Այս օրերին բավական թեժացած Հայաստանի ներիշխանական անցուդարձն, անշուշտ, պայմանավորված է բազմաթիվ գործոններով, սկսած պարզապես իմիտացիոն հանգամանքներից, վերջացրած իշխանության համար բավական թեժ պայքարով:
Սակայն այս ամենի մեջ կա նաև առավել ընդգրկուն համատեքստ, որն առնչվում է Հայաստանի համար գերտերությունների ազդեցությունների պայքարին: Եվ այդ տեսանկյունից հատկապես հետաքրքրական երանգ է ստանում Ռուսաստանի դերակատարությունն այս ամենում:
Դատեք ինքներդ. Ռոբերտ Քոչարյանը հանկարծ ակտիվություն է ցուցաբերում և Սերժ Սարգսյանի իշխանական ազդեցությունը նսեմացնելուն միտված հերթական հարցազրույցն է տալիս անմիջապես այն բանից հետո, երբ Սարգսյանը Մյունխենում մասնակցում է գլոբալ անվտանգության հարցերի հեղինակավոր համաժողովին և դրա շրջանակում հանդիպում ԱՄՆ պետքարտուղար Հիլարի Քլինթոնի հետ: Ընդ որում, Քոչարյանի հարցազրույցի հրապարակումից առաջ ռուսական «Ռեգնում» գործակալությամբ հրապարակվում է մի տեղեկատվություն, ուր ասվում է, որ Քոչարյանն օրերս Մոսկվայում է եղել և հանդիպել է Ռուսաստանի ազդեցիկ քաղաքական շրջանակներին:
Ըստ ամենայնի այս դեպքում Ռուսաստանի համար Ռոբերտ Քոչարյանը ծառայում է որպես Սերժ Սարգսյանին Արևմուտքից կտրելու խայծ կամ մահակ: Պետք է նկատել, որ այդ մահակի կիրառումը աշխատեց, և Սերժ Սարգսյանը Քոչարյանի ելույթից հետո ստիպված եղավ զանգահարել Մեդվեդևին: Այսինքն` Ռուսաստանը, խաղարկելով Քոչարյան-Սարգսյան հակասությունը, փորձում է Հայաստանն ամեն կերպ պահել ռուսական ուղեծրում և կանխել դեպի Արևմուտք որևէ տեղաշարժ:
Ըստ երևույթին Հիլարի Քլինթոնի հետ Սերժ Սարգսյանի հանդիպմանը Ռուսաստանը բավական լուրջ և խանդով է վերաբերվել, ինչին էլ հետևել է Քոչարյանին խաղի մեջ մտցնելու որոշումը: Ըստ այդմ` շատ հավանական է, որ Հայաստանի ներիշխանական ներկայիս սկանդալի «էպիկենտրոնը» հենց Մոսկվան է, որտեղից էլ տարածվել են ներկայիս ցնցումները: Այլ կերպ ասած` պրակտիկ օրինակով ակնհայտ է դառնում, թե ինչպես Ռուսաստանը կարող է օգտագործել Սերժ Սարգսյան-Ռոբերտ Քոչարյան տանդեմը և մանիպուլյացիայի ենթարկելով` փորձել Հայաստանը պահպանել իր ազդեցության տիրույթում:
Մյուս կողմից էլ` թե՛ Սերժ Սարգսյանը, թե՛ Ռոբերտ Քոչարյանը ցույց են տվել, որ ամենևին էլ դեմ չեն երջանկություն որոնելու Մոսկվայում, քանի որ այնտեղ, ի տարբերություն Արևմուտքի, իրենց նույնիսկ ձևի համար չեն հիշեցնում ժողովրդավարական ինչ-որ բարեփոխումների անհրաժեշտության մասին: Այդ իմաստով Սերժ Սարգսյանի համար նույնիսկ գտնված տարբերակ է Ռուսաստանում Քոչարյանի հնարավոր աջակցությունը կամ այդպիսին գոյություն ունենալու մասին որևէ վկայություն, քանի որ դա Արևմուտքի մոտ տրված խոստումներից խուսափելը արդարացնելու հիանալի տարբերակ է` Ռուսաստանից, ի դեմս Քոչարյանի, եկող սպառնալիքի անվան տակ:
