Հավանաբար, օգտվելով ՀՀ Սահմանադրության 56.1-րդ հոդվածով ընձեռնված արտոնութուններից, պարոն Ս.Սարգսյանը շարունակում է «վերընտրվել» ԵՊՀ կառավարման մարմնի ղեկավարի պաշտոնում, այսինքն` իր կարգավիճակի հետ չկապված գործողություններ է իրականացնում:
Ավելին, ամիսներ առաջ, տեղեկացրել ենք նաև այն մասին, որ համաձայն գործող կարգի, պարոն Ս.Սարգսյանի թեկնածությունն այդ պաշտոնում առաջարկում է ՀՀ վարչապետը: Այսինքն, վարչապետը պետության գլխին պաշտոնի է նշանակում պետական կազմակերպությունում:
Հետևելով Սահմանադրության թիվ մեկ պահապանի այս աննախադեպ օրինակին, նման պաշտոնների են «ընտրվում» նաև այլ բարձրաստիճան պաշտոնյաներ /մասնավորապես`ԱԺ նախագահ, վարչապետ, ԱԺ փոխնախագահ, պատգամավոր/` անթաքույց խախտելով սահմանադրական կարգը /65, 88 և 98-րդ հոդվածներ/:
Որպես հետևանք, բարձրաստիճան պաշտոնյաների մի հսկայական բանակ նմանատիպ հակասահմանադրական պաշտոններ են զբաղեցնում առևտրային կազմակերպություններում և զբաղվում ձեռնարկատիրությամբ, որի վառ օրինակներից է պարոն Ս.Սարգսյանի ամենազինակից ԱԽՔ-ի ոսկեվազյան գործունեությունը:
Թե ինչի է բերում «խորհրդի նախագահ» այս շարժումը մեր երկրի քաղաքական համակարգի և տնտեսության վրա, տեսանելի և շոշափելի է ամեն քայլափոխում:
Ինչևէ, Հայաստանի պատմության մեջ երկրի ղեկավարի պաշտոնը զբաղեցնող անձի
կողմից նմանօրինակ ցուցամոլական դրսևորումներ երբևէ չեն արձանագրվել, որոնց կանխումը և հետևանքների վերացումն, ավելի քան, հրատապ անհրաժեշտություն են դարձել այսօր:
