Եթե հիշում եք, այն բանից հետո, երբ մամուլում հայտնվեցին ամերիկյան դիվանագիտության գաղտնի փաստաթղթերը (խոսքը Wikleaks-ի հրապարակումների մասին է – 1in.am), Պենտագոնը հայտարարություն արեց, որտեղ նշվում էր, որ այդ հրապարակումները կվտանգեն «վստահությունը դաշնակիցների միջև»:
Hurriyet-ը գրում է, որ այդ մտահոգությունները կարծես թե նյութականացվում են: 2010թ. վերջին օրերին Ադրբեջանի խորհրդարանի պաշտոնաթերթ «Ազերբայջանը» վերլուծական մի նյութ տպագրեց` «ԱՄՆ. Խեղաթյուրելով ազատությունը» վերնագրով հոդված, որը սուր քննադատության էր ենթարկում Վաշինգտոնի արտաքին քաղաքականությունը և ըմբռնումները` հատկապես կապված Հարավային Կովկասի իրավիճակի հետ: Խոսուն է հոդվածի սկիզբը. «Վերջին տասնամյակի իրադարձությունները փաստում են, որ Միացյալ Նահանգները հետևողականորեն տեղեկություններ են «լույս աշխարհ բերում»` շանտաժ իրականացնելու համար»:
ԱՄՆ-ից Ադրբեջանի «հեռանալու» պատճառները շատ են, բայց ամենակարևորը ԱՄՆ անտարբերությունն է Հայաստանի կողմից ադրբեջանական տարածքների «օկուպացման», որը, ըստ թերթի, միջազգային օրենքների համաձայն, ագրեսիայի վառ օրինակ է: Սակայն Վաշինգտոնը կրկին անտեսում է ադրբեջանական հասարակության մեջ բացասական տրամադրությունների աճը: Վերջին ամիսներին, գրում է թերթի հոդվածագիրը, ես ճամփորդել եմ Ադրբեջանում և չեմ տեսել գեթ մեկ ադրբեջանցու, որը չի խոսել Արևմուտքի երկակի ստանդարտների մասին: Նրանք իրենց տարածքներն են հետ ուզում: Նրանք ցանկանում են գնալ իրենց տարածքները, բայց Վաշինգտոնը սահմանափակվում է հռետորաբանությամբ, քան կոնկրետ գործողություններով:
Այնուհետև թերթը «բողոքում է» հայկական լոբբիից` հայտնելով, որ չնայած մոտ 40 ազգային լոբբինգային կազմակերպություններ կան ԱՄՆ-ում, սակայն հայկականն ամենակազմակերպվածներից և լավ ներկայացվածներից մեկն է:
Թերթը բերում է Բրայզայի նշանակման դեմ կազմակերպված արշավը` նշելով, որ այն ընթանում էր 1992թ. ընդունված 907 բանաձևի ոգով (բանաձևով պատժամիջոցներ էին կիրառվել Ադրբեջանի դեմ` Ղարաբաղի նկատմամբ ագրեսիայի համար):
Թերթին վրդովեցրել է նաև այն փաստը, որ Բրայզայի թեկնածության հետ կանչման պատճառ էր նշվել նրա կնոջ` Զեյնո Բարանի` ազգությամբ թուրք լինելը: «Ինչպե՞ս կարելի է պատկերացնել, որ կնոջ ազգությունն օգտագործվի ԱՄՆ դիվանագետի դեմ»,- շարունակում է թորթը:
Այսպիսի պահվածքն, ըստ թերթի, մեր օրերում ավելացնում է Հայաստանի և Ադրբեջանի միջև պատերազմի վերսկսման հավանականությունը: Սակայն վաշինգտոնը գրեթե չի աչձագանքում: Եվ սա, դժբախտաբար, ավելացնում է Բաքվի հաստատակամությունը «արդարությունը զենքի ուժով վերականգնելու» վերաբերյալ: Բացի այդ, Վաշինգտոնի քաղաքականությունը, ըստ թերթի, թույլ է տալիս Հայաստանին անդրդվելի մնալ «օկուպացիայի» հարցում և սպեկուլյացիաների գնալ` հայ-թուրքականի հարցում:
Իմ սիրելի ամերիկացիներ, գրում է հոդվածի հեղինակը, միգուցե Ձեր ուշադրութոյւնն այլ տեղ է ուղղված, սակայն այս վիճակը դեռ կարող է երկար շարունակվել: Եվ ես անկեղծորեն կարծում եմ, եզրակացնում է նա, որ այս անհավասրակշռությունը (հօգուտ Հայաստանի – 1in.am) կուղղվի, քանի դեռ ուշ չէ:
Հովածագիրը վերլուծությունն ավարտում է վերոնշյալ ադրբեջանական հոդվածից հեգնական մի մեջբերմամաբ. արդյո՞ք ԱՄՆ արտաքին քաղաքականությունը ձևավորվում է Քըրք Քրքորյանի գրասենյակում կամ Քիմ Քարդաշյանի ննջարանում: