Ազգային վիճակագրական ծառայության տվյալներով, տնային տնտեսությունները, որոնք 2010թ. հունվարի 1-ի դրությամբ ունեին հիմնական դպրոցում
սովորող աշակերտ, դասագրքերի և գրենական պիտույքների վրա ծախսել են կրթության
համար կատարված ծախսերի 47%-ը, ուսման վարձի վրա` միայն 2%-ը, իսկ այլ ծախսերի
վրա` 51%-ը: Այն տնային տնտեսությունները, որոնք 2010թ. հունվարի 1-ի դրությամբ ունեին ավագ դպրոցում սովորող աշակերտ, մասնավոր դասերի վրա ծախսել են կրթության վրա կատարված ընդհանուր ծախսերի 68%-ը, դասագրքերի և գրենական պիտույքների վրա` 15%-ը, ուսման վարձի վրա` 1%-ը, այլ ծախսերի վրա` 16%-ը: Կրթության մատչելիության ամենակարևոր ցուցանիշներից է ամենամոտ դպրոցական հաստատության (միջնակարգ դպրոցի) հեռավորությունը տնային տնտեսությունից: Ըստ հետազոտության տվյալների՝ գյուղաբնակ տնային տնտեսությունների մոտ 70%-ը պատասխանել է, որ միջնակարգ դպրոցը գտնվում է մինչև 1կմ հեռավորության վրա, տնային տնտեսությունների 3.8 %-ը պատասխանել է, որ այն գտնվում է 4կմ և ավելի հեռու: Ամենաաղքատ առաջին քվինթիլի 1,5% տնային տնտեսությունները պատասխանել են, որ մոտակա միջնակարգ դպրոցը գտնվում է ավելի քան 10կմ հեռավորության վրա, այն դեպքում, երբ ամենահարուստ տնային տնտեսությունների միայն 0,2%-ն է նշել նույն հեռավորությունը մինչև մոտակա միջնակարգ դպրոցը:
