1948թ. այս օրը Հալեպում սրտի կաթվածից մահացավ արևմտահայ նշանավոր գրող, արձակագիր, ուսուցիչ և մանկավարժ Հակոբ Օշականը:
Ծնվել է Պոլսի մերձակա Բուրսա քաղաքում 1883թ.: Նրա ստեղծագործությունների հիմնական ատաղձը հայ և թուրք ժողովուրդների հարաբերություններն են:
Գրողը թուրքի արատավոր կողմերի հետ մեկտեղ ներկայացրել է նաև հայերի արատներն ու թերություններ: Հակոբ Օշականն իր վեպերում մանրամասն վերլուծել է թուրքի արյան ու սեռի հոգեբանությունը: Գրել է մի շարք վեպեր` «Մնացորդաց», «Ծակ պտուկ», «Հաճի Ապտուլլահ» ևն:
Այսօր էլ Հայաստանում եւ սփյուռքում նա քիչ ծանոթ է` հակառակ գրական իր մեծ վաստակի: Հայտնի համալսարաններ ու դպրոցներ չէր ավարտել, բայց ստեղծագործական հսկա ներուժն ու տաղանդը մասնագետներն անգնահատելի են:
Ֆրանսիացի գրող, քննադատ Գրիգոր Պըլտյանը նրա մասին ասել է. «Հիմնական թեման հայ ժողովուրդն էր եւ նաեւ Եղեռնը: Եվ գրականության մեջ նա վերապրումի սերունդի ներկայացուցիչն էր, որին հաջողվեց փրկվել 1915-ին: Ինքը որոշ չափով վկա է եւ վերջին արեւմտահայ գրողը»:
