Հայաստանը ծրագրահենության աստիճանով աշխարհում գրավում է առաջավոր դիրքեր: Ըստ հեղինակավոր Business Software Alliance կազմակերպության տվյալների` դեռ 2006թ. հայկական շուկայում վաճառված ծրագրային փաթեթների 95%-ն անօրինական են:
Ծրագրավորող իրավաբան Կարեն Ասատրյանի խոսքով` Հայաստանում այսօր հնարավոր էլ չէ պատկերացնել հակառակ իրավիճակը. «Եթե հեղինակային իրավունքների պաշտպանության բոլոր մեխանիզմները մեզ մոտ գործեն ամբողջ թափով, և բոլոր անօրինական ծրագրային փաթեթներն անհետանան շուկայից¸ մենք միևնույն է ստիպված կլինենք համակարգիչը համալրել գոնե առաջին անհրաժեշտության ծրագրերով¸ իսկ դրանց գները ամեն հայ քաղաքացու հասանելի չեն»,-նշում է իրավաբանը:
Իսկ ինչ վերաբերում համակարգչային ծրագրերի շուկայում առկա գներին` մասնագետը դժավարացավ կոնկրոտ թվեր ասել¸ սակայն մոտավոր դրանք հետևյալ տեսքն ունեն` Windows` 65 հազար դրամ և ավելի, Microsoft Office` 150-155 հազար, Adobe Photoshop` 200 հազար, Corell Draw` 220-250 հազար: Ստացվում է, որ անձնական օգտագործման մեկ համակարգիչը վերոնշյալ 4 ծրագրով ապահովելու համար կպահանջվի առնվազն 600 հազար դրամ: Մինչդեռ անօրինական վերարտադրված ծրագրային ապահովման շուկայի առկայության դեպքում սպառողից պահանջվում է մոտ 10 հազար դրամ, դե իսկ ծանոթ-բարեկամներից դրանք հայթայթելու դեպքում` ոչինչ: «Եթե նույնիսկ խոշոր կազմակերպությունները կարող են իրենց թույլ տալ արտոնագրված ծրագրային ապահովում տեղադրել, ապա փոքր և միջին ձեռնարկատիրության, հասարակ սպառողի համար այն առավել քան անհասանելի է»,-նշում է իրավաբանը:
Ստացվում է, որ հեղինակային իրավունքների պահպանության համակարգի խստացումը որքան էլ որ դրական երևույթ է, այս պարագայում այն կարող է Հայաստանի քաղաքացիներին զրկել ժամանակակից գիտության զարգացման արդյունքներից:
