Մինչ հասարակության քաղաքականապես ակտիվ հատվածը փորձում է կռահել ՀՀԿ-ԲՀԿ կամ Սերժ Սարգսյան-Գագիկ Ծառուկյան հակադրության խորությունը, վավերականությունը կամ թատերականությունը, իրականում շատ ավելի լուրջ իրավիճակ է բուն ՀՀԿ ներսում, որտեղ բավական կոշտ պայքար է սպասվում Սերժ Սարգսյանի «սիրելի որդու» կարգավիճակի համար:
Դրա համար պայքարող առնվազն երեք առանցքային դեմքեր կան` նախագահի աշխատակազմի ղեկավար Կարեն Կարապետյան, ԱԺ նախագահ Հովիկ Աբրահամյան և վարչապետ Տիգրան Սարգսյան: Այս եռյակի միջև է, թերևս, խաղարկվելու «սիրելի որդու» կարգավիճակը, որի մրցանակը, ամենայն հավանականությամբ, կլինի ՀՀԿ նախընտրական ցուցակի առաջին համարը:
Սակայն, ամենայն հավանականությամբ, բանը դրանով չի ավարտվի, և հաղթողը ոչ միայն կարող է 2012-ի խորհրդարանի և 2013-ի նախագահի ընտրություններից հետո ստանալ Սերժ Սարգսյանի աջ ձեռքը լինելու իրավունքը, այլ նաև գլխավորել նրա հավանական ժառանգորդների ցուցակը: Այսինքն` սեղանին բավական մեծ խաղադրույք է և դրա համար տարվող պայքարն, ամենայն հավանականությամբ, չլինելով այնքան հրապարակային, որքան ասենք` ՀՀԿ-ԲՀԿ կամ Սարգսյան-Ծառուկյան պայքարը, այդուհանդերձ խոստանում է չզիջել իր թեժությամբ:
Այստեղ վճռորոշ կարող է լինել Սերժ Սարգսյանի դիրքորոշումը եռյակի անդամների հարցում: Բայց, ամենայն հավանականությամբ, Սերժ Սարգսյանը դեռ երկար ժամանակ կխուսափի որևէ հստակ դիրքորոշում արտահայտելուց: Բանն այն է, որ այժմ որևէ մեկի առաջատարությունն ընդգծելով, Սերժ Սարգսյանն ակամայից մյուս երկուսին տրամադրելու է այդ մեկի և, որ ամենակարևորն է` իր դեմ: Այդպիսով, նա փաստացի համալրելու է Գագիկ Ծառուկյանի դիրքերը, քանի որ մյուս երկուսը դառնալու են Ծառուկյանի բնական դաշնակիցը:
Սակայն այստեղ էականն, իհարկե, ոչ այնքան Ծառուկյանն է, որքան այդ ամենի հետևում համառորեն երևացող Ռոբերտ Քոչարյանը: Ընդ որում, էական չէ` ուղղակի, թե անուղղակի երևացող, քանի որ այդ ամենի պարագայում իշխանական ՀՀԿ-ում ուղղակի մի պարզ հարց է առաջանալու, որ Քոչարյանի ժամանակ գոնե ներկուսակցական այդպիսի «մրցություններ» չէին կազմակերպվում և ներիշխանական կյանքը շատ ավելի կայուն էր և կանխատեսելի: Իսկ այդ մտորումները իշխանական համակարգում առկա զարգացումների հետևում անուղղակի երևացող Քոչարյանի պատկերը կարող են դարձնել ավելի ու ավելի ուղղակի, առավել ևս, որ Հայաստանի իշխանության մեջ գրեթե բոլորն են ստեղծված նրա «պատկերով և նմանությամբ»:
