Այսօր ցմահ դատապարտյալները նամակով դիմել են Սերժ Սարգսյանին: Նրանք պահանջել են վերանայել իրենց ցմահ դատավճիռները: Օրենսդրական մի շարք փոփոխություններ հաշվի առնելով`տասնյակ դատապարտյալներ դիմել են դատարաններ իրենց դատավճռի վերանայման ակնկալիքով, սակայն ստացել են մերժում` «օրենքն ունի խստացնող բնույթ» հիմնավորմամբ: Այսօր նրանք պետք է իրականացնեին հերթական հացադուլի ակցիան, սակայն ինչպես տեղեկացրին «Նուբարաշեն» ՔՀԿ-ից, հացադուլ չեն արել:
Ցմահ դատապարտյալների բողոքի հիմնավորումների շուրջ «Առաջին լրատվական»-ը զրուցեց Հելսինկյան կոմիտեի նախագահ, իրավապաշտպան Ավետիք Իշխանյանի հետ: Նա տեղեկացրեց, որ ցմահ դատապարտվածների բողոքը օրինական դաշտում է, և խնդիրը վերաբերում է երկու օրենսդրական հարցերին: Առաջինը, ըստ Ա. Իշխանյանի, 2003 թվականի նոր Քրեական օրենսգրքի կիրառման ժամանակ առաջացավ: «Երբ արդեն վերացված էր մահապատիժը, 42 մահվան դատապարտվածների` մինչ այդ մահապատժի դատապարտվածների, օրենքի ընդունման հաջորդ օրը ՀՀ նախագահը ներում շնորհեց և իր հրամանագրով դատապարտեց ցմահ բանտարկության: Առաջին իրավաբանական կազուսն այստեղ է. նախագահի լիազորությունների մեջ մտնում է ներում շնորհելը, բայց լիազորությունների մեջ չէր մտնում նրանց պատժաչափ նշանակելը, որովհետև դա դատարանի ֆունկցիան է»,- մեկնաբանեց Ա. Իշխանյանը`հավելելով, որ դատարանները պետք է յուրաքանչյուր ներում շնորհվածի գործ անհատական ուսումնասիրեին և պատժաչափ նշանակեին, որն ըստ 1961 թ. Քրեական օրենսգրքի 15-20 տարի էր: Սակայն նախագահի հրամանագիրը դատարաններն օրինականացրին, որի դեմ բողոքում են ցմահ դատապարտյալները:
Ավետիք Իշխանյանը պահանջի իրավական երկրորդ հիմնավորումը ներկայացրեց՝ ասելով, որ անցյալ տարի Քրեական օրենսգրքում մտցվեցին փոփոխություններ, ըստ որոնց ցմահ պատժաչափերի միջև եղավ նաև 20-25 տարի պատժաչափ: «Այդ փոփոխությունները հանրապետության գլխավոր դատախազը բացատրեց՝ ասելով, որ շատ հաճախ դատարանները չեն կողմնորոշվում, որ հանցանքը ծանր է և կարելի էր 15 տարուց ավելի տալ, հաճախ նրանք ցմահ էին տալիս: Եթե լինի այս միջանկյալ պատժաչափը, շատերին ցմահ չեն տա, այլ կտան այդ պատժաչափով: Բնականաբար հարց է առաջանում, որ եթե այդ պատժաչափը լիներ ավելի վաղ, որոշ ցմահ դատապարտվածների պատժաչափը կարող էր լինել 20-25 տարի»,- հիմնավորեց Ա. Իշխանյանը`հավելելով, որ հաջորդ պահանջը սա է:
Նա ցավով նշեց, որ դատապարտյալները փորձում են որևէ բան փոխել, սակայն հանդիպում են պատի և մերժում են ստանում: