«Ժառանգություն» խմբակցության պատգամավոր Արմեն Մարտիրոսյանին «Առաջին լրատվական»-ը խնդրեց գնահատել երեկ Ֆրանսիայի Սահմանադրական խորհրդի կայացրած որոշման առթիվ, համաձայն որի չեղյալ հայտարարվեց Հայոց ցեղասպանության հերքումը քրեականացնող օրինագիծը: ԱԺ պատգամավորին հարցրեցինք` արդյո՞ք չպետք է լրջորեն մտորել այն հարցի շուրջ, թե ինչո՞ւ ենք ժամանակ առ ժամանակ բախվում տարբեր երկրների պրագմատիկ գործելաոճին և սառը հաշվարկին ու ամբողջ հայության համար այս նուրբ հարցը դարձնում ենք իշխանությունների վարած քաղաքականության հերթական հաղթանակ, այնուհետև հերթական անգամ հիասթափություն ապրում:
«Այդ հարցը ըստ էության ՀՀ իշխանություններից դուրս էր, իհարկե ՀՀ իշխանությունների կողմից ցանկություն կար Ֆրանսիայի խորհրդարանի երկու պալատների կողմից օրենքի ընդունումը վերագրել ՀՀ իշխանությունների ճշգրիտ նախաձեռնողական քաղաքականության արդյունք: Երևի օրինագծի հակասահմանադրական ճանաչելն էլ էր նրանց քաղաքականության արդյունքը… Բայց իրականում բոլորիս համար պարզ է, որ այս որոշումների ընդունումը ՀՀ-ից որոշակի առումով դուրս է և բացառապես տվյալ երկրի քաղաքականության շրջանակներում է կյանքի կոչվում, այդ թվում՝ նաև մեր հայրենակիցների, որոնք այդ երկրների օրինապահ և ազնիվ քաղաքացիներ են և նրանց կատարած աշխատանքի շնորհիվ է, որ ընդունվում է: Այս պահին Ֆրանսիայի Սահմանադրական խորհրդի կողմից օրինագծի մերժումը ես մի քանի տեսանկյունից եմ դիտարկում: Առաջինը` Ֆրանսիան ևս մեկ անգամ հաստատեց, որ ժողովրդավարական երկիր է և նախագահի խոսքը վերջին ճշմարտությունը չէ, և իրենք ազատ են նախագահի խոստումներից: Երկրորդ խնդիրն այն է, որ ես տեսնում եմ, որ այնուամենայնիվ թուրքական իշխանությունների ճնշումը իսկապես մեծ ազդեցություն ունեցավ և դրան հակառակ ՀՀ իշխանությունները ոչինչ չկարողացան կատարել, որ գոնե չեզոքացնեն այդ ճնշումները Ֆրանսիայի վրա: Եվս մեկ անգամ ապացուցվեց մեր այն կանխատեսումը, որ հայ-թուրքական արձանագրությունները մեզ համար նպաստավոր չեն, և որ Հայաստանը օր առաջ պետք է հետ վերցնի իր ստորագրությունը՝ այս անգամ ևս հաստատվեց»,- նշեց Ա.Մարտիրոսյանը:
«Ժառանգություն» խմբակցության պատգամավորի մատուցմամբ՝ կա մեկ խնդիր ևս. «Այնուամենայնիվ որոշակի հակասություն է առաջանում, որովհետև Հոլոքոսթի պարագայում նմանատիպ օրինագիծ ընդունվել է և սահմանադրական է, բայց Հայոց ցեղասպանության հետ կապվածը արդեն` ճիշտ չի մեկնաբանվում, որովհետև եթե հակասահմանադրական է, նշանակում է կրկնակի մոտեցում է ցուցաբերվում, մանավանդ, որ դա մարդկության դեմ կատարված ոճիր է, իսկ դրանք մեկ տեսանկյունից պետք է դիտարկվեն: Եվ վերջապես՝ ես այն կարծիքին եմ, որ այնուամենայնիվ ժամանակը գալու է, Ֆրանսիան դա ընդունելու է` անկախ ներքաղաքական, արտաքին քաղաքական իրենց մոտեցումներից: Կան համամարդկային արժեքներ, որոնք ցանկացած դեպքում մշտական կենդանություն ունեն և մշտապես քաղաքականության վրա ազդում են, և սա այդ հարցերից մեկն է, ուստի վաղ թե ուշ ես կարծում եմ, որ ողջ առաջադեմ մարդկությունը այդ հարցը ընդունելու է»:
