Լրատվամիջոցները շարունակում են իրենց կարծիքն արտահայտել և գնահատել «Հայկական ժամանակ» օրաթերթի թողարկման պատասխանատու Հայկ Գևորգյանի կալանավորման փաստը: Մասնավորապես, «Մեդիամաքս» լրատվական գործակալության տնօրեն Արա Թադևոսյանն իրենց կայքում գրել է.
«Այն հաղորդագրությունը, որով ոստիկանությունը փորձեց «հիմնավորել» մեր գործընկեր Հայկ Գևորգյանի կալանավորումը, մեղմ ասած, համոզիչ չէր: Ու եթե Վլադիմիր Գասպարյանն իսկապես որոշել է փոխել իր ենթակաների կերպարն ու ոստիկանության ինստիտուտն ավելի ընդունելի դարձնել հասարակության համար, նա պետք է հոգ տանի այն մասին, որ նման հաղորդագրությունները չհակասեն պարզ տրամաբանությանը:
Իսկ եթե բերված հիմնավորումները ճիշտ են, ապա Վլադիմիր Գասպարյանն երևի պետք է աշխատանքից ազատի բոլոր այն ոստիկաններին, որոնք զբաղվել են այս գործով, քանի որ նրանք գրեթե 3 շաբաթ չեն կարողացել գտնել մի մարդու, ով ամեն օր հոդված է գրել մի թերթում, որի գրասենյակը տեղակայված է ոստիկանության Կենտրոնի բաժնի անմիջական հարևանությամբ:
«Բարեփոխումները հաջողությամբ ավարտին հասցնելու և ոստիկանության գործունեության մեջ որակական տեղաշարժ արձանագրելու գրավականը ոստիկանության յուրաքանչյուր ծառայողի ներքին բարեփոխումն է, ծառայողական պարտականությունների անմնացորդ կատարումը, մարդկային ու քաղաքացիական որակների կատարելագործումը»: Սա մի հատված է նախորդ տարվա նոյեմբերին ոստիկանության մամուլի ծառայության կողմից տարածված հաղորդագրությունից` Վլադիմիր Գասպարյանի` համակարգի ստորաբաժանումների և ծառայությունների անձնակազմերի հետ հանդիպումների մասին:
Հայկ Գևորգյանի գործում ես ոչ ծառայողական պարտականությունների անմնացորդ կատարում եմ տեսնում, ոչ էլ մարդկային ու քաղաքացիական որակների կատարելագործում: Տեսնում եմ հենց այն գործելաոճը, որի համար էլ մեր հասարակությունը ոչ միայն չի վստահում ոստիկաններին, այլև սարսափում է նրանց հետ գործ ունենալու հեռանկարից անգամ:
Միաժամանակ կարծում եմ, որ լրագրությունը երբեք չպետք է իջնի նրանց մակարդակին, ում մշտապես քննադատում է: Երեկ Նիկոլ Փաշինյանը ներկայացրել է այն հոդվածները, որոնց համար ոստիկանության պետը, «Հայկական ժամանակի» գլխավոր խմբագրի պնդմամբ, «վրեժ է լուծում Հայկից»: Իսկապես շատ լավ է, որ ոստիկանապետի ավտոմեքենայի դիմապակուն ԱՊՊԱ կտրոնը հայտնվեց Հայկի հրապարակումից հետո: Սա այն քիչ դեպքերից մեկն է, երբ քննադատությունը տալիս է տեսանելի արդյունք: Բայց բոլորովին լավ չէ, երբ այսօր «Հայկական Ժամանակը» իր առաջին էջի հոդվածներից մեկը վերնագրում է «Վովային կըզցնողը»: Ես վստահ եմ, որ նման վերնագրերը լրագրության հետ կապ չունեն: Վստահ եմ նաև, որ եթե մենք քննադատում ենք սերիալները, դրանց կերպարներին ու նրանց խոսելաձևը, մենք այդ խոսելաձևը մամուլ բերելու իրավունք չունենք:
Ես չգիտեմ, Հայկի կալանավորումը իսկապե՞ս կապ ունի իր վերջին հրապարակման հետ, որում նա գրել էր, որ Վլադիմիր Գասպարյանի մեքենան նրան նվիրել է ՊԵԿ նախագահ Գագիկ Խաչատրյանը: Կարծում եմ, որ ոստիկանությունն ամեն դեպքում պարտավոր է տեղեկություններ հաղորդել այդ մեքենայի մասին` ե՞րբ է այն գնվել ու ինչ միջոցներով` պետական, «արտաբյուջետային», թե սեփական:
Իսկ այն, որ Հայկ Գևորգյանը պետք է ազատ արձակվի, կարծում եմ, առհասարակ քննարկման առարկա չէ: Վստահ եմ, որ նա ոչ մի տեղ չի փախչելու, և իրավապահ մարմիններին քննություն իրականացնելու համար բոլորովին անհրաժեշտ չէ պահել նրան ճաղերի ետևում: Մանավանդ ընտրություններից 3 ամիս առաջ: Մանավանդ ժամանակից աշխարհում, երբ մարդիկ հիմնականում կարդում են միայն վերնագրերը: Իսկ դրանցում գրված է «Հայաստանում կալանավորվել է ընդդիմադիր լրագրող»:
