«Հայոց ցեղասպանության ժխտումը քրեականացնող օրինագծի մերժումը Ֆրանսիայի Սահմանադրական խորհրդի կողմից իրավական չէ, քանի որ այն անցել է լուրջ խողովակներով և ենթարկվել շատ լուրջ իրավական փորձաքննության»,- լրագրողների հետ հանդիպմանը հայտնեց միջազգային հարաբերությունների մասնագետ Մենուա Սողոմոնյանը: Նա նշեց, որ այս օրինագիծն անցել է այնպիսի կարևորագույն խողովակներով, ինչպիսիք են ֆրանսիական պառլամենտը և Ֆրանսիայի նախագահը: Այս երկու կարևորագույն խողովակներով անցած օրինագիծը չէր կարող հակաիրավական լինել:
Ըստ բանախոսի` Ֆրանսիայում արտաքին քաղաքական որոշումների ընդունումը բավական յուրօրինակ կերպով է կատարվում, այսինքն` արտաքին քաղաքականության մեջ պետական շահը չի սահմանվում միայն պետության կողմից. «Դա փաստում է հենց այս օրինագծի մերժումը: Այս քայլը պետք է մեզ խորհելու լուրջ տեղիք տա: Այստեղ չի կարող հակաիրավական որևէ բան լինել, քանի որ նույն Շվեյցարիան ևս ընդունել է նման օրինագիծ, բայց այն չի հակասում միջազգային իրավունքի որևէ նորմի: Եթե Շվեյցարիայի պարագայում նման խնդիր չի առաջացել, ուրեմն չպետք է առաջանար նաև Ֆրանսիայի դեպքում»:
Քաղաքագետ Նարեկ Գալստյանը խոսելով խնդրի մասին՝ նշեց, որ այս հարցը ֆրանս-թուրքական հարաբերությունների հարթակում է, ոչ թե հայ-թուրքական. «Հարցը պայմանավորված էր Ֆրանսիայի արտաքին քաղաքական ձգտումներով: Այն, որ այս օրինագիծը խոսքի ազատության սահմանափակում է, անհեթեթություն է: Ընդհակառակը` սա խոսքի ազատության` ճշմարտության, արդարության պաշտպանություն է»:
Գալստյանի խոսքով` մենք ոչ խանդավառվելու և ոչ էլ հիասթափվելու հիմքեր ունենք, քանի որ դա նրանց հարաբերությունների հարթակում է, և մեր կամքից անկախ՝ այս հարցը դարձել է նրանց արտաքին քաղաքականության քննարկման առարկան. «Մեր խնդիրն է՝ ճիշտ ռազմավարություն մշակել և օգուտ քաղել այս իրավիճակից: Ֆրանսիան վաղուց է ճանաչել Հայոց ցեղասպանությունը: Այս հարցն ունի երկու բաղադրիչ` ճանաչում և հատուցում, իսկ քրեականացումը այստեղ չի մտնում»: