Անցնող 2010-ը ԱԺ պատգամավոր, ՀՅԴ խմբակցության անդամ Լիլիթ Գալստյանի համար բացասական սպասումների ու հասարակական ճգնաժամի տարի էր:
Հայաստանը, նրա կարծիքով, չկարողացավ հաղթահարել ճգնաժամը ոչ միայն արտաքին ազդակների, այլ նաև քաղաքական և տնտեսական օլիգարխիկ բնույթի պատճառով: Ասվածն ապացուցելու համար Լիլիթ Գալստյանը ցուցանիշներ բերեց Համախարհային մրցունակության զեկույցից, համաձայն որի՝ Հայաստանը աշխարհի 168 երկրների շարքում գտնվում է 98-րդ տեղում, իսկ Համաշխարհային բանկի մեկ այլ զեկույցի համաձայն` աշխարհի ավելի ցածր եկամուտ ունեցող 76 երկրների մեջ մենք 2-րդ տեղում ենք:
«Ցուցանիշներն առաջին հերթին վերաբերում են մեր արտաքին պարտքին, որն արդեն 2011-ին կհասնի 4 մլրդ դոլարի: Այսինքն՝ յուրաքանչյուր 1 շնչի հաշվով պետությունը 40 դոլար է վերցնում»,- նշում է Լիլիթ Գալստյանը:
ԱԺ պատգամավորի համոզմամբ` բացասական երևույթների գլխավոր պատճառը` օլիգարխիկ տնտեսական համակարգը, սառեցրել է երկրում տնտեսական մրցակցությունը, և արդյունքում քիչ-քիչ իրենց դիրքերը լքում են մանր ու միջին ձեռնարկատերերը: Ինչ վերաբերում է չարաբաստիկ գնաճին` գրանցված 9.8 տոկոսը, իսկ որոշ ապրանքների դեպքում էլ՝ 30 տոկոսից ավելին ապացուցում է, որ կառավարությունը պարզապես անզոր է ու չունի լծակներ, որպեսզի կարողանա որևէ ազդեցություն ունենալ նույն այդ օլիգարխիկ համակարգի վրա: Դրա լավագույն օրինակը հանրապետությունում ձվի և պանրի գինն է: ՀՅԴ ներկայացուցիչը չի թերագնահատում արտաքին քաղաքական գործընթացբների դերը, սակայն վստահ է, որ չի կարելի եղած բոլոր խնդիրները միանշանակորեն կապել արտաքին պատճառների հետ: