Լ.Գալստյան. 2011թ-ին հույսի լույսով գտնենք մեր հասարակության կորցված հույսը

02 Հունվար, 2011 14:10

Դիտումներ՝ *

ՀՅԴ ԱԺ պատգամավոր Լիլիթ Գալստյանը, մեզ հետ զրույցում շնորհավորելով Հայաստանի և Սփյուռքի հայրենակիցներին Ամանորի և Սուրբ Ծնունդի առիթով, ցանկացավ, որ անձնական և հասարակական բացասական երևույթները մնան 2010թ-ի գրկում: Իսկ 2011թ-ին ոտք դնենք` մեր հոգում, մեր սրտում, մեր արջև ունենալով Քրիստոսի ծննդյան լույսը, և որ այդ լույսը ուղեկցի մեզ մեր ամբողջ կյանքում: «Պետք է մաղթեմ, որ մեզանից յուրաքանչյուրը նախ և առաջ պարզ մարդկային երջանկություն ունենա, որը ամենամեծ առաքինությունն է այս կյանքում: Կցանկանայի, որ տարին բարեկեցության, առողջության, ձեռքբերումների, նվաճումների տարի լինի յուրաքանչյուրի և մեր հայրենիքի համար: Պետք է շատ ցանկանամ և մաղթեմ, որ 2011թ մեզ համար լինի հասարակական համերաշխության, հանդուրժողականության և սիրո տարի, որպեսզի մենք կարողանանք վերագտնել մեր հասարակության կորցված հույսը: 2011թ-ին մենք իրապես կկարողանանք ազգային միասնականությամբ տեր կանգնել մեր հաղթանակին (նախևառաջ նկատի ունեմ Արցախյան հաղթանակը), և երբեք նահանջը մեզ խարազան չդառնա մեզանից յուրաքնչյուրի հոգում սրտում և նաև մեր պատմության մեջ: Իսկ հայրենիքիս խաղաղություն, կայանություն եմ մաղթում: Ինչպես նաև սեր` բոլորիս և ամեն ինչում: Այնքան եմ ցանկանում, որ երբեք որևէ հայի հայացք մեր երկրի դարպասներից դուրս չլինի և բարեկեցություն ու արդարույթուն չփնտրի օտար ափերում, որպեսզի միահամուռ ուժերով շենացնենք մեր հայրենիքը»,- բարեմաղթեց Լիլիթ Գալստյանը: Խոսելով իր անձնական երազանքների մասին` նշեց, որ իր կարծիքով, յուրաքանչյուր մարդու համար դրանք շատ պարզ ցանկություններ են: «Ես ցանկանում եմ, որ ծնողներս, իմ մեծ ընտանիքը, որը իմ եղբոր ընտանիքն է, առողջ , երջանիկ և կայացած լինի: Իսկ ջերմությունն ու լույսը անպակաս լինեն: Սրանք պարզ, բայց թանկ ցանկություններ են, որոնք ո՛չ աշխարահագրություն, ո¬՛չ էլ ազգություն են ճանաչում: Բայց միևնույն է, քաղաքական մարդը միշտ մեջս արթուն է , և ես իմ ազգին ցանկանում եմ, որ բոլորս շիտակ մեջքով նայենք մեր հայրենիքին: Իսկ հարենիքի կուտակված կնճիռները հավաքական ուժերով շտկենք»,- եզրափակեց Լիլիթ Գալստյանը: