Սուրբ Ծննդին ուղղափառ եկեղեցիներում հավատացյալներին «Պուրիչ» կոչվող թխվածքներ են բաժանում: Օրհնված գաթան դառնում է տոնական սեղանի կարևորագույն ուտեստը: Երեկոյան 17.00-ին կայանալիք Ճրագալույցի պատարագին հավատացյալները մոմեր են բերում, վառում եկեղեցու մոմից ու տանում իրենց հետ` բաժանելու բոլորին: «Ինչպես մոգերը տեսան փայլող աստղը երկնքում ու իմացան, որ Քրիստոսը ծնվել է, այդպես էլ մենք վառվող մոմերի լույսով ավետում ենք նրա ծնունդը»,- արարողակարգի խորհուրդն է բացատրում աստվածաբան Նիկադիմ Յուխանաևը: Սուրբ Ծննդյան շարականներով պատարագ մատուցվում է բոլոր եկեղեցիներում, բացի բողոքականից: Այս եկեղեցու հետևորդները դեկտեմբերի 25-ին երգում են եկեղեցական երգեր ու այդքանով ավարտում տոնը: Բողոքականները, ինչպես նաև կաթոլիկները չունեն նաև Սուրբ Ծննդյան հատուկ ուտեստներ: Առհասարակ խորհրդանշական ուտեստներով հարուստ է միայն հայկական սեղանը, որտեղ պարտադիր է ձուկը, չամիչով փլավն ու կարմիր գինին: Ուղղափառները ունեն միայն մեկ ավանդույթ. նրանք «Պուրիչ» կոչվող թխվածքներ են պատրաստում, կենտրոնում մոմ դնում ու տանում եկեղեցի: Պատարագից հետո քահանան այն օրհնում է ու վերադարձնում մարդկանց: Երեկոյան տոնական ընթրիքի ժամանակ ընտանիքի բոլոր անդամները պետք է ուտեն օրհնված «Պուրիչից»: Նման ավանդույթ ունեն նաև ասորիները: Ասորական եկեղեցին հավատացյալներին «ունեչ» կոչվող բլիթներ է բաժանում: Օրհնված գաթաներից տանում են նաև հիվանդ մարդկանց, քանզի ենթադրվում է, որ դրանք ունեն բուժիչ նշանակություն: