«Ֆրիդոմ հաուզ» միջազգային իրավապաշտպան կազմակերպության կողմից Հայաստանն արդեն տասներորդ անգամ մասամբ ազատ երկիր հռչակելու հանգամանքը ոչ միայն չի մտահոգում իշխանություններին, այլև նրանք թքած ունեն այդ գնահատականի վրա: «Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում նման տեսակետ հայտնեց Հելսինկյան քաղաքացիական ասամբլեայի Վանաձորի գրասենյակի նախագահ Արթուր Սաքունցը:
«Իշխանությունները ոչ մտածելու կարողություն ունեն, ոչ էլ այն ձեռք բերելու ցանկություն: Հայաստանում առկա իրավիճակը ես ավելի վատթար եմ գնահատում, քան հեղինակավոր կառույցի կողմից մեր երկիրը մասամբ ազատ ճանաչելը: Հայաստանը բոլոր գնահատականներով անազատ երկիր է: Պրակտիկայի տեսակետից այս 10 տարիների ընթացքում ոչ մի բան չի փոխվել՝ 2008 թվականի մարտիմեկյան դեպքեր, 2003 թվականի ընտրություններ և այլն: Բայց իշխանությունները թքած ունեն իրավապաշտպան կազմակերպության զեկույցի վրա»,- ասաց Սաքունցը:
Հարցին՝ իշխանություններին ի՞նչ գին կարող է արժենալ հեղինակավոր կառույցի ցուցանիշների վրա «թքած ունենալը», Արթուր Սաքունցը պատասխանեց. «Գինը լինելու է իշխանություններին հեռացնելը, իսկ դրա ճանապարհը լինելու են քաղաքացիական ընդվզումներն ու նախաձեռնությունները: Այդ նախաձեռնությունների որակը գնալով բարձրանում է, իսկ ծավալներն աճում են»:
Անդրադառնալով նույն կազմակերպության կողմից ԼՂՀ անազատ երկիր ճանաչված լինելու հանգամանքին՝ իրավապաշտպանը տեսակետ հայտնեց, որ ԼՂՀ-ին, որպես չճանաչված պետություն, գուցե առհասարակ պետք չէր ազատության որևէ աստիճան տրամադրել: «Ամեն դեպքում, ԼՂՀ վերաբերյալ գնահատականը ևս մտահոգիչ է»,- ամփոփեց Սաքունցը:
Նշենք, որ ըստ «Ֆրիդոմ Հաուզ» միջազգային իրավապաշտպան կազմակերպության երեկ հրապարակած տարեկան զեկույցի՝ Հայաստանը 2011 թվականի ընթացքում ժողովրդավարության ու ազատության ոլորտում նշանակալից որևէ քայլ չի կատարել: Տասը տարի շարունակ Հայաստանն այդ զեկույցում դասվում է մասամբ ազատ երկրների շարքին:
Մասամբ ազատ երկրները, ըստ «Ֆրիդոմ հաուզ»-ի բնորոշման, այն պետություններն են, որտեղ բավարար հարգանք չի դրսևորվում քաղաքական իրավունքների ու քաղաքացիական ազատությունների նկատմամբ, օրենքի իշխանությունը թույլ է, ու չնայած բազմակարծության որոշակի մակարդակ կա, այդուամենայնիվ, քաղաքական դաշտում գերիշխում է ընդամենը մեկ կուսակցություն։ Նշվում է նաև, որ այս խմբում ընդգրկված երկրները, որպես կանոն, տուժում են կոռուպցիայից:
Այս տարվա զեկույցում որևէ առաջընթաց չի արձանագրել նաև Լեռնային Ղարաբաղը, որն ընդգրկված է վիճահարույց տարածքների ցանկում։ Զեկույցում Ղարաբաղը բնութագրվել է որպես անազատ. երկիր, որտեղ հիմնական քաղաքական իրավունքները բացակայում են, քաղաքացիական ազատությունները` լայնորեն և շարունակաբար ոտնահարվում։
Իսկ ահա առանց այդ էլ անազատ համարվող Ադրբեջանը, ըստ միջազգային կազմակերպության, 2011-ին ավելի է զիջել դիրքերը «ընդդիմադիր ակտիվիստներին ձերբակալելու, ցույցերը ցրելու, միջազգային մամուլը չեզոքացնելու և հանուն լայնածավալ քաղաքաշինական ծրագրերի քաղաքացիներին սեփական տներից զրկելու պատճառով»։
