Այսօր ՀՀ ԱԳ նախարար Էդվարդ Նալբանդյանին, որը մամլո ասուլիս էր հրավիրել` ամփոփելու Հայաստանի կողմից անցյալ տարի վարված արտաքին քաղաքականության արդյունքները, «Առաջին լրատվական»-ը հարց ուղղեց այն մասին, որ պաշտոնական Երևանը Աստանայի գագաթնաժողովից հետո հայտարարել է, թե Հայաստանի մոտեցումները ԼՂ հարցում համահունչ են միջազգային հանրության հետ, մինչդեռ հայտնի է, որ միջազգային հանրությունը հիմք է ընդունում Ակվիլայում երեք նախագահների բացահայտած վեց սկզբունքները, որոնցից մեկն էլ ԼՂ-ին հարակից «օկուպացված տարածքների վերադարձն» է: Ուստի հարկ է պարզաբանել՝ սա պաշտոնական Երևանի վերջնակա՞ն դիրքորոշումն է: Էդվարդ Նալբանդյանը ծավալուն պատասխան տվեց` նշելով, որ բանակցությունների սեղանին են երեք սկզբունքներ և վեց դրույթները: «Միջազգային հանրությունը, միջնորդները և ինչպես դուք նշեցիք` Ակվիլայի ու նաև Մուսկոկայի հայտարարությունների մեջ եռնախագահող երկրների ղեկավարները ասում են, որ այս սկզբունքները մշակված են՝ որպես ամբողջություն, և անընդունելի է անջատել մեկ սկզբունքը կամ մեկ դրույթը մյուսներից. դա կխոչընդոտի կարգավորմանը: Ի՞նչ է ասում Հայաստանը, ասում է, որ այս սկզբունքները, այս դրույթները մենք ընդունում ենք որպես բանակցությունների հիմք և ընդունում ենք որպես ամբողջություն և նույն կարծիքի ենք, որ չի կարելի է առավելություն տալ մեկ սկզբունքին կամ դրույթին մյուսի համեմատ: Ի՞նչ է ասում Ադրբեջանը: Կարծեմ՝ ադրբեջանցիներն էլ չեն հասկանում, թե ինչ են ուզում: Ասում են՝ այո, բայց…, այո, սակայն ոչ, եսիմ ինչ…»: Է.Նալբանդյանը այնուհետև հարկ համարեց հիշատակել կարգավորման երեք սկզբունքները (ուժի չկիրառում և ուժի սպառնալիքի չկիրառում, ինքնորոշման սկզբունք և տարածքային ամբողջականություն) և Ակվիլայում բացահայտված վեց դրույթները: Այստեղ Է.Նալբանդյանը հարկ համարեց լրացուցիչ կարևոր մեկնաբանություններով հանդես գալ: «ԼՂ-ի կարգավիճակը պետք է որոշի ԼՂՀ բնակչությունը իր կամարտահայտությամբ, որը պետք է ունենա միջազգային իրավական ուժ: Մինչև այս կամարտահայտության կազմակերպումը ԼՂ-ը պետք է ունենա միջանկյալ կարգավիճակ: Ի՞նչ է նշանակում միջանկյալ կարգավիճակ, այսինքն` միջանկյալից հետո լինելու է վերջնական կարգավիճակ, այս միջանկյալ կարգավիճակը պետք է նախատեսի այն, ինչ որ ունի այսօր Լեռնային Ղարաբաղը, բայց այդ միջանկյալ կարգավիճակը պետք է ճանաչվի նաև միջազգային հանրության կողմից»: Ապա նա կարևորեց Հայաստանի ու ԼՂ-ի միջև անխափան կապը, բոլոր փախստականների և տեղահանվածների վերադարձը` «երբ որ լինեն համապատասխան միջազգային անվտանգության երաշխիքներ», ապա առանձնացրեց անվտանգության միջազգային երաշխիքները` ներառյալ խաղաղապահ գործողությունները ԼՂ-ի շուրջ, իսկ վերջում էլ նշեց` տարածքների վերադարձի մասին դրույթը: «Այնտեղ չի ասված՝ կոնկրետ ինչ տարածքների մասին է խոսքը։ Խոսքը տարածքների վերադարձի մասին է: Այո` Հայաստանը այս բոլոր դրույթները և բոլոր սկզբունքները ընդունում է՝ որպես բանակցությունների հիմք, որպես ամբողջություն կարգավորման գործընթացի առաջ շարժման և կարգավորման համար: Ադրբեջանցիները երեք սկզբունքից միայն մեկն են ընդունում` տարածքային ամբողջականությունը, այն էլ՝ իրենց մեկնաբանությամբ, վեցը դրույթից միայն մեկն են ընդունում` տարածքների վերադարձը, այն էլ՝ նորից իրենց տեսանկյունից մեկնաբանված, և ասում են՝ դրանից հետո պատրաստ կլինեն քննարկել մյուս հարցերը»: Նա հավելեց, թե հենց այդ պատճառով էր, որ Ալմաթիում ԵԱՀԿ ՄԽ համանախագահող երկրների պատվիրակության ղեկավարները հայտարարեցին, որ անթույլատրելի է մեկ սկզբունքը մյուսից անջատելը կամ՝ մեկ դրույթը մյուսից: «Աստանայում դրա մասին հիշեցրեց նաև պետքարտուղար Հիլարի Քլինթոնը` համանախագահող երկրների անունից: Այո, ինչ ասում են եռանախագահները ` արտահայտում են միջազգային հանրության կարծիքը, որովհետև իրենք ունեն միջնորդի միջազգային մանդատ, և այդ կարծիքը համահունչ է Հայաստանի մոտեցմանը»: