Այն հանգամանքը, որ Հայաստանը ներկայումս գտնվում է տնտեսական ծայրահեղ անկման փուլում, նորություն չէ, և նույնքան էլ նոր չէ գործազրկության այն մակարդակը, որ տիրում է այսօր մեր երկրում: Իսկ տնտեսական այս դժվարին իրավիճակում ի թիվս բազմաթիվ սոցիալական խմբերի, որոնք հազիվ են պահպանում իրենց գոյությունը, բավական ծանր սոցիալական վիճակում են հայտնվել ՀՀ-ում բնակվող` անհայտ կորածների ընտանիքները, որոնք ազգային միջին տվյալների համեմատ, ներկայացնում են աղքատության, և մասնավորապես բացարձակ (ծայրահեղ) չքավորության ավելի բարձր տոկոս:
Անհայտ կորածների ընտանիքիների տնտեսական ապահովության վերաբերյալ 2009-2010 թվականների հետազոտությունը Հայաստանում առաջին ուսումնասիրությունն է, որ բարձրացնում է մեր հասարակության ամենածանր ներկայով ապրող մի շերտի խնդիրներն ու լուծման ուղիներ առաջարկում: Կարմիր խաչի և Կարմիր մահիկի միջազգային կոմիտեի (ԿԽՄԿ) իրականցրած այս հետազոտությունը ևս մեկ անգամ վկայեց, որ տնտեսական դժվարին այս իրավիճակում շուրջ 402 ընտանիք գտնվում են ծայրահեղ աղքատության շեմից ցածր կենսամակարդակի վրա:
«Այս ընտանիքներն այսօր արդեն կորցրել են իրենց ունեցվածքը հարազատների որոնումը իրականացնելու նպատակով, բաց են թողել իրենց տնտեսական պայմանները բարելավվելու հնարավորությունը, և գոյատևել են հարազատի անհայտ կորելու հետևանքով ստացած հոգեբանական ծանր հարվածի ներքո»,- ասում է Կարմիր խաչի միջազգային կոմիտեի հայաստանյան գրասենյակի` պաշտպանության բաժնի պատվիրակ Մելանի Վոնրոսպախը:
Նրանք, սակայն, դեռևս շարունակում են ծախսել գումարներ` անհայտ կորած իրենց հարազատներին որոնելու համար` հիմնականում վաճառելով իրենց բնակարանները:Նրանց մեծ մասին մտահոգում են աշխատանքի բացակայությունը, բնակարանային վատ պայմաններն, պարտքերն ու առողջապահական ծախսերը: Սակայն, անկախ այս ամենից, այս ընտանիքների հիմնական մտահոգությունը տեղեկություններ ստանալն է անհայտ կորած իրենց հարազատների վերաբերյալ:
ԿԽՄԿ պաշտպանության բաժնի պատվիրակը համոզված է, որ այսօր նրանք առավել քան երբևէ պետական լուրջ աջակցության կարիք են զգում, քանի որ հակառակ դեպքում նրանց մի մեծ հատվածն ուղղակի սովի կմատնվի: