1971թ. այս օրը ավտովթարի զոհ դարձավ մեծանուն բանաստեղծ, գրող, գրականագետ Պարույր Սևակը (իսկական ազգանունը՝ Ղազարյան):
Պարույր Սևակը 20-րդ դարի 2-րդ կեսի հայ գրականության մեջ առանձնանում է խոր փիլիսոփայությամբ տոգորված նորարարական-մարդագիտական պոեզիայով:
1948թ. լույս է տեսել բանաստեղծի առաջին՝ «Անմահները հրամայում են» գրքույկը, 1953-ին՝ «Անհաշտ մտերմություն» պոեմը, 1954-ին՝ «Սիրո ճանապարհը», 1957-ին՝ «Նորից քեզ հետ» բանաստեղծությունների ժողովածուները:
Ստեղծագործական նոր մակարդակի սկիզբ են մոսկովյան տարիներին գրած «Ուշացած իմ սեր» (1953թ.), «Երգ երգոց» (1957թ.), «Նահանջ երգով» (1961թ.) սիրային պոեմները:
Սևակն իր ողջ ստեղծագործությամբ բացահայտել է ժամանակակից մարդու ներաշխարհը: «Մարդը ափի մեջ» (1957թ.), «Ականջդ բեր ասեմ» (1959թ.), «Վերնագիրը վերջում» (1959թ.) շարքերի կենսական հիմքը մոռացված մարդ-անհատի վերակենդանացումն է:
Սևակի հայրենասիրական պոեզիան անմնացորդ նվիրում է հայ ժողովրդի պատմությանը, հայրենիքը, լեզուն, հոգևոր կերտվածքն ու ազգային տեսակը չկոցնելու դժվարին մաքառումներին: Այդ ոգու լիարժեք արտահայտությունը «Անլռելի զանգակատուն» քնարափիլիսոփայական պոեմն է:
Հայ ժողովրդի հարատևման ու ազգապահպանման հարցերն են Սևակի մաշտոցյան շարքում՝ «Խոսք հավաստիքի» (1961թ.), «Մայրենի լեզու» (1962թ.) բանաստեղծություններում ու հատկապես «Եվ այր մի՝ Մաշտոց անուն» (1962թ.) պոեմում: 1969-ին լույս է տեսել Սևակի «Եղիցի լույս» ժողովածուն (տպաքանակը` 1971 թ-ին, հետմահու): Այն հոգևոր մաքրագործման և կատարելության ձգտող անհատի վեճն է ճշմարիտ հավատացյալի տեղը գրաված «բյուրավոր ու բութ, բյուրատեսք ու սուտ» հավատացյալի հետ («Նորօրյա աղոթք», «Առավոտ լուսո», «Լույս զվարթ» և այլն):
Սևակը գրել է նաև գրականագիտական և քննադատական ուսումնասիրություններ, հոդվածներ՝ նվիրված Գրիգոր Նարեկացուն, Մեսրոպ Մաշտոցին, Կոմիտասին, Նահապետ Քուչակին, Պետրոս Դուրյանին, Հովհաննես Թումանյանին, Եղիշե Չարենցին և ուրիշների, կատարել թարգմանություններ:
Սևակի անունով կոչվել են դպրոցներ, փողոցներ ՀՀ քաղաքներում, թաղամաս՝ Երևանում, Արարատի մարզում՝ գյուղ, որի մերձակայքում տեղի է ունեցել ավտովթարը: Զանգակատուն գյուղում գործում է բանաստեղծի տուն-թանգարանը:
1972-ից սկսած ամեն տարի՝ Սևակի մահվան օրը, բանաստեղծի ծննդավայրում անցկացվում է պոեզիայի սևակյան հանդիսություն:
