Մեր բնակլիմայական պայմաններում Երևան քաղաքում մեկ շնչին հասնում է մինչև 20-24 քմ կանաչ տարածք: Խորհրդային տարիներին այդ թիվը կազմում էր 17 քմ, իսկ այսօր այն նվազել է:
Բնապահպան Կարինե Դանիելյանը կարծում է, որ մեր քաղաքի բնակիչները շուտով երկգլխանի կդառնան, եթե չհասկական, որ քաղաքն առանց ծառի չի կարող ապրել. «Կանաչապատ տարածքներն ավելի շատ պետք է լինեն քաղաքի արդյունաբերական հատվածներում (3-րդ մաս, «Կանազի» շրջակայք) և կենտրոնում, որովհետև ամենախոցելի մասը քաղաքի կենտրոնն է:
Դա բոլոր քաղաքների համար է այդպես: Երևանը գոգավորության մեջ է, և աղտոտվածությունը քաղաքի բոլոր մասերից հավաքվում է կենտրոնում, մենք կենտրոնը զրկում ենք ծառերից` մտածելով, որ կենտրոնում հողը թանկ է և ափսոս է ծառերի համար:
Մենք մտածում ենք միայն քաղաքի արվարձանները կանաչապատելու մասին, որը սխալ չէ, սակայն կենտրոնը պետք է ավելի կանաչապատել»:
Վերջին տարիների տվյալների համաձայն` կենտրոնում մեկ շնչին հասնում է 5-6 քմ կանաչ տարածք.
«Մենք պետք է հասկանանք, որ առանց ծառի չենք կարող ապրել: Կենտրոնական փողոցի խանութների տերերը իրենց բիզնեսի համար կտրում են դիմացի ծառերը` պատճառաբանելով, որ ծառերը հին են, չորացած, քամուց կարող են վնասել խանութները, կամ էլ իրենց գովազդային պաստառները չեն երևում և այլն, և այլն:
Եթե շուտ չհասկանանք, որ մեր քաղաքին ծառեր են պետք, մենք կդառնանք երկգլխանի մարդիկ»:
