Վ.Սահակյան. «Եթե իրենք խուժան են, թող խուժան էլ մնան»

29 Դեկտեմբեր, 2010 00:16

Դիտումներ՝ *

«Առաջին լրատվականը» փորձեց իմանալ, թե ի՞նչ կարծիքի է դրամատուրգ Վահրամ Սահակյանը վերջին պաշտոնանկությունների մասին: «Ես էդքան էլ լավ չգիտեմ՝ թե ով, ինչ, գիտեմ միայն Գագիկ Բեգլարյանի դեպքը և կարծում եմ, եթե մարդ նման պաշտոնի է, պետք է իրեն ուրիշ կերպ պահի. եթե քեզ ընտրված ես համարում կամ սարքովի ես ընտրվել,- դա նշանակություն չունի,- գոնե խաղա, չեն կարողանում, էլի, եթե էդպիսին են, թքած բոլորի վրա, եթե իրենք խուժան են թող էդպես խուժան էլ մնան»,-պատասխանեց Վահրամ Սահակյանը:
Իսկ ինչ վերաբերում է «Լեզվի մասին» և «Հանրակրթության մասին» օրենքներում փոփոխություններ կատարելու օրինագծերին, ապա Վ.Սահակյանը կողմ է «կոալիցիոն» փոփոխություններին. «Օտարալեզու դպրոցները թող բացվեն, ով կցանկանա իր երեխային տալ օտարալեզու դպրոց, թող տա, ով չի ցանկանա` թող չտա: Լեզվի կոմիտեն պետք է ուրիշ գործերով զբաղվի, հիմա էլեկտրոնիկայի դար է, գոյություն ունեն էլեկտրական նամակներ և բազում այլ բաներ, լեզվի կոմիտեն թող այնպես անի, որ մենք ունենանք սրբագրիչ ծրագիր, որը անգամ ադրբեջանցիներն ունեն, թող հնարի էնպիսի բաներ, որոնք կկարողանան հայոց լեզուն պահպանել համակարգիչներում, որովհետև հիմա մենակ դրանից են օգտվում, և էդ ժամանակ արդեն ամեն ինչ իր տեղը կընկնի: Թող տարբեր լեզուներ իմանան, դա լավ է: Դա գալիս է նաև ընտանիքից, եթե այն ընտանիքի զավակը, որը կարդում է, որի ընտանիքում խոսում են մաքուր հայերենով, գնա օտարալեզու դպրոց, կարծում եմ, դա ավելի լավ կլինի նրա համար: Մայրենի լեզուն երբեք մոռանալ չի լինի: Ես կողմ եմ օտարալեզու դպրոցներին, կողմ եմ նաև, որ արտասահմանից շատ մարդիկ գան, լինեն պարսիկներ, գերմանացիներ, թե թուրքեր, ինչքան շատ լինեն, այնքան կթարմանա ազգը, այնքան մենք մաքուր կլինենք, ազգը միօրինակ չի դառնա»,- ասում է դրամատուրգ Վահրամ Սահակյանը՝ ավելացնելով, որ մենք մեր գլուխները կախ, մեր տրեխներով պետք է ապրենք:
Փորձեցինք պարզել, թե հիմա որտեղ է այն գազով ատրճանակը, որով նա 2008 թ. կրակ էր բացել Հյուսիսային պողոտայի ցուցարարների վրա, պարոն Սահակյանը պատասխանեց, թե նման բան չի եղել. «Ատրճանակը հիմա գցած է տանը, չի աշխատել ոչ այն ժամանակ, ոչ էլ հիմա։ Ոստիկանությունը վերցրեց, հետո վերադարձրին, որովհետև ոչինչ չկար, ոչ ոք էդ ատրճանակով չի կրակել, էդ ատրճանակը չի հանել, էդքան բան»: