Thursday, 28 03 2024
Սուրեն Պապիկյանը ծանոթացել է նաև ՀՀ ռազմարդյունաբերության նորագույն նմուշներին
Հանրակրթության նոր չափորոշիչի ներդրմանը զուգահեռ դասարաններում կկրճատվի աշակերտների թիվը. Անդրեասյան
ՔՊ նիստում քննարկվել են եվրոպական կուսակցական միությունների գաղափարախոսությունները
«Դժվարին որոշում եմ կայացրել` չհավակնել Բարձրագույն դատական խորհրդի դատավոր անդամի թափուր տեղին». Վազգեն Ռշտունի
«Ռուսաստանը հաջողության է հասնում այնտեղ, որտեղ դրա կարիքն ունի»․ Պուտին
Հրազդանում մթնոլորտային օդում փոշու պարունակությունը գերազանցել է սահմանային թույլատրելի կոնցենտրացիան
Վլադիմիր Վարդանյանը կմասնակցի Մարդու իրավունքերի եվրոպական դատարանի դատավորների ընտրության հանձնաժողովի նիստին
Ծեծի է ենթարկել իր անչափահաս դստերը և փորձել սեռական հարաբերություն ունենալ նրա հետ
Այն, ինչ կներվի Բաքվին, չի ներվի Երևանին. Կրեմլը բաց է խաղում
ԵՄ ներկայությունը Բաքվին հանգիստ չի տալիս
Ադրբեջանը «կլրջացնի՞» ՀԱՊԿ-ի հետ ընկերությունը
Ազատագրվել ռուսական կախվածությունից. եվրաինտեգրման առաջնահերթությունները
Դիմակներն այլևս հանված են. Մոսկվան հանձնում է իր ամենաարժեքավոր ագենտին
Տղամարդը դանակահարել է նախկին կնոջն ու նրա քրոջը
Հայաստանը «դիվերսիֆիկացնում է» քաղաքականությունը, Ռոսատոմը մոդեռնիզացնում է Մեծամորի ԱԷԿ-ը
Գործակալ հիշեցնող Շահրամանյանը
Բաքվի խոշոր «խաղադրույքը»
Կլիմայի փոփոխության բացասական ազդեցությունը նկատելի է գյուղատնտեսության և տնտեսության մի շարք այլ ճյուղերում. փոխնախարար
Ռուսաստանում տեղի ունեցած ահաբեկչության գործով նոր կասկածյալ է հայտնվել
Արմեն Գևորգյանը ԵԽԽՎ դիտորդական առաքելության կազմում կհետևի Հյուսիսային Մակեդոնիայի նախագահական ընտրություններին
Մի համագործակցության խրոնիկա
Հայաստանը չունի ավելի ուժեղ զենք, քան միջազգային իրավունքը. չկրակելը խելամիտ չէ
Սասունցի Դավթի դարաշրջանը չէ. ԱՄՆ-ից ակնկալիքներին զուգահեռ պետք է ամրապնդել պետությունը
Երևանում ծառի ճյուղը թեքվել և ընկել է էլեկտրական լարերի վրա. փրկարարները մասնատել են ծառի ճյուղը
21:40
Ղազախստանի դեսպանատունը խորհուրդ է տվել լքել Օդեսայի և Խարկովի մարզերը
Վիճաբանություն և ծեծկռտուք՝ անչափահասների մասնակցությամբ․ կա վիրավոր
Քանի՞ մարդ է թունավորվել Հայաստանում
«Հայաստանի և Ռուսաստանի հարաբերություններում ստեղծված իրավիճակը լավատեսություն չի ներշնչում»․ Լավրով
Բաքվի անհիմն մեղադրանքն ու խորամանկ խաղը Բրյուսելից առաջ
«Կրոկուսի ահաբեկչության հեղինակներն Ուկրաինայից զգալի գումարներ և կրիպտոարժույթներ են ստացել»․ ՌԴ ՔԿ

Պողոսյանը փաստաթղթերով ապացուցում է, որ իր դեմ կեղծ ցուցմունքներ են տվել (մաս 1-ին)

Կենտրոն և Նորք-Մարաշ վարչական շրջանների ընդհանուր իրավասության դատարանում հարցաքննվել է «Վելես» իրավապաշտպան հասարակական կազմակերպության հիմնադիր և նախագահ Մարինա Պողոսյանը, ով մի շարք նոր փաստաթղթեր է ներկայացրել դատարանին, որոնք մինչ օրս առկա չէին քրեական գործի նյութերում: Պողոսյանի հայտնած տեղեկություններն ու ներկայացրած փաստաթղթերև թերևս բեկումնային նշանակություն կարող են ունենալ, քանի որ նրա խոսքով, դրանք վկայում են, որ գործով տուժող ճանաչված Արփի Մերասը և Երևանի Դրամատիկական թատրոնի մի խումբ դերասաններ կեղծ տեղեկություններ են ներկայացրել նախաքննական մարմնին, իսկ հետագայում նաև դատարանին:

Նախ պետք է հասկանալ, թե ինչպես է հարուցվել այս քրեական գործը: 2015 թվականի հուլիսին Ոստիկանության Երևան քաղաքի վարչությունում ստացվել է հաղորդում հանցագործության մասին՝ ստորագրված կանադահայ Արփի Մերասի անունով, ով Տորոնտոյում գործող «Arpi Nursery School»-ի սեփականատերն է:

Հաղորդման մեջ նշված է եղել, որ Մարինա Պողոսյանը վաճառել է դե յուրե Արփի Մերասին պատկանող անշարժ գույքը: Մերասը հայտնել է, թե ինքը Մարինա Պողոսյանին երբեք վաճառելու հանձնարարություն չի տվել, փոխարենը «ընդհանուր լիազորագրեր է ձևակերպել» նրա անունով: Այլ կերպ ասած, Մերասը իրավապաշտպանին մեղադրել է ծանր հանցագործության մեջ և պահանջել է մեղավորներին ենթարկել պատասխանատվության:

Ի՞նչ է պարզվել նախաքննության և դատաքննության ընթացքում: Մարինա Պողոսյանը առաջին իսկ հնարավորության դեպքում նախաքննական մարմնին է ներկայացրել նոտարի կողմից վավերացված թվով երեք լիազորագրեր, որոնք ոչ թե ընդհանուր բնույթի են, ինչպես Մերասն է նշել իր հաղորդման մեջ, այլև կոնկրետ վերաբերել են տան վաճառքին, գրավադրմանը և այլ գործարքներ կատարելուն: 2008, 2010 և 2012 թվականներին տրված լիազորագրերում մասնավորապես նշված է, որ Մերասը սեփականության իրավունքով իրեն պատկանող բնակարանի վերաբերյալ լիազորել է Մարինա Պողոսյանին «իր հայեցողությամբ տնօրինել (օգտագործել, վաճառել, փոխանակել, վարձով տալ, գրավ դնել, անհատույց օգտագործման հանձնել)», ինչպես նաև ստանալ վաճառքի գումարը:  Վաճառքին վերաբերող լիազորագրերն առանձնանում են նրանով, որ լիազորող անձը բացի նրանից, որ ստորագրում է լիազորագիրը, այլև իր ձեռքով գրում է «վաճառել» բառը թե լիազորագրում, թե նոտարական մատյանում: Սա սովորաբար արվում է նրա համար, որպեսզի լիազորող անձը հետագայում չհայտարարի, թե ինքը առանց հասկանալու է ստորագրել այդ փաստաթուղթը:

Այս փաստաթղթերը ներկայացնելուց հետո Մարինա Պողոսյանի դեմ հարուցված քրեական գործը նախաքննական մարմինը չի կարճել, փոխարենը Երևանի դրամատիկական թատրոնի որոշ ներկայացուցիչների և այլ վկաների ցուցմունքներով փորձել է հիմնավորել, թե Մարինա Պողոսյանը բնակարանը վաճառել է՝ Արփի Մերասի վստահությունը չարաշահելով:

Ի դեպ, նոտար Մարինե Մանուկյանը, ում մոտ էլ ձևակերպվել են թվով երեք լիազորագրերը, «Առաջին լրատվականի» հետ զրույցում վստահեցրեց, որ նախքան լիազորագրի ստորագրումը ինքը կարդում և բացատրում է դրա բովանդակությունը: Թեև Արփի Մերասը իր ձեռքով գրել է «վաճառել» բառը, սակայն դա նրան չի խանգարել, որպեսզի հայտարարի, թե չի հասկացել, որ լիազորում է վաճառել բնակարանը: Նա, կարելի է ասել, օգտվում է սփյուռքահայ լինելու հանգամանքից՝ ստեղծելով տպավորություն, որ փաստաթղթերից որևէ բան չի հասկանում, թեև երկար տարիներ հայոց լեզու է դասավանդել կանադահայ երեխաներին:

Ինչ վերաբերում է «ընդհանուր բնույթի լիազորագիր» ձևակերպելուն, ապա դատարանում հարցաքննվող Արփի Մերասը հայտարարեց, թե դա տվել է Մարինա Պողոսյանին, որպեսզի վերջինս վերանորոգի իր բնակարանը: Այս փաստի կապակցությամբ մեղադրյալի կարգավիճակում հայտնված Պողոսյանը ներկայացրեց փաստաթղթեր, որոնք հիմնավորում են, որ Մերասը չէր կարող վերանորոգման համար տալ լիազորագրերը: Նախ, որևէ մեկին պատկանող բնակարանը վերանորոգելու համար լիազորագրի անհրաժեշտություն չի լինում: Երկրորդ, լիազորագրերից որևէ մեկում անգամ չկա «վերանորոգել» բառը, երրորդ և որ ամենակարևորն է, տան վերանորոգման ժամանակահատվածում Արփի Մերասը չի հանդիսացել դրա սեփականատերը և պարզապես չէր կարող լիազորագիր տալ:

Արփի Մերասը վիճահարույց բնակարանի դե յուրե սեփականատեր է դարձել միայն  2008 թվականի մայիսին, երբ Կանադայից եկել է Հայաստան: Մարինա Պողոսյանի ներկայացրած փաստաթղթերով ապացուցվում է, որ տան վերանորոգման և կահավորման աշխատանքները ավարտված են եղել դեռևս 2008 թվականի փետրվարին: Ի դեպ, Պողոսյանը ոչ թե վերանորոգման, այլ տան գազաֆիկացման, հեռախոսահամար անցկացնելու և այլ պայմանագրեր կնքելու համար ունեցել է լիազորագիր, սակայն ոչ Արփի Մերասից, քանի որ վերջինս 2007 թվականին փաստաթղթերով որևէ կապ չի ունեցել այդ բնակարանի հետ: Այդ ժամանակ տան դե յուր սեփականատերը եղել է Մարինա Պողոսյանի եղբայրը, ով էլ երեք ամիս վավերությամբ լիազորագիր է տվել Պողոսյանին, որպեսզի վերջինս իր անունից կնքի անհրաժեշտ գործարքները:

Տան վերանորոգման և կահավորման վերաբերյալ իրավապաշտպանի ներկայացրած բոլոր փաստաթղթերը («Հայռուսգազարդ» ՓԲԸ-ի հետ կնքված պայմանագիր, բնակարանի վերանորոգման աշխատանքներ կատարած վարպետի կողմից տրված ստացականը,սանհանգույցի պարագաների, սոսնձի, ներկերի և սալիկների գնման հաշիվ-ապրանքագրերը) տրված են 2007 թվականին, բացառությամբ գազի կաթսային վերաբերող փաստաթղթի, որը տրված էր 2008 թվականի փետրվարին: «Բոլորին էլ հայտնի է, որ գազի կաթսան տեղադրվում է վերանորոգումն ավարտելուց հետո: Այսինքն, 2008 թվականի փետրվարին բնակարանի վերանորոգումն ավարտված էր»,- նշեց Մարինա Պողոսյանը:

Ի դեպ, Արփի Մերասը ևս դատարանում տված իր ցուցմունքում խոստովանել է, որ երբ ինքը 2008 թվականին եկել է Երևան, իսկ դա եղել է մայիս ամսին, վերանորոգումն արդեն ավարտված է եղել: «Ինքը առաջարկեց (վերանորոգումն անել), ըսի շատ լավ: Երբ որ եկա, շատ-շատ տպավորված էի և ուղղակի հիացած»,- հայտատարել է Արփի Մերասը: Փաստաթղթերից և իր ցուցմունքներից պարզ է դառնում, Արփի Մերասը չէր կարող Պողոսյանին լիազորել վերանորոգել մի բնակարան, որն արդեն կապիտալ վերանորոգված ու կահավորված էր, որից հիացած է եղել կանադահայ տիկինը:

Սակայն սա միակ դրվագը չէ, որի վերաբերյալ Արփի Մերասի տված ցուցմունքները չեն համապատասխանում իրականությանը: Նա հայտարարել էր, թե վիճելի բնակարանը իր անունով է գրանցվել, երբ ինքը Մարինա Պողոսյանի հոր և եղբոր հետ կնքել է առքուվաճառքի պայմանագիր: Նոտարապես վավերացված փաստաթուղթը սակայն միամգամայն այլ բան է փաստում: Առքուվաճառքի պայմանագիրը կնքվել է  2008 թվականի մայիսի 16-ին, երբ Մարինա Պողոսյանի հայրն ու եղբայրը բացակայել են Հայաստանի Հանրապետությունից: Պողոսյանը եղբոր կողմից տրված լիազորագիր է ունեցել և հենց ինքն է վաճառել բնակարանը Արփի Մերասին: «Սա շատ կարևոր հանգամանք է, քանի որ եղբորս և հորս բացակայության պայմաններում հենց ես եմ ձևականորեն վաճառել բնակարանը Արփիին, քանի որ այն ինքն էր գնել, բայց փաստաթղթերով եղբորս անունով էր գրանցված տանսհինգ տարի շարունակ: Եթե ես ուզենայի որևէ կերպ խաբել Արփիին, ով իմ քառասուն տարվա մտերիմն էր, ապա պարզապես չէի վաճառի բնակարանը նրան»,- ասում է Մարինա Պողոսյանը:

Ուշագրավ է, որ տան ձևական առքուվաճառքի պայմանագիրը, որով Մերասը սեփականատեր է դարձել ու նրա կողմից առաջին լիազորագիրը Մարինա Պողոսյանին տրվել է նույն օրը՝ րոպեների տարբերությամբ: «Երկու գործարքներն էլ եղել են տեղում, գրանցվել են միմյանց հաջորդող համարների ներքո (1024 և 1025): Սա ապացուցում է, որ բնակարանի սեփականատեր դառնալուց րոպեներ հետո Արփի Մերասը ցանկություն է հայտնել, որ ես էլ կարողանամ լիարժեքորեն տնօրինել այն»,- «Առաջին լրատվականի» հետ զրույցում ասել է Մարինա Պողոսյանը:

Մարինա Պողոսյանի խոսքով, տան վերանորոգման ու կահավորման համար ինքը ծախսել է 40.000 ԱՄՆ դոլարին համարժեք գումար: Իսկ հետագայում նա Արփի Մերասին է տվել ևս 20 միլիոն դրամ, որպեսզի ինքը դառնա տան սեփականատերը, ինչը, սակայն չի արձանագրվել փաստաթղթերով:

«Ես ստացական չեմ վերցրել 20 մլն դրամը Արփիին փոխանցելուց, նախ քանի որ, մենք մի ընտանիքի պես ենք եղել, մայրս շատ վաղուց ՝ երիտասարդ տարիքում էր մահացել, և Արփին ինձ ծնողի պես էր: Երբ 1993 թ. Արփին վճարել էր 6500 ԱՄՆ դոլարը և փաստացի գնել բնակարանը, որը իրավական առումով ձևակերպվել էր եղբորս անունով, արդյո՞ք Արփին կազմել էր որևէ փաստաթուղթ կամ վերցրել ստացական, որ ինքը որևէ կապ ունի տվյալ  բնակարանի հետ: Չէր կազմել, դա արվել է փոխադարձ վստահության հիման վրա: Նույնկերպ և ես որևէ կերպ չեմ ձևակերպել, երբ նրան տվել եմ 20 միլիոն դրամը»,- դատարանում հայտարարել է Պողոսյանը:

Իրավապաշտպանը նաև պատասխանել է այն հարցին, որն իրեն հաճախ է տրվել. ինչո՞ւ 2010 թվականին, երբ Արփի Մերասը եկել էր Հայաստան, բնակարանի առքուվաճառքի պայմանագիր չեն կնքել, որպեսզի տունը դե յուրե դառնար իր սեփականությունը. «2010թ ապրիլի 21-ին տեղի էր ունեցել ճանապարհատրանսպորտային պատահար, որի մեղավորը վիճելի էր և ես դիմել էի դատարան քաղհայցով (ԵէԴ/0998/02/10), իսկ  հակառակ կողմը հակընդդեմ հայց էր ներկայացրել, երկուստեք գույքի արգելանքի հարց էր առաջացել, և այդ բնակարանի վրա անհարկի արգելանքից խուսափելու նպատակով է միայն, որ  առքուվաճառքի գործարքը չկատարվեց: Ինչ վերաբերվում է այն հարցին, թե ինչու 2010 թվականին որդուս վրա չձևակերպեցի տունը, ապա ասեմ՝  նախ որդիս շատ երիտասարդ էր նման սեփականություն ունենալու համար և երկրորդ մեկ ամսից բանակ էր զորակոչվելու։ Ի դեպ դա վերջին անգամն էր, երբ ես Արփիին հանդիպել եմ Հայաստանում մինչև սույն քրեական գործի հարուցելը»,- պնդել է Պողոսյանը:

Մարինա Պողոսյանը դատարանում նաև անդրադարձել է նաև բնակարանը վաճառելու դրվագին. «Ես որևէ ապօրինի գործարք չեմ կատարել և ամենամեծ ցանկության դեպքում իսկ չէի կարող կատարել, քանի որ անշարժ գույքի առքուվաճառքը կատարվում է նոտարական կարգով հետագա պետական գրանցմամբ, փաստացի եթե ես իրավասու չլինեի տվյալ գույքը օտարելու, որևէ նոտար չէր վավերացնի այդ գործարքը»։

Իրավապաշտպանը դատարանին ներկայացված փաստաթղթերով ապացուցեց, որ ինքը բնակարանը մտադրվել է վաճառել դեռևս 2013 թվականին և արել է դա բաց ու հրապարակային, երբ անշարժ գույքի գործակալության և այլ կայքերում զետեղել է հայտարարություններ և տան լուսանկարներ: «Արդյո՞ք որևէ բանական անձ կարող է ի լուր ողջ աշխարհի համացանցում տեղադրել հայտարարություն իբրև իր կողմից կատարվելիք հանցագործության վերաբերյալ»,- հռետորական հարց է հնչեցրել Մարինա Պողոսյանն ու հավելել, որ 2014 թվականի գարնանը պաստառ է փակցրել բնակարանի՝ դեպի հրապարակ նայող պատշգամբին: Որպեսզի դատարանի հասկանալի լինի պատշգամբի տեսանելիությունը, որը երևում է անգամ Հանրապետության Հրապարակից, Մարինա Պողոսյանը ներկայացրել է դրա լուսանկարը:

Ի վերջո, 2014 թվականի մայիսին բնակարանը գնել է Պողոսյանի մանկության ընկերուհին՝ 33 միլիոն դրամով: «Վաճառքի  մասին Արփին տեղյակ է եղել,  ես եմ նրան ասել, թեև նման պարտավորություն չեմ ունեցել, քանի որ տունը իմն է եղել, սակայն զուտ  մարդկային տեսանկյունից ես նրան ասել եմ և տեղեկացրել, որ տունը այնպիսի մարդ է  գնել, որ երբ ինքը գա Հայաստան,  կարող է այնտեղ ապրել, քանի որ այդ մարդը ՝գնորդը,  այնտեղ  չի ապրելու և ոչ էլ վարձով է տալու»,- իր ցուցմունքում նշել է Մարինա Պողոսյանը:

Քանի որ հետագայում գնորդը վաճառել է բնակարանը, նախաքննության մարմինը եզրակացրել է, թե 2014 թ. մայիսին կնքված առքուվաճառքի պայմանագիրը շինծու է եղել և Պողոսյանի մանկության ընկերուհին աջակցել է իրեն այդ գույքը յուրացնելու հարցում: «Նախաքննության  մարմինը անտեսել է իմ ու գնորդի՝ մանկության ընկերուհիներ  լինելու  փաստը, և այն, որ եթե  ես  ցանկանայի բնակարանը ձևական  օտարել նրան, ապա դեռ 2013 թ.-ից   վաճառքի  վերաբերյալ   հայտարարություններ  չէի  տեղադրի  համացանցում,  անշարժ գույքի գործակալություններում, 2014թ. ի լուր ամբողջ աշխարհի  պաստառ  չէի  փակցնի պատշգամբին»,- հայտարարել է Պողոսյանը:

Պողոսյանը նաև նշեց, որ երբ 2015 թվականի հուլիսի 29-ին նրան զանգահարել են Ոստիկանության Երևան քաղաքի  վարչությունից և բանավոր հայտնել, որ նա կասկածվում է ինչ-որ խարդախություն կատարելու մեջ, ինքը չի հավատացել դրան: «Ես միանգամից ներկայացել եմ վարչություն, որտեղ և տեղեկացել եմ, որ իբր Արփին իմ դեմ բողոք է ներկայացրել, սակայն ես դրան չէի հավատում և չէի կարող  հավատալ, քանի որ ընդամենը օրեր առաջ էի զրուցել վերջինիս հետ: Ես դա լուրջ չընդունեցի և մտածեցի, որ դա հերթական ոստիկանական սադրանք է՝ կապված է իմ աշխատանքային գործունեության հետ»,- իր ցուցմունքում հայտնել է Պողոսյանը:

Իրավապաշտպանի խոսքով՝ ինքը լուրջ չի ընդունել հարուցված քրեական գործը, քանի որ դա առաջին դեպքը չի եղել, երբ իր դեմ գործ են փորձել սարքել: Հիշեցնենք, որ 2014 թվականին Մարինա Պողոսյանի դեմ մեկ այլ գործ էր հարուցվել, որը 8 ամիս քննելուց հետո նախաքննության մարմինը կարճել էր և եկել եզրակացության, որ Պողոսյանի վերաբերյալ ակնհայտ սուտ տեղեկություններ հաղորդած անձը՝ ՀՀ քաղավիացիայի նախկին պետ Հովհաննես Երիցյանը, չի գիտակցել, որ սուտ ցուցմունքներ է տալիս իրավապաշտպանի դեմ: «Երևի այս գործով էլ հետագայում կգան եզրակացության, որ Արփի Մերասը չի գիտակցել, որ կեղծ տեղեկություններ է տվել իմ վերաբերյալ՝ մանավանդ, որ Մերասը ևս, ինչպես և Երիցյանը, բավականին մեծ է տարիքով. 80-ն անց կին է»,- «Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում ասել է «Վելես» ՀԿ նախագահ Մարինա Պողոսյանը:

Եթե նախորդ գործը դատաքննության փուլ չէր հասել, ապա այս մեկը արդեն իսկ քննվել է դատարանում և հասել ավարտական փուլին: Մարինա Պողոսյանը մեղադրվում է առանձնապես խոշոր չափերի գումարի յուրացման մեջ (ՀՀ քրեական օրենսգրքի 179-րդ հոդվածի 3-րդ մասի 1-ին կետ) և մեղավոր ճանաչվելու դեպքում նրան սպառնում է 5-8 տարվա ազատազրկում: Իսկ գործով տուժող ճանաչված կանադահայ Արփի Մերասը նաև քաղաքացիական հայց է ներկայացրել Պողոսյանի դեմ՝ նրանից պահանջելով 57.820.000 ՀՀ դրամ: Մերասի գույքային պահանջին, ինչպես նաև նրա մտերիմների տված ցուցմունքներին կանդրադառնանք մեր հաջորդ հրապարակումներում:

Բաժիններ
Ուղիղ
Լրահոս
Որոնում