Նոր խաղացողներ եվրասիական տարածաշրջանում. Ադրբեջան և Թուրքմենստան

Asia Times-ը գրում է, որ հավանական է, որ եվրասիական տարածաշրջանում ստեղծվում է նոր տանդեմ` ի դեմս Ադրբեջանի և Թուրքմենստանի: Նրանք, ըստ թերթի, ցուցաբերում են հեռատեսություն և քաղաքական որոշակի հմտություններ, որոնք նրանց թույլ կտան (ի տարբերութոյւն ընչաքաղց Միացյալ Նահանգների, Եվրոպական Միության և Չինաստանի) զբաղեցնել Եվրասիայի էներգետիկ աշխարհաքաղաքական զարգացումներում կենտրոնական տեղ:
Ընդ որում, թերթը գրում է, որ մոտ ժամանակներս Ադրբեջանը պետք է ինքնուրույն որոշում կայացնի` ընտրել Nabucco՞-ն, թե՞ ռուսական «Հարավային հոսքը», որոնցով նախատեսվում է գազի առաքումներ դեպի Եվրոպա:
Հեղինակն այս տարածաշրջանի զարգացումը Խորհրդային Միության փլուզումից հետո բաժանում է երեք փուլի` 1993-1998թթ. «եռման» շրջան, 1999-2004թ.` «հանդարտեցման» շրջան, 2005-2010թ.` «խորը հոսանքների» շրջան:
Միաժամանակ, հեղինակն այս երեք էտապները համարում է գլոբալ աշխարհատնտեսության «եռման» փուլի բաղկացուցիչ մասը, որը կտևի մինչև 2040թ.:
Հոդվածագիրը նշում է, որ Ադրբեջանն ու Թուրքմենստանը վերածվում են աշխարհատնտեսության օբյեկտների, ինչն իրենց թույլ է տալիս իրենց առաջ լուրջ խնդիրներ դնել` ի տարբերություն անցյալի, երբ ուրիշներն էին նրանց փոխարեն խնդիրներ առաջադրում: Նրանք կարողանում են վերահսկել իրենց բնական ռեսուրսները, որոշել այն ուղիները, որոնցով դրանք պետք է հասցվեն վերջնական օգտագործողներին տարբեր երկրներում:
Ադրբեջանը կարողացել է դիվերսիֆիկացնել պոտենցիալ արտահանման երկրները: Շարունակելով վաճառել դրանք Թուրքիայի և Ռուսաստանին` Ադրբեջանն արտահանում է վառելիք նաև Բուլղարիա և Ռումինիա, ինչպես նաև համագործակցում է Իրանի հետ, թեպետ այդ համագործակցության ծավալները փոքր են:
Այս պահին գազի արտահանման համար Ադրբեջանն ունի երկու ուղի, սակայն ըստ հեղինակի` ավելի նախընտրելի տարբերակ է դիտվում Nabucco-ն: