1925թ. այս օրը ծնվեց հայ բանաստեղծ, թարգմանիչ, լրագրող, ԽՍՀՄ գրողների միության անդամ (1957-ից) Վարդգես Հակոբի Բաբայանը:
Ծնվել է Աշտարակի շրջանի Այգեստան գյուղում։ 1943-1945թթ. ծառայել է խորհրդային բանակում, մասնակցել Հայրենական մեծ պատերազմին։ Ծանր վիրավորվել է Մերձբալթյան հանրապետությունների ազատագրության համար մղված մարտերում։
1950թ. ավարտել է Երևանի հեռակա Երևանի հեռակա մանկավարժական ինստիտուտի լեզվագրական ֆակուլտետը, 1957-ին` Մոսկվայի Մաքսիմ Գորկու անվան գրականության ինստիտուտը։ Աշխատել է Արտաշատի շրջանում որպես ՀԼԿԵՄ շրջկոմի քարտուղար, «Սովետական Հայաստան» թերթի սեփական թղթակից, շրջսովետի գործկոմի կուլտուրայի բաժնի վարիչ, դպրոցի տնօրեն։
1966-1982թթ. ավագ խմբագիր է եղել «Սովետական գրող» հրատարակչությունում, 1982-ից եղել է «Սովետական գրող» հրատարակչության գեղարվեստա-թարգմանական գրականության խմբագրության վարիչ։
Ռուսերեն լույս են տեսել «Յուրայինները» (Մոսկվա, 1967), «Անունը քո» (Մոսկվա, 1970), «Տապան» (Մոսկվա, 1984), ադրբեջաներեն` «Աշխարհը իմ տունն է» (Բաքու, 1980), վրացերեն` «Բարդի» (Թբիլիսի, 1985) բանաստեղծությունների ժողովածուները։
Պարգևատրվել է Հայրենական պատերազմի առաջին աստիճանի շքանշանով, Բելառուսական ԽՍՀ Գերագույն խորհրդի նախագահության պատվոգրով։
Մահացել է 2005թ.: