագահության առաջին ամիսներին ևս իրեն այդպես էր պահում: Երբ 2000թ. ամռանը Բարենցի ծովում խորտակվեց «Կուրսկ» սուզանավը, նա հետևում էր դրա կործանմանը՝ չընդհատելով արձակուրդը Սոչիում: Դրա համար նրան սուր քննադատում էին այն ժամանակվա մամուլը, ընդդիմությունը և նույնիսկ հանրային հեռուստատեսության Առաջին ալիքը: Ի վերջո, Պուտինը ստիպված եղավ հյուսիս թռչել ջրասուզորդների ընտանիքների մոտ՝ վերականգնելու վնասված իմիջը, այսինքն՝ իրեն պահելու նույն կերպ, ինչպես հիմա Հայաստանի հետ:

Չի կարելի ասել, որ 15 տարում Պուտինը ոչ մի եզրահանգում չի արել՝ արել է: Հիմա ոչ հայտնի թերթերը, ոչ առավել ևս հեռուստատեսությունը, ոչ նույնիսկ պաշտոնապես ընդդիմադիր խորհրդարանական խմբակցությունների ղեկավարները երբեք նրան չեն ասի, որ նա իրեն ճիշտ չի պահում. և՛ ԶԼՄ-ները, և՛ համակարգային ընդդիմությունը հիմա Կրեմլի լիակատար վերահսկողության տակ են: Վերջին խոշոր ահաբեկչությունները, որոնցից հետո նախագահը դիմել է ժողովրդին, եղել են ավելի քան 10 տարի առաջ մարդկանց գերեվարումը Մոսկվայում և Բեսլանում: Այդ ժամանակվանից ի վեր ահաբեկչությանը պետական արձագանքը հասցված է ավտոմատության. եթե զոհերը հարյուրից ավել են՝ համազգային սուգ է, եթե քիչ են՝ տարածքային:

Վլադիմիր Պուտինը չի սիրում ասոցացվել տհաճ լուրերի հետ, և վերջին տարիներին պատահարներին նրա մարդկային արագ արձագանքի գրեթե միակ դեպքը եղել է 2010թ. Մոսկվայում սպանված ֆուտբոլային ֆանատ Եգոր Սվիրիդովի գերեզմանին այցելելը: Ճիշտ է, որպեսզի նախագահը հետաքրքրություն ցուցաբերի աղմկահարույց սպանությանը, ֆուտբոլային շարժման Սվիրիդովի դաշնակիցները ստիպված եղան անկարգություններ կազմակերպել Կրեմլի պատերի մոտ՝ Մանեժի հրապարակում:

Հայերը չպետք է նեղանան Վլադիմիր Պուտինից: Նա հատուկ չարեց, նա պարզապես սովոր է իրեն այդպես պահել Ռուսաստանում, և այն, որ նա նույն կերպ իրեն պահեց Հայաստանի հանդեպ, կարելի է նույնիսկ հաճոյախոսություն համարել. նշանակում է՝ նա իսկապես Հայաստանն ընդունում է որպես դաշնակցի, ոչ թե որպես թշնամու, այլապես շատ ավելի արագ կցավակցեր»,- գրում է Օլեգ Կաշինը:

Բաժիններ
Ուղիղ
Լրահոս
Որոնում