1919թ. այս օրը ծնվեց բանաստեղծուհի, հասարակական գործիչ Սիլվա Կապուտիկյանը:
Ծնվել է Երևանում, Վանից գաղթած ընտանիքում, սովորել և ավարտել է Երևանի Կրուպսկայայի անվան միջնակարգ դպրոցը։
1936թ. ընդունվել և 1941-ին ավարտել է ԵՊՀ բանասիրական ֆակուլտետը, 1950թ. Մոսկվայի Մ. Գորկու անվան գրականության ինստիտուտի բարձրագույն դասընթացները։
Կապուտիկյանի ստեղծագործությունները թարգմանվել են բազմաթիվ լեզուներով։ Ունի ռուսերեն ավելի քան 20 ժողովածու։ Արժանացել է ԽՍՀՄ պետական (1952), Հայաստանի պետական (1988), Նոսիդեի անվան միջազգային (Հռոմ, 1989) մրցանակների։
13 տարեկանում գրել է իր առաջին բանաստեղծությունը, որը տպագրվել է «Պիոներ կանչ» թերթում։ 1944-ին հրատարակվել է Սիլվա Կապուտիկյանի առաջին գրքույկը՝ «Երկու զրույց», այնուհետև 1945-ին «Օրերի հետ», 1947-ին` «Զանգվի ափին», 1949-ին` «Այս իմ երկիրն է», 1951-ին` «Իմ հարազատները» ժողովածուները:
Կապուտիկյանի ստեղծագործության մեջ միշտ կենտրոնական տեղ է գրավել հայրենիքի թեման, որը գնալով խոարցել է «Մտորումներ ճանապարհի կեսին» (1961), «Յոթ կայարաններ» (1966), «Դեպի խորքը լեռան«» (1972) ժողովածուներում:
Կապուտիկյանի ստեղծագոտծության հիմնական թեմաներից է սերը. նրա քնարերգությունը սիրո հոգեբանության յուրօրինակ արտահայտություններից է հայ պոեզիայում:
Սիլվա Կապուտիկյանը հեղինակ է նաև մանկական բանաստեղծությունների: Բանաստեղծուհին մանացել է 2006թ. օգոստոսի 25-ին:
