1953թ. այս օրը Եգիպտոսի Ալեքսանդրիա քաղաքում մահացավ ազգային-ազատագրական շարժման գործիչ, ֆիդայի Աղբյուր Սերոբի (Սերոբ Փաշա Վարդանյան) կինը` Սոսեն, ում ժողովուրդն օծել է Մայրիկ պատվանունով:
Ծնվել է 1868թ. Արևմտյան Հայաստանի Խլաթ գավառում` Նեմրութ լեռան փեշերին ծվարած Թեղուտ գյուղում, բազմանդամ ընտանիքում:
Թուրքերի դեմ մղված Գելիեգուզանի մարտում Աղբյուր Սերոբը գերի է ընկնում, զոհվում է նրանց անդրանիկ զավակը՝ Հակոբը, Սերոբի երկու եղբայրները:
Թուրքերը կտրում են հայդուկի գլուխը, սակայն վիրավոր Սոսեին ձեռք չեն տալիս: Նրան տանում են Բիթլիս, ապաքինվելուց հետո Սոսեն բանտ է ընկնում, հետագայում ազատ է արձակվում:
Սոսեի ու Սերոբը կրտսեր զավակին քրդերը գերի են տանում: Դրանից հետո Սոսեն այլևս երբեք չի տեսնում իր զավակին:
Սոսե մայրիկը 1904թ. Սասունի ապստամբությունից հետո տեղափոխվել է Վան, ապա՝ Կովկաս: Նրա մյուս որդին՝ Սամսոնը, զոհվում է Կարինում:
1920թ. վերջին Սոսե մայրիկը տեղափոխվել է Կոստանդնուպոլիս, ապա հաստատվել Ալեքսանդրիա քաղաքում, որտեղ էլ 1953թ. վախճանվել է: 1998թ. նրա աճյունը տեղափոխվել է Երևան և ամփոփվել Եռաբլուրում:
Ժողովուրդը բազմաթիվ երգեր է հյուսել Աղբյուր Սերոբի և Սոսեի սխրանքների մասին:
