78 տարեկան, ծնունդով Լենինականից, բարձրագույն կրթությամբ, չամուսնացած Էմմա Վ. Մխիթարյանը, որը նախկինում ոչ դատվել է, ոչ էլ իրավապահների հաշվառման ցուցակներում հայտնվելով արատավորվել, հիմա չի աշխատում, բայց «աղայի» պես ապրում է Երևանի Այգեձոր փողոցում գտնվող շենքերից մեկում, երկու օր ձերբակալված է եղել:
Դա էլ երևի նրանից, որ չամուսնանալուց ու պարապ մնալուց՝ Էմմա տատին խելքը պարապ բաներով է լցրել ու ազգօգուտ գործ անելու փոխարեն ամուսնացած, երեք երեխաներին դժվարությամբ պահող կնոջը դրդել է հանցագործության…Նրան ու էլի մի ջահելի ուղարկել է ոստիկանություն, դատարան, իսկ ինքը 2 օր ձերբակալված մնալուց հետո քրեական օրենսգրքի երեք հոդվածները «շալակած» վերադարձել տուն: Նախաքննական մարմինը նրան մեղադրանք է առաջադրել վաշխառության, խարդախության և փաստաթղթեր կեղծելու գործերը կազմակերպելու մեջ:
Ըստ մեղադրական եզրակացության՝ Էմմա տատին իր ձեռնարկումների մասնակից է դարձրել ևս մեկ չամուսնացածի՝ 49-ամյա Վահագն Ժ. Գրիգորյանին, անհայտ կարգավիճակի ոմն Մարինե Մկրտչյանի և Աննա Խաչատրյանին: Ամեն ինչ սկսվել է նրանից, որ 2005-ին Էմմա Մխիթարյանը Աննա Խաչատրյանին պարտքով, ՀՀ Կենտրոնական բանկի սահմանած բանկային տոկոսի հաշվարկային կրկնապատիկը գերազանցող չափով, տարեկան 120 տոկոսով 500 ԱՄՆ դոլար գումար է տվել: Աննան դրա համար հետագայում տոկոսներ է վճարել գումարով և հատուցել կենցաղային ապրանքներով, սակայն չի կարողացել վերադարձնել ստացած գումարը, և պարտքի վրա նաև տոկոսագումարներն են ավելացել… Ու Աննան Էմմա տատիկից ընկել է նյութական կախվածության մեջ, վերջինս էլ, որպեսզի իր պարտքը ստանա, Աննային ասել է՝ հորդ տունը գրավ դնենք, քեզ էլ օգուտ կլինի, ինձ էլ, սակայն Ալբերտ Խաչատրյանի բնակարանը վաճառել են կեղծ լիազորագրով և միայն երրորդ գնորդն է հետո հասկացել, որ իր գնած բնակարանը կեղծ փաստաթղթերով է վաճառվել:
Աննան առաջադրված մեղադրանքում իրեն մեղավոր է ճանաչել և դատարանում պատմել, որ շուրջ 10 տարի, ամուսնալուծվելուց հետո, երեք երեխաների հետ բնակվել է հորը` Ալբերտ Խաչատրյանին պատկանող՝ խնդրո առարկա բնակարանում: Իր հարազատները տարիներ շարունակ օգնել են գումար ուղարկելով: 2008թ. վերջերին հայրը ցանկացել է բնակարանը վաճառել 40 մլն դրամով և գումարը բաժանել իր 3 զավակների միջև, սակայն անշարժ գույքի արժեզրկման պատճառով ոչ ոք այդքան չի վճարել: 2005թ. ֆինանսական դժվարությունների մասին պատմել է Էմմա Մխիթարյանին: Նա էլ առաջարկել է իր օգնությունը. պարտքով 500 դոլար տվել, բայց պայմանավորվել են գումարը 1 ամսվա ընթացքում չվերադարձնելու դեպքում ամսական 10 տոկոսով գումարներ վճարել: Դրանից հետո ամսական 15.000-20.000 դրամի չափով տոկոսներ է վճարել, բայց ոչ կանոնավոր, մի մասի դիմաց էլ՝ Էմման իրենից վերցրել է տարբեր ապրանքներ: 2008թ. տոկոսատերը պահանջել է 500 դոլարի ստացական գրել, ինչն Աննան արել է, հետո Էմման 5000 դոլար է պահանջել: Այնուհետև Էմման չհրկիզվող պահարանում պահելու պատրվակով Աննայից վերցրել է նրա անձնագիրը և բնակարանի սեփականության իրավունքի վկայականը: Իսկ մինչ այդ պահանջել է շենքի բակում գտնվող, Աննայի հորը պատկանող ավտոտնակը, սակայն հետո` 2009թ. սեպտեմբերին պարտքը մարելու համար պահանջել է վաճառել բնակարանը: Աննան ստիպված, առանց հարազատներին իր պարտքերի ու բնակարանի գործարքի մտադրության մասին պատմելու համաձայնել է: Աննայի պատմելով՝ Էմման 2009-ի աշնանը համոզել է իրեն, առաջարկել 3 ամսով բնակարանը հորից գաղտնի գրավ դնել, որի դիմաց մարելու էր նրան ունեցած պարտքը և ստանալու էր 5.000 ԱՄՆ դոլար: Գրավի դիմաց ստացած գումարը Էմման դնելու էր բիզնեսի մեջ, իսկ 3 ամիս անց բնակարանը կրկին վերաձևակերպվելու էր հոր անվամբ: Աննան համաձայնել է, որից հետո Էմման իրեն ծանոթացրել է Վահագն Գրիգորյանի հետ: Նա իր տվյալներով բերել է հոր` Ալբերտ Խաչատրյանի անունից 06.09.2009թ. ամսաթվով ՌԴ Դոնի-Ռոստով քաղաքի նոտարի անունից Այգեձորի բնակարանը վաճառելու վերաբերյալ կեղծ լիազորագիր: Եվ մինչ դրանով նոտարական գրասենյակ գնալը Վահագնի և Էմմայի հետ գնացել են Արաբկիրի կադաստր, որտեղ Էմման սպասել է դրսում, իրեն ուղարկել է այնտեղ Վահագնի գրած դիմումը ստորագրելու համար: Էմման խուսափել է անձամբ երևալ գործարքների ժամանակ, սակայն բնակարանի վաճառքի վերաբերյալ նրա հայտարարության հիման վրա 40.000 ԱՄՆ դոլարով բնակարանը ցանկացել է գնել Արայիկ Հ-ն: Էմմայի հանձնարարությամբ և Վահագնի միջնորդությամբ այդ գործարքը Աննան կնքել է Ապարանի նոտարական գրասենյակում. խաբել ասել են, թե Վանաձորից են այնտեղ գնալու: Ստացվել է. ապարանցի նոտարը կեղծ լիազորագրով բնակարանն օտարել է Արայիկին, վերջինս էլ փողը տվել է վաճառողին: Սակայն կարճ ժամանակ անց փոշմանել են և ասելով, որ էժան են տվել, ավելի թանկ գնով՝ 44.000 դոլարով ուզող կա, Արայիկի փողը հետ են տվել, պայմանագիրը կրկին առուվաճառքով վերաձևակերպել նոր գնորդի անվամբ ու ստացել 44.000 դոլար: Բնակարանի 2-րդ առուվաճառքի պայմանագիրը կնքելուց առաջ Էմման Աննային հավաստիացրել է, որ իրականում բնակարանը ձևակերպվում է գրավ: Սակայն 2010թ. մարտին բնակարանը առանց իրենց մասնակցության վաճառվել է 3-րդ գնորդին` Արամին: Դրանից հետո Արամ Կ.-ն բնակարանը գնելով պահանջել է Աննայից՝ նոտարական գրասենյակում կնքել բնակարանի վարձակալության պայմանագիր կամ ազատել բնակարանը, սակայն ինքը նոտարական գրասենյակ չի գնացել: 2010թ. գարնանը Աննայի քույրը` Նունեն, կոմունալ վճարումները կատարելիս տեղեկացել է բնակարանի վաճառքի մասին, սակայն նրան Աննան խաբել է՝ ասելով, որ տեղյակ չի: Այդ մասին պատմել է Էմմային, որի միջոցով Վահագնը հանդիպել է քրոջ հետ: Բացի այդ, Վահագնին Էմմայի միջոցով ծանոթացրել է Արամ Կ.-ի հետ, քանի որ նրան Վահագնը համոզելու էր՝ չվտարել իրեն տնից և լուծելու էր բնակարանը վերադարձնելու հարցը:
Դրանից հետո դատարանը Արամի հայցադիմումով քննվող քաղգործով Աննային ծանուցագրեր է ուղարկել, սակայն նա դատարան չի ներկայացել, քանի որ Էմման ու Վահագնը արգելել են: Դատարանի վճռի հիման վրա, ՀՀ ԱՆ ԴԱՀԿ ծառայության աշխատակիցները 2010թ. նոյեմբերի 25-ին իրեն՝ Աննային վտարել են բնակարանից: Մինչև վտարումը Վահագնի հետ գնացել են ԴԱՀԿ ծառայության վարչական շենք, որտեղ Վահագնին հավատալով Աննան ստորագրել է վտարման փաստաթղթերը: Այնտեղից դուրս գալուց հետո Վահագնը կրկին հավաստիացրել է, որ ոչ մի խնդիր չի լինելու: Միայն վտարումից հետո է կատարվածի մասին պատմել է հարազատներին:
Վահագն Գրիգորյանն ու Էմմա Մխիթարյանը առաջադրված մեղադրանքներում իրենց մեղավոր չեն ճանաչել: Սակայն Արաբկիր և Քանաքեռ-Զեյթուն վարչական շրջանների ընդհանուր իրավասության դատարանը մեղավոր է ճանաչել երեքին էլ և վճռել. Վահագն Ժ. Գրիգորյանին մեղավոր է ճանաչել քր.օր.-ի 38-178-րդ հոդվածի 3-րդ մասի 1-ին կետով (առանձնապես խոշոր չափերով խարդախություն կատարելուն օժանդակելը) և 325-րդ հոդվածի 2-րդ մասով (փաստաթղթեր կեղծելը), որոնցից երկրորդի մասով Վահագնի նկատմամբ պատիժ է նշանակել տուգանք՝ 500.000 դրամի չափով և համաներել, իսկ խարդախության համար դատապարտել է 4 տարվա ազատազրկման՝ առանց գույքի բռնագրավման: Էմմա Վ. Մխիթարյանին դատարանը ևս մեղավոր է ճանաչել վերոնշյալ երկու ու նաև վաշխառության համար և պատիժ նշանակել՝ վաշխառության համար տուգանք 300.000 դրամի չափով, փաստաթղթերի կեղծումը կազմակերպելու համար՝ տուգանք 400.000 դրամի չափով և համաներմամբ ազատել, իսկ խարդախության կազմակերպման համար՝ Է. Մխիթարյանը դատապարտվել է 3 տարվա ազատազրկման, սակայն որոշվել է պատիժը պայմանականորեն չկիրառել՝ սահմանելով 1 տարվա փորձաշրջան: Աննա Խաչատրյանին խարդախության և փաստաթուղթ կեղծելու համար ևս պատիժ է նշանակվել տուգանք 400.000 դրամի չափով և 3 տարվա ազատազրկում, որը ևս չպետք է կիրառվի 1 տարվա փորձաշրջանի պայմանով: Փաստորեն, նրանցից միայն Վահագն Գրիգորյանն առաջին անգամ կանցկացնի կալանավայրում, սակայն նա դիմել է Վերաքննիչ դատարան՝ խնդրանքով, կամ՝ արդարացնել, կամ` մեղմ, պայմանական պատիժ նշանակել:
