Ի՞նչ էր մտածում ՀՖՖ-ն, երբ պայմանավորվում էր ԵՄԵՆ-ի հետ

Եկել է ժամանակը, որ Հայաստանի ֆուտբոլի ազգային հավաքականը արդեն պիտի լուրջ խնդիրներ դնի իր առջեւ եւ լուծի: Արդեն տեղեկացրել ենք, որ մեր հավաքականը հաջորդ երկու հանդիպումում պետք մրցի Ռուսաստանի նման ուժեղ հակառակորդի հետ, իսկ նոյեմբերի 17-ին կայանալիք նախապատրաստական ընկերական հանդիպումներին մեր հավաքականին բաժին է ընկնում ՖԻՖԱ-ի վարկանիշային աղյուսակում 120-րդ հորիզոնականում գտնվող ԵՄԵՆ-ի հավաքականը: Բնականաբար, հարց է առաջանում. ինչո՞ւ մեր ֆուտբոլի ֆեդերացիան ավելի ուժեղ հավաքականի ֆեդերացիայի հետ չի պայմանավորվել , որպեսզի մեր հավաքականը իսկակապես կարողանա նախապատրաստվել: Ասենք ավելին ` Հայաստանը իր խաղով արդեն հետաքրքրություն է առաջացրել բազմաթիվ Եվրոպական ուժեղ հավաքակնների մոտ, եւ ըստ այդմ, շատերը կցանկանային ընկերական հանդիպումներ անցկացնել մեր հավաքականի հետ: Իհարկե, ԵՄԵՆ-ի նման թույլ հավաքականը մեզ համար իդեալական հակառակորդ կլիներ ասենք` Անդորրայի հետ խաղից առաջ: Բայց ոչ արդեն հետո: Հետեւաբար, Հայաստանի ֆուտբոլի ֆեդերացիաում չպետք է մոռանան, որ Հայաստանի հավաքականը իր հաջորդ հանդիպումը պիտի անցկացնի ռուսների հետ , որովհետեւ 4-0 ջախջախիչ հաշվով Անդորրայի հետ խաղը վաղուց է ավարտվել: Հետ նայելու փոխարեն՝ ժամանակն է առաջ նայելու: ԵՄԵՆ-ի նման հավաքականի նկատմամբ մեր ընտրանին կարող է հեշտությամբ հաղթանակի հասնել, բայց այդ հաղթանակը մեր տղաներին ոչինչ չի տա: Սովորաբար եվրոպական նորմալ ֆեդերացիաները այլ կերպ են նայում այսպիսի հարցերին: Իսկ ահա մեր ֆեդերացիայի համար, ինչպես երեւում է, կարեւորը «հաղթանակն» է, կամ էլ գուցե նրանց համար Ռուսաստանի հավաքականի եւ ԵՄԵն-ի հավաքականի միջեւ ոչ մի տարբերություն չկա՞: Նույն Ռուսաստանի հավաքականը մեր ընտրանու հետ խաղից առաջ՝ նոյեմբերի 17-ին, կհանդիպի աշխարհի առաջնության բրոնզե մեդալակիր` Ուրուգվայի հավաքականի հետ: Համեմատության համար նշենք, որ մեր ընտրանու խաղաոճը ինչ- որ տեղ նման է Ուրուգվայի հավաքականի խաղաոճին: Սակայն ամենամեծ ցանկության պարագայում անգամ դժվար թե ինչ-որ մեկը կարողանա նմանություններ գտնել Ռուսատանի ու ԵՄԵն-ի հավաքականների միջեւ: Եթե Հայաստանի հավաքականը զիջի ռուսներին, ապա այդ պարտության մեջ ամենամեծ մեղավորը կլինի մեր ֆուտբոլի ֆեդերացիան: Կստացվի, որ մեր ֆեդերացիայի չինովնիկների սխալ որոշումների պատճառով կարող են տուժել մեր ֆուտբոլիստներն ու հասարակ մարզասերները, որոնք հույսեր են կապում մարտ ամսին կայանալիք հանդիպումների հետ: Իսկ այս որոշումից կարելի է եզրակացություն անել, որ երեւի ֆուտբոլի միջազգային ֆեդերացիաները ուղղակի լուրջ չեն վերաբերում մեր ֆեդերացիային, որովհետեւ այսպիսի որոշումը պարզապես ծիծաղելի է: Ամեն դեպքում Հայաստանի ֆուտբոլի ֆեդերացիան` Ռուբեն Հայրապետյանի գլխավորությամբ, այսպիսի հարցերին պետք է ավելի լուրջ մոտենա, հակառակ դեպքում Հայաստանի հավաքականը միանգամից կկորցնի ձեռք բերածը: Իսկ այդ դեպքում հարց է առաջանում` մեր ինչի՞ն է պետք այսպիսի ֆեդերացիան, որը անգամ նման պարզունակ հարցերում է թերանում: