Շատերը թերահավատորեն էին մոտենում Թուրքիայի արևելյան քաղաքականաությանը: Ոմանք ասում էին, որ արաբները պատմականորեն չեն վստահել այս երկրին, այդ պատճառով արաբական աշխարհի հետ կապված խնդիրները չեն կարող լուծվել Թուրքիայի միջոցով կամ Թուրքիայի հետ մեկտեղ:
Սակայն արի ու տես, որ վերջին շրջանի ակտիվությունն արաբական երկրներում կոնկրետ արդյունքներ է տալիս: Պաղեստինյան խմբավորումների, արաբական երկրների իշխող վերնախավերի հետ սերտ հարաբերությունների հաստատումը թույլ է տվել Թուրքիային միջնորդի դեր ստանձնել ներարաբական ճգնաժամերի ընթացքում:
Այսօր տեղեկություն է ստացվել, որ Լիբանանի վարչապետ Սաադ Հարիրին ժամանում է Թուրքիա: Սա այն դեպքում, երբ երկիրը խոր ճգնաժամի մեջ է:
«Առաջին լրատվականը» անցած օրերի ընթացքում պատմել է դրա մասին: Միայն հիշեցնենք, որ «Հիզբոլլահ» կուսակցությունը, լուրջ հակասություններ ունենալով քաղաքական մեծամասնության հետ, դուրս եկավ կառավարությունից` դրանով երկիրը կանգնեցնելով լուրջ ճգնաժամի առաջ:
Այս առումով Հարիրիի այցը Անկարա պատահական համարել չի կարելի: Թուրքիան կարող է իր ազդեցության շնորհիվ կանխել հնարավոր բախումները և հանել Լիբանանն այդ ճգնաժամից: Իսլամական աշխարհում Թուրքիան վերջին շրջանում նույնպես ակտիվացել է, իսկ «Հիզբոլահի» հետ հարաբերությունները որակական նոր մակարդակի են: Բացի այդ, Թուրքիան բավականին սերտ հարաբերություններ է հաստատել իրանական ներկայիս իշխող վերնախավի հետ, ինչը «Հիզբոլահի» վրա լրացուցիչ ազդեցության լծակ կարող է հանդիսանալ, քանի որ Իրանն է ամենաշատ աջակցությունը ցույց տալիս «Հիզբոլահին»:
Ամեն դեպքում, Թուրքիան այս ամենից կրկին շահած դուրս կգա: Հենց միայն հոդվածների վերնագրերը, որ Հարիրին Անկարայում է, շատերին մտորելու տեղիք կտան, քանի որ երբ Լիբանանը գրեթե քաղաքացիական պատերազմի նախաշեմին է, այդ երկրի վարչապետը միայն խիստ անհրաժեշտության դեպքում կարող է լքել իր երկիրը: