«Ազգընտիրները» երեկվանից սկսել են խորհրդարանական նիստերը անցկացնել նոր, վերակառուցված եւ ձեւափոխված խորհրդարանական դահլիճում, որի կառուցման համար, այսինքն` ԱԺ նիստերի հին դահլիճը քանդելու եւ ամբողջությամբ նորը կառուցելու համար պետական բյուջեից ծախսվել է ավելի քան 450 միլիոն դրամ: Իրականում կարելի է ասել, որ Հայաստանի իշխանությունը պետական բյուջեից 450 միլիոն դրամ է ծախսել հոկտեմբերի 27-ի հետքերը վերացնելու համար: Խոսքն, իհարկե, այն մասին չէ, որ վերացվում են հանցագործությանը վերաբերող փաստաթղթերը: Ո՛չ, պարզապես իշխանությունը ֆիզիկապես վերացրեց այն վայրը, որտեղ 11 տարի առաջ տեղի ունեցավ այդ ահավոր ոճրագործությունը: Դահլիճ, որտեղ նույնիսկ ավելի քան մեկ տասնամյակ անց, եւ գուցե նաեւ հետագա տասնամյակներում, միեւնույն է, մշտապես զգացվելու էր այդ ողբերգության շունչը, որը հետապնդելու էր այդ դահլիճում գտնվող ցանկացած` հոգու եւ բանականության տեր մարդկանց: Եվ միգուցե խիստ խորհրդանշական ու հատկանշական է, որ նոր դահլիճում ԱԺ-ն իր աշխատանքները սկսում է հենց հոկտեմբերի 27-ի հերթական տարելիցից երկու օր առաջ` հոկտեմբերի 25-ին: Փաստը պարզապես այն է, որ 27-ի ողբերգության դեպքի վայրն այլեւս գոյություն չունի: Նրա տեղում այլեւս բոլորովին նոր մի կառույց է, որտեղ ոչ մի բան կապ չունի 11 տարի առաջ կատարված աննախադեպ ոճրագործության հետ: Դժվար է ասել` իշխանությունը մտածե՞լ է այդ մասին, հոկտեմբերի 27 հիշեցնող դահլիճն անճանաչելիորեն փոխել է հենց ա՞յդ նկատառումով, թե՞ պարզապես այդ քայլին գնացել է ենթագիտակցորեն, ինքն էլ չհասկանալով` իրականում նոր դահլի՞ճն էր իրեն պետք, թե՞ պարզապես պետք էր հնից որքան հնարավոր է շուտ ազատվելը, հոկտեմբերի 27-ի ֆիզիկական հետքից, ճնշող բեռից, ութ զոհերի հոգիների լուռ եւ իրենց հետեւող հայացքներից ազատվելը:
