Սպորտի և երիտասարդության հարցերի նախարարության 18 ՊՈԱԿ-ների տնօրեններ բաց նամակ են հղել ՀՀ նախագահին, վարչապետին և Գագիկ Ծառուկյանին:
Ստորև ներկայացնենք բաց նամակն ամբողջությամբ.
«2011թ. դեկտեմբերի վերջին սպորտի և երիտասարդության հարցերի նախարար Արթուր Պետրոսյանը և աշխատակազմի ղեկավար Վահե Էլոյանը մամուլի ասուլիս էին անում 2011թ. իրենց կատարած աշխատանքների վերաբերյալ:
Շատ զարմացանք, որ նախարարության ամենակարևոր գերակա խնդիրները գերազանց էին կատարել: Այդ խնդիրներից մեկը ֆիզիկական կուլտուրայի զարգացման հայեցակարգն էր, որը պարզվեց`2006թ. հանձնաժողովի կողմից մշակված ֆեդերացիաներին ֆինանսավորելու կարգն էր:
Ափսոս, մենք էլ հույս ունեինք, որ հայեցակարգ կմշակեն և մենք կիմանանք, թե ինչպես են ֆինանսավորվելու մեր դպրոցները, որ այլևս վահեներին և սամսոններին ամիսներով վիզ չենք թեքելու մի երկու կոպեկի համար, որն էլ հետո հարամ են անում գլխներիս: Մյուս գերակա խնդիրը «Լավագույն ընտանիքն» էր` այդ մրցույթը ստեղծել էր Ռոբերտ Քոչարյանը, որ սպորտի նկատմամբ հետաքրքրություն առաջանար և մեր դպրոցները համալրվեն նոր սաներով, բայց հակառակը ստացվեց` այս վերջին 2 տարիներին պարապած անձիք են մասնակցում այդ մրցույթին:
Մինչև 2010թ. մասնակիցների թիվը խելքին մոտ էր, բայց 2010-2011թթ. մասնակիցների թիվը և ֆինանսավորումը այնպես մեծացան, որին հավատալը անհնարին է: Մեկը գնա մարզերը և տեսնի ցույց տված թվով ընտանիքներ կա՞ն: Այս ամենը հանրապետական փոխնախարարի քյանդրբազության արդյունքն է, որը մեծ ջանքեր է թափում Գ. Ծառուկյանի հետ լավ հարաբերություններ պահելու համար, ստուգողն ո՞վ է:
Երրորդ գերական երիտասարդների մասին էր, որն էլ հավանաբար ոչ մեկն էլ չգիտեր թե ինչ է, որովհետև այն կատարել էր վարչապետը, իր խորհրդով: Երիտասարդությունը ինչո՞վ է զբաղված…..:
Դե պարոնայք, ի՞նչ է արել նախարարությունը:
Նախարարն էլ պարզվեց խոսել չգիտի, էդ ձևով էլ նախարարության ձեռքբերում համարեց մեդալնեի քանակը, մեկը ասող լինի նախարարությունը ինչ կապ ունի մեդալների հետ…, հա ֆինանսների նախարարությունից գումարները փոխանցել է ֆեդերացիաներին, եթե ճանապարհին աճպարարություն չի արել:
Նախարարը երկու տարվա ընթացքում միայն մի բան է արել` շենքում տեղադրել է տեսախցիկներ և մեկ էլ գեղական կարգով ոլորտից քշել է լավագույն մասնագետներին` ստուգումներ անելով, հայհոյանքով և վիրավորանքներով, ահ ու դող տարածելով:
Դրա պակասն էլ եկավ լրացնելու Վահե Էլոյանը, որը մի անգամ վատ աշխատելու պատճառով ազտվել էր աշխատանքից, նորից բերեցին, որ աջ ու ձախ ինչ ուզենա անի, նա էլ կոմերիտականի գերազանցիկությամբ անում է:
Դե քանի որ նախարարը պատգամավոր է դառնալու, վայ մեզ, տոներից հետո Անգլիայի թագուհի է դարձել, որ սպիտակ ձեռնոցներով պատգամավոր լինի, նախարարությունը հանձնելով կոմերիտականին, սա էլ ահ ու դողի պակասն է լրացնում` հաշվի չառնելով ոչ մի բան, միայնակ բոլորին հավաքել է բուռը և առաջ է գնում, հասկացողը կամ խոսողն ո՞վ է:
Համատարած ախպերություն է, որն էլ ատելություն է ծնել բոլորի մոտ: Սամվել Խաչատրյանն էլ այնքան խոսեց` տեսավ բան դուրս չի գալիս, Գ. Ծառուկյանին նվիրված, ախպերությանն ու ալիշ-վելիշներին չի խառնվում:
Եթե «Բարգավաճ Հայաստանի» կադրերը սրանք են և նախարարության պարապությունը լրագողներին ասում են, որ աշխատանք են արել, մեզ մնում է մի բան, մեր ուժերով ստեղծված կուսակցությունից դուրս գալ կամ դեմ քվեարկել ընտրությունների ժամանակ:
Գ. Ծառուկյանի հույսը կմնա Բազոն և Վահրամը, որն էլ իր հերթին ֆիզկուլտ ինստիտուտը առևտրի կենտրոն է սարքել, դե միմյանց կպարգևատրեն, կուսակցության քվեները պատրաստ են:
Ասուլիսի շոուն շարունակվեց տարեվերջի նոր տարվա ուտուշ-խմուշի ժամանակ, որը կոչվում էր օլիմպիական կոմիտեի պարգևատրումը մարզիկներին: Նստած նայում էինք և մեկս մյուսին ասում, հանրապետության նախագահների և մյուս մեծամեծերի մոտ ոնց են բաժանում պետության տրված գումարները… օլիմպիական կոմիտեն պարգևատրում էր, նախարարն էլ ոչ միայն չէր խոսում, թե քանի մեդալ է բերել, այլ ստվերի նման հետևում էր իրեն հովանոց համարողին:
Այս քեֆից բան չհասկացանք, հավանաբար սա պետք էր կոչվեր երկու նախագահների պարգևատրման և օլիմպիական կոմիտեի ռեկլամի երեկո:
Նախարարին և իր կոմերիտականին նախարարությունում, սպորտի ոլորտում և ամբողջ քաղաքում չկա մեկը, որ հարգի: Մեզ մնում է, որ հաջորդ դասին հրապարակենք այն վիդիոներն ու ձայնագրություները, որոնց մեծ մասը կատարվել է նրանց աշխատասենյակներում: