«Մանկապիղծները հաճախ համաներման են ենթարկվում, հաճախ չեն վճարում անգամ որպես պատժաչափ սահմանված 100 հազար դրամ տուգանքը»:
Սակայն ճիշտն այն է, որ անչափահասի հանդեպ սեռական բնույթի ոտնձգություն գործելուց առաջ տվյալ անձը մտածի, որ ինքը կարող է հայտնվել քրեակատարողական հիմնարկում, ընդ որում` ոչ թե մեկ-երկու տարով, այլ ավելի երկար ժամկետով: Սա նրանց հետ կպահի հանցանք կատարելուց», – երեկվա ասուլիսի ժամանակ այդպիսի համոզմունք հայտնեց ՀՀ դատական դեպարտամենտի ներկայացուցիչ Հայկ Հարությունյանը` նշելով, որ վերջին տարիներին անչափահասների նկատմամբ սեռական ոտնձգությունների դեպքերը Հայաստանում կտրուկ աճել են:
Ըստ բանախոսի` 2000-2010 թվականների ընթացքում գրանցվել է սեռական ոտնձգության 112 դեպք, որից 101-ը` երեխաների դեմ: Այս թիվն, անշուշտ, չի կարող ամբողջական պատկերացում տալ անչափահասների նկատմամբ կատարվող սեռական ոտնձգությունների մասին, քանի որ ծնողներից շատերը գերադասում են այդ մասին լռել` իրենց և իրենց երեխայի անունը չխայտառակելու համար: Իսկ դեպքերի կտրուկ աճի պատճառը ոչ միայն օրենքով սահմանված մեղմ պատիժն է, այլ նաև այն, որ մեզնից շատերը չեն էլ կարող պատկերացնել, թե ինչ կարող է կատարվել իրենց երեխայի հետ: Երբ ուսումնասիրում ենք դատարաններում հայտնված նման դեպքերը, ուղղակի ապշում ենք պեդոֆիլական երևակայության սահմաններից, և որ մանկապիղծները խտրականություն չեն դնում նույնիսկ անչափահասների սեռի մեջ: Ուստի, հաշվի առնելով անչափահասների հետ գործ ունենալու հանգամանքը, ներկայացնենք մի քանի նման դեպքեր` առանց տուժողների իրական անունները նշելու:
Մի գործով ամբաստանյալը ազգային «Տկզար» համույթի մեներգիչ, 57-ամյա Հովհաննես Գ-ն է, ով մեղադրվում է երկու տղաների` Գագիկի և Միշիկի (անունները փոխված են) հետ սեռական բնույթի լկտի զրույցներ վարելու և նրանցից անչափահաս Միշիկի նկատմամբ անառակաբարո գործողություններ կատարելու մեջ: Քրեական գործի նյութերից տեղեկանում ենք, որ բարձրագույն կրթությամբ, ամուսնացած այս մեներգիչը սիրել է հետևել լողավազանում լողացող անչափահաս տղաներին, այդպես էլ նրա տեսադաշտում են հայտնվել «Հաղթանակ» զբոսայգու լողավազանում լողացող Գագիկն ու Միշիկը:
Խոսակցությունը ծավալվել է մի փոքրիկ տղայի անմեղ մի գործողությունից, ով ավազ է լցրել ջրի մեջ: Հովհաննես Գ-ն նրան ասել է, որ ավազ չթափի: Այդ տղան պատասխանել է, որ այլևս չի թափի: Այդ ժամանակ Հովհաննես Գ-ն ասել է այդ տղային. «Դու չես կարա թափել, դու փոքր ես» ու ցույց տալով սույն գործով տուժողներին` ասել է. «Այ իրենք կարան թափեն»: Դրանից հետո հարցրել է Գագիկի ու Միշիկի տարիքները, իսկ այնտեղից հեռանալուց փորձել գարեջուր, «ադի-բուդի», «քաղցր բամբակ» հյուրասիրել, սակայն տղաները հրաժարվել են:
Այդ օրը նրանք բաժանվել են տարեց «երկրպագուից», սակայն երկու օր անց` հուլիսի 20-ին, նորից նույն վայրում հանդիպել են Հովհաննեսին: Լողալու ընթացքում վերջինս տղաներին ասել է. «Նայում եմ ձեր…, կայֆ եմ ստանում»: Լողավազանից դուրս գալուց հետո Հովհաննեսը տղաներին առաջարկել է կարուսել նստել, իսկ մինչ այդ կարուսելի մոտ գտնվող «Ուրախ ժամանց» սրճարանում նրանց կարկանդակ, 4 շիշ գարեջուր է հյուրասիրել ու նստեցրել, այսպես ասած, «Սատանի անիվը»` «սատանայական» խաղեր տալու:
Կարուսելում Հովհաննեսը սկզբում նստել է Գագիկի կողքին և փորձել նրա տաբատի շղթան բացել և հագուստի վրայից ձեռքով բռնել է նրա սեռական օրգանները, սակայն երբ Գագիկը թույլ չի տվել շարունակել, Հովհաննեսը տեղավորվել է փոքրիկ Միշիկի կողքին և փորձել նույն բանն անել նաև նրա հետ: Այդպես երեք աննպատակ պտույտ անելուց հետո, երբ իջել են կարուսելից` Հովհաննեսն ասել է, որ իրեն լավ չի զգում: Միասին գնացել են «Մայր Հայաստան» հուշարձանի հետնամաս և նստել են այնտեղ գտնվող նստարանին` մեկը` Հովհաննեսի աջ, իսկ մյուսը` ձախ կողմում: Այդ ժամանակ մեներգիչը միանգամից, հագուստի վրայից բռնել է տղաների սեռական օրգանները, համապատասխան շարժումներ արել, ցանկացել իջեցնել տաբատների շղթաները` կատարելով սեռական բնույթի անպարկեշտ արտահայտություններ: Տղաները թույլ չեն տվել` շարունակել, բայց մեներգիչը կրկին փորձել է համոզել. «Խմած եք, կայֆոտած կլինեք, բերեք …, կայֆ կստանաք»:
Դրանից հետո հանցագործության մասին հաղորդում են ստացել իրավապահները, գործը բացվել է, և մեղադրյալ Հովհաննեսի նկատմամբ խափանման միջոց է ընտրվել չհեռանալու մասին ստորագրությունը: Քանաքեռ-Զեյթուն վարչական շրջանների դատարանը Հովհաննեսին մեղավոր է ճանաչել ՀՀ քրեական օրենսգրքի 142 հոդվածի 1-ին մասով (անառակաբարո գործողությունները` 16 տարին չլրացած անձի նկատմամբ) և նրան դատապարտել տուգանքի 300.000 (երեք հարյուր հազար) ՀՀ դրամի չափով:
Իսկ ահա Մեղրաձոր գյուղի բնակիչ, չափահաս դառնալու` անցումային շրջանում գտնվող Գուրգենի (անունը փոխված է) անառակությունը անչափահասների նկատմամբ` այլ կերպ է դրսևորվորվել. Գուրգենը մեղադրվում է այն բանում, որ նա 2010 մայիսի կեսերին Մեղրաձոր գյուղում, ակնհայտ 16 տարին չլրացած Նոնային (փոխված է) ծաղկավոր հեռախոս ցույց տալու պատրվակով ցույց է տվել իր սեռական օրգանը: Երկու ամիս անց էլ անչափահաս Սերոժիկին տեսնելով իրենց տան հարակից ճանապարհին` հասակակիցների հետ խաղալիս, պահանջել է վերջիններիս հեռանալ այնտեղից, սակայն մերժում ստանալով, հանել է սեռական օրգանը և միզել անչափահաս Սերոժիկի ոտքին:
Օրեր անց, իրենց տան ճանապարհին հանդիպելով 7-ամյա Ռուբիկին` նույն Գուրգենը հանել է սեռական օրգանը և պահանջել, որ Ռուբիկը բռնի այն: Նրան մեղադրանք է առաջադրվել նույն` ՀՀ քրօրի 142 հոդվածի 1-ին մասով: Թե ինչ դատավճիռ կկայացնի դատարանը այս պոտենցիալ «պեդոֆիլի» նկատմամբ` ցույց կտա ժամանակը, բայց նաև հատուկ դպրոցների հետ կապված աղմկահարույց գործերից է ակնհայտ դառնում, որ մեր երկրում պեդոֆիլների բանակը, ցավոք, շարունակում է ստվարանալ առնվազն մեկ պարզ պատճառով` օրենսդրությունը մեղմ պատիժ է նախատեսում անչափահաս փչացնող այդ տեսակի նկատմամբ` առավելագույնը 2 տարվա ազատազրկում:
Այդուհանդերձ, հարկ ենք համարում զգուշացնել դեռ ստվերում գործող տարբեր տրամաչափի պեդոֆիլներին` շատ չոգևորվել նման պատմություններից, քանի որ ազատազրկման վայրերում կալանավորները ձեզնից «ռեմիքս» տարբերակով են այդ «հաճույքը» ստանալու, իսկ շրջապատում առնվազն չորստառանոց մականուն եք ունենալու…
«Ժամանակ» օրաթերթ
