«Սեռական շեղումներ ունեցող անձանց տարածման ու հասարակության մեջ դրանց բարգավաճման» խնդիրների մեկնաբանության համար «Իրավունք»-ը դիմել է Ազգային անվտանգության խորհրդի քարտուղար Արթուր Բաղդասարյանին: Նա էլ, իր ԱԽՔ կարգավիճակից ելնելով, պատասխանել է հարցին. «Նման վարքագիծը հարիր չէ մեր ազգային նկարագրին: Քրիստոնեությունն առաջինն ընդունած ժողովրդի համար ընտանիքը, հայկական ավանդական արժեքները գերակա են: Անգամ այս խնդիրը ժողովրդավարության լույսի ներքո ներկայացնող զարգացած եվրոպական երկրներում մտահոգվում են միասեռ ամուսնությունների խնդրով, քանի որ դա ժողովրդագրական խնդիրներ է առաջացնում: Էլ չեմ խոսում այլասերման վտանգի մասին: Ի վերջո, անբնական ամեն ինչ անընդունելի է: Ես դեմ եմ մարդու իրավունքների սահմանափակումներին ընդհանրապես, սակայն մասնավորապես համասեռամոլությունը խիստ վտանգավոր եմ համարում Հայաստանի համար»: Այդ ամենում, իհարկե, ԱԽՔ Արթուր Բաղդասարյանի դիրքորոշումը չէ հետաքրքրականը: Հետաքրքրականն այն է, թե ում է հետաքրքրել նրա դիրքորոշումը հենց նշված խնդրո առարկայի վերաբերյալ և ինչու հենց հիմա: Բանն այն է, որ Հայաստանն այսօր ունի բազմաթիվ խնդիրներ` սահմանադրական, իրավական, քաղաքական, քաղաքացիական, տնտեսական, սոցիալական, մշակութային, որոնց պարագայում ինչ-որ սեռական փոքրամասնությունների խնդիրը մեջտեղ բերելն ու անվտանգության խորհրդի քարտուղարի մակարդակի հասցնելը առնվազն տարօրինակ է: Տարօրինակ է այն առումով, որ Հայաստանի ազգային անվտանգության սպառնալիքը այսօր ոչ թե սեռական, այլ ըստ էության այն քաղաքական փոքրամասնություններն են, որոնց թվին պատկանում է հենց ԱԽՔ Արթուր Բաղդասարյանը և որոնք այսօր հայտնվելով իշխանության կցորդի դերում, սկսել են սպասարկել ազգային անվտանգության իրական սպառնալիքներից հանրությանը ինչ որ մտացածին, արհեստածին սպառնալիքներով շեղելու գործը: Եթե բանը հասել է բարոյական ինչ որ չափանիշների, բնականության և անբնականության, ապա Հայաստանի համար ազգային անվտանգության թիվ մեկ սպառնալիքն իրականում այն է, որ Հայաստանի շատ քաղաքական գործիչների, այդ թվում և Ազգային անվտանգության խորհրդի քարտուղար Արթուր Բաղդասարյանի համար բնական է դարձել հասարակությանը, ժողովրդին խաբելը, նրա մոտ իշխանությանը ամենաթունդ կերպով հայհոյելն ու հետո իշխանության քղանցքը բռնած շրջելը: Սա՛ է Հայաստանի հանրապետության ազգային անվտանգության գլխավոր սպառնալիքներից մեկը, սա՛ է վնաս հասցնում մեր հասարակությանը, բարոյական արժեհամակարգին, նաև Հայաստանի ժողովրդագրական պատկերին, որովհետև նման գործիչներով համալրված իշխանության պայմաններում օրեցօր մեծանում է Հայաստանը լքողների թիվը: Իսկ քրիստոնեության մասին խոսելու փոխարեն գոնե արժեր մի թեթև հայացք գցել անցյալին և տեսնել, թե 2008 թվականի փետրվարի 29-ին քրիստոնեական քանի պատվիրան է խախտվել ընդամենը մեկ ստորագրությամբ:
