Հայ բանաստեղծ, դրամատուրգ Պետրոս Դուրյանը ծնվել է 1852թ Կ.Պոլսում: 1867թ. Դուրյանը ավարտելով Սկյուտարի ճեմարանը` եղել է դեղագործի աշակերտ, գրագիր, տնային ուսուցիչ, դերասան: Բազմաթիվ բանաստեղծությունների հեղինակ է, զբաղվել է նաև հրապարակախոսությամբ: 1869 և 1871թ.-ին «Օրագիր ծլին Աւարայրւո», «Մեղու», «Եփրատ», «Մամուլ» պարբերականներում տպագրվել են Դուրյանի տաղերը։ Դուրյանը բազմաթիվ թատերախաղերի հեղինակ է, նրա թատերախաղերը նպաստել են հայ դրամատուրգիայի զարգացմանը։ Գրել է նաև «Տարագիր ի Սիպերիա» այլաբանական ողբերգությունը, «Վահան և Շուշան կամ Հովիվք Մասյաց» (1867) հովվերգական մելոդրաման, ապա՝ «Սև հողեր կամ Հետին գիշեր Արարատյան» (1868), «Արտաշես աշխարհակալ» (1869), «Անկումն Արշակունի հարստության» (1870), «Ասպատակությունք պարսկաց ի Հայս կամ Ավերումն Անի մայրաքաղաքին Բագրատունյաց» (1870) պատմական ողբերգությունները: Դուրյանն անդրադարձել է հայոց պատմության այն անցքերին, երբ ժողովուրդն ազատագրական պայքարի է ելել օտար հրոսակների դեմ։ Հրաժարվելով պատմա-հայրենասիրական ողբերգության թեմայից՝ 1871-ին գրել է «Թատրոն կամ Թշվառներ» դրաման։ Դուրյանը հայ գրականության մեջ ստեղծել է ռոմանտիկական դրամային բնորոշ նմուշներ։ Դուրյանից մեզ է հասել 39 բանաստեղծություն, որոնցից 26-ը գրված են 1871 թ.-ին: Նրա բանաստեղծությունները թարգմանվել են ֆրանսերեն, անգլերեն, գերմաներեն, ռուսերեն, իտալերեն և այլ լեզուներով:
